Grecja: duchowni prawosławia nie chcą nosić bród

Coraz więcej greckich księży prawosławnych chciałoby zgolić zarost, przestać nosić długie sutanny i obowiązkowe nakrycia głowy. Swoje prośby przedstawili na Synodzie, ale Synod je odrzucił.

Zdaniem duchownych, te części ich stroju są niewygodne i zbyt gorące podczas upałów. Ponadto ich zdaniem zarówno sutanny (riasy), jak i kamiławki (nakrycia głowy), których krój ustalono przed wiekami, utraciły jakikolwiek związek z czasami współczesnymi i dziś raczej odpychają ludzi od kapłanów niż przyciągają do nich.
Święty Synod Kościoła Grecji na posiedzeniu 9 października odrzucił jednak te prośby, postanawiając jednogłośnie, że dotychczasowy strój duchowieństwa pozostanie niezmieniony. Według komunikatu ogłoszonego po obradach, „żadnego problemu nie ma i sprawa zmiany szat duchownych prawosławnych naszego Kościoła nie występuje”.
Wyjaśniając to stanowisko zwierzchnik Kościoła, arcybiskup Aten Chrystodulos oświadczył na posiedzeniu Synodu, że „strój dodaje nam [duchownym – KAI] odpowiedzialności i broni nas od wszelkich wykroczeń”.
W Kościele Grecji, który uchodzi za jeden z najbardziej konserwatywnych w świecie prawosławnym, od wielu lat rozlegają się głosy o konieczności wprowadzenia różnych zmian, a nawet reform, głównie w sprawach organizacyjnych i społecznych. Na ogół jednak biskupi odrzucają wszelkie wnioski i propozycje w tym zakresie, nawet te najdrobniejsze. Niedawno na przykład nie zgodzili się oni na wprowadzenie do liturgii współczesnego języka greckiego w miejsce tzw. „koine”, czyli tego, którym mówiono jeszcze w pierwszych wiekach chrześcijaństwa.
Niektórzy co bardziej konserwatywni komentatorzy prawosławni, np. w Rosji, uważają, że gdyby kierownictwo Kościoła Grecji ustąpiło choćby w jednej z tych spraw (np. co do stroju lub języka liturgicznego), oznaczałoby to ostateczne zerwanie z tradycją bizantyńską, której ten Kościół jest spadkobiercą. Zdaniem tychże komentatorów, przejawem takiego zerwania było już wcześniej (w 1920 r .) przejście Grecji na z kalendarza juliańskiego na gregoriański a w latach sześćdziesiątych włączenie się Kościoła w ruch ekumeniczny.