Wierni Kościoła greckokatolickiego przeżywają dzisiaj Niedzielę Palmową, która rozpoczyna Wielki Tydzień, nazywany też Tygodniem Męki (Strasnyj Tyżdeń). W tym roku Kościoły wschodnie Wielkanoc obchodzą dopiero 1 maja.

W Kościele greckokatolickim Wielki Post rozpoczyna się siedem tygodni przed Wielkanocą. W Niedzielę Palmową nie jest odczytywana Ewangelia o męce Chrystusa, ale wyłącznie o wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy. Święci się również palmy.

Z poświęceniem tych gałązek wiążą się różne wierzenia. Ludzie z wiarą zabierają je do domów i nie wyrzucają ich, niektórzy zasadzają je w ogródkach przydomowych. Młodzież i dzieci lekko uderzają się tymi gałązkami po głowach. Przez to dotknięcie uświadamia się drugiemu człowiekowi, że za kilka dni będziemy mieli Wielkanoc – opowiada w rozmowie z KAI Abp Eugeniusz Popowicz.

Metropolita przemysko-warszawski wyjaśnia, że Niedziela Palmowa kończy w Kościele greckokatolickim okres Wielkiego Postu.

Po Niedzieli Palmowej następuje Wielki Tydzień, który jest kulminacją Wielkiego Postu, ale ma już całkiem inny charakter. Niedziela Palmowa przede wszystkim przygotowuje nas do głębokiego przeżycia całego Triduum Paschalnego – mówi abp Popowicz.

Podobnie jak w Kościele obrządku łacińskiego, grekokatolicy w Wielki Czwartek wspominają ustanowienie sakramentu kapłaństwa i Eucharystii. W Wielki Piątek jest dniem śmierci Pana Jezusa. W świątyniach umieszcza się płaszczanicę, czyli rodzaj ikony z wizerunkiem ciała Jezusa po Jego śmierci, owiniętego w płótno. Nie ustawia się natomiast Bożych Grobów.

Okres Zmartwychwstania rozpoczyna się w Niedzielę Wielkanocną, nazywaną też Wielkim Dniem (Wełykdeń).

W Polsce Kościół greckokatolicki liczy kilkadziesiąt tysięcy wiernych w dwóch diecezjach: archidiecezji przemysko-warszawskiej, którą kieruje abp Eugeniusz Popowicz i diecezji wrocławsko-gdańskiej pod przewodnictwem bp. Włodzimierza Juszczaka. Kościół ten jest w jedności z papieżem i uznaje jego prymat.

Wierni Kościoła greckokatolickiego przeżywają dzisiaj Niedzielę Palmową, która rozpoczyna Wielki Tydzień, nazywany też Tygodniem Męki (Strasnyj Tyżdeń). W tym roku Kościoły wschodnie Wielkanoc obchodzą dopiero 5 maja. Różnica wynika z faktu, że posługują się one w liturgii kalendarzem juliańskim, a nie gregoriańskim.

W Kościele greckokatolickim Wielki Post rozpoczyna się siedem tygodni przed Wielkanocą. Trwa do Niedzieli Palmowej, od której rozpoczyna się Wielki Tydzień, nazywany też Tygodniem Męki (Strasnyj Tyżdeń). Podobnie jak w Kościele rzymskokatolickim święci się dzisiaj palmy, ale nie jest odczytywana Ewangelia o męce Chrystusa.

Od poniedziałku do środy w grekcokatolickich cerkwiach nie sprawuje się Eucharystii, lecz Liturgię Uprzednio Poświęconych Darów, podczas której wierni mogą przyjąć Komunię świętą.

W czwartek rozpoczyna się Święte Triduum. Podobnie jak w Kościele obrządku łacińskiego, grekokatolicy wspominają tego dnia ustanowienie sakramentu kapłaństwa i Eucharystii. Rano w katedrze odprawiana jest Liturgia św. Bazylego pod przewodnictwem biskupa. Uczestniczą w niej wszyscy księża, którzy mogą na nią przybyć. Wieczorem natomiast odprawiana jest Jutrznia Męki Pańskiej (Utrenja Strastiej), w czasie której śpiewa się dwanaście fragmentów z czterech Ewangelii opisujących mękę Chrystusa.

W Wielki Piątek, podobnie jak w Kościele rzymskokatolickim, nie ma Mszy św. Rano odprawia się uroczyście Liturgię Godzin zwaną Godzinami Królewskimi, a po południu Nieszpory (weczirnie), na których pod koniec wynosi się płaszczanicę – rodzaj ikony z wizerunkiem ciała Jezusa po Jego śmierci, owiniętego w płótno. Umieszczana jest na środku cerkwi, gdzie będzie adorowana do późnej nocy Wielkiej Soboty.

W Wielką Sobotę odprawia się nieszpory wraz z Liturgią św. Bazylego. W drugiej połowie liturgii kapłan zmienia czerwone szaty na białe symbolizujące odrodzenie i odczytuje ostatni fragment Ewangelii św. Mateusza mówiący o pustym grobie. Zależnie od możliwości panujących w danej parafii, bywa odprawiana o różnych porach dnia. Wynika to ze znacznych niekiedy odległości dzielących wiernych od świątyń.
W Wielką Sobotę odbywa się też święcenie pokarmów.

Okres Zmartwychwstania rozpoczyna się w Niedzielę Wielkanocną, nazywaną też Wielkim Dniem (Wełykdeń). O świcie odśpiewuje się jutrznię wielkanocną. Poprzedza ją procesja wokół świątyni, w której niesiona jest Ewangelia i ikona Chrystusa zstępującego do otchłani, który wyrywa z czeluści zła umarłych. Celebransi wraz z procesją wiernych zatrzymują się przed zamkniętymi drzwiami świątyni. Kapłan trzy razy stuka krzyżem do drzwi, po czym zgromadzeni wchodzą do środka. Płaszczenica zostaje przeniesiona na ołtarz, gdzie pozostanie aż do święta Wniebowstąpienia. W czasie nabożeństwa uroczyście śpiewany jest hymn „Chrystus zmartwychwstał i swoją śmiercią zwyciężył śmierć, a pozostającym w grobach darował życie”.

Przed zakończeniem Eucharystii kapłan błogosławi artos – chleb pszenny, na którym kładzie się wizerunek Chrystusa zmartwychwstałego. Artos przez cały tydzień jest wystawiony w cerkwiach aż do następnej niedzieli św. Tomasza, tzw. antypaschy. W tym dniu chleb rozdaje się wiernym.

W Polsce Kościół greckokatolicki liczy obecnie ok. 50 tys. wiernych w dwóch diecezjach: archidiecezji przemysko-warszawskiej, którą kieruje abp Jan Martyniak i diecezji wrocławsko-gdańskiej pod przewodnictwem bp. Włodzimierza Juszczaka. Kościół ten jest w jedności z papieżem i uznaje jego prymat.