Gruzja: protesty przeciw wolności religijnej

Przeciw wolności religijnej w Gruzji protestowała w stolicy tego kraju grupa manifestantów związanych z księdzem wydalonym z tutejszego prawosławia.

Swój atak wymierzyli w tutejszy Instytut Wolności – organizację pozarządową, powołaną w stolicy kraju Tbilisi w 1994 r. w celu walki o prawa człowieka oraz o wolność słowa i wyznania.
Kilkusetosobowa grupa protestujących należy do tzw. „niezależnej prawosławnej eparchii [diecezji] gldańskiej”, której dowodzi pop usunięty z Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego – ks. Wasili Mkalawiszwili. Zebrali się przed
pomnikiem największego poety gruzińskiego Szoty Rustawelego w Tbilisi, żądając zlikwidowania Instytutu Wolności, jakoby „podkopującego podstawy prawosławia w Gruzji”. Żądano również wypędzenia z kraju „sekty świadków Jehowy”.
Po manifestacji część jej uczestników udała się do położonej w pobliżu siedziby tej placówki i obrzuciła zgniłymi jajkami jej przedstawicieli, którzy pojawili się na balkonie biura.
Podobnego zdania jak protestująca grupa jest wielu prawosławnych Gruzinów. Uważają, że Instytut Wolności „podkopuje podstawy tradycyjnej wiary przodków a finansują go wrogowie prawosławia”.
W ciągu ostatnich kilku latach doszło w Gruzji do szeregu akcji wymierzonych przeciw innym Kościołom, szczególnie protestanckim i katolickiemu. Na przykład na początku tego miesiąca grupy ekstremistów, związanych ze wspomnianym ks. Mkalawiszwilim, napadły na świątynię zielonoświątkowców i na procesję katolicką. Władze GKP odcięły się wprawdzie od tych zdarzeń, podkreślając przede wszystkim, że ks. Wasili nie jest członkiem Kościoła; jednocześnie nie potępiły wyraźnie sprawców zamachów a przy wielu innych okazjach podkreślają rzekomą szkodliwość dla kraju istnienia innych religii i wyznań.
Prawosławie gruzińskie od kilku już lat przeżywa problemy organizacyjne, związane z podziałami wewnętrznymi, m.in. na tle stosunku do innych wyznań i do wolności religijnej. Z tego powodu, aby załagodzić konflikt, GKP wystąpił oficjalnie w maju 1995 r. ze Światowej Rady Kościołów i Konferencji Kościołów Europejskich, co jednak nie zakończyło sporów. Kierownictwo Kościoła z patriarchą-katolikosem Eliaszem II na czele wielokrotnie wyrażało niezadowolenie z obecnej polityki wolności sumienia i wyznania, prowadzonej przez władze państwowe.