Ikona od patriarchy Cyryla przypomina o bliskości z Kościołem prawosławnym

Ikona Matki Bożej Smoleńskiej, ofiarowana przez patriarchę Cyryla I w sierpniu, została umieszczona w sali obrad plenarnych polskiego Episkopatu – poinformował KAI abp Józef Michalik.

W wywiadzie dla KAI przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski wyraża nadzieję, że polsko-rosyjski dialog zainicjowany przez Kościół i Cerkiew  przyniesie konkretne owoce. „Nadziei tej nie możemy zagłuszyć, tylko ją rozwijać” – dodaje.

KAI: Księże Arcybiskupie, w ostatnią niedzielę patriarcha Cyryl przekazał otrzymaną w Polsce ikonę Matki Bożej Częstochowskiej do nowej cerkwi w Katyniu. To chyba ważne dla nas wydarzenie?

Abp Józef Michalik: Widać, że patriarcha Cyryl dotrzymuje obietnic, które złożył podczas wizyty w Polsce. Jest to ważny gest, będący kontynuacją podpisanego w sierpniu Wspólnego Przesłania do Narodów Polski i Rosji. Dostrzegam w tym też chęć pogłębienia owoców naszego spotkania i rozpoczętego dialogu.

Fakt przekazania przez patriarchę ikony Matki Bożej Częstochowskiej do świątyni na terenie cmentarza w Katyniu, świadczy, że sprawę rosyjsko-polskiego pojednania postrzega on nie tylko w wymiarze zewnętrznym, ale i w wymiarze modlitewnym – duszpasterstwa opartego na modlitwie. Pragnie, aby rozpoczęta w sierpniu polsko-rosyjska wymiana otaczana była intensywną modlitwą, także wspólną katolików i prawosławnych w tym miejscu kaźni.

Jest to zobowiązanie także dla nas. Zobowiązuje nas, abyśmy na wzajemne relacje patrzyli nie tylko w kategoriach potrzeby jakiegoś zewnętrznego sukcesu, ale przede wszystkim widzieli potrzebę modlitwy i włączenia łaski Bożej w to wielkie zadanie, które nas teraz czeka.

KAI: Zadanie to realizowane może być na wielu polach?

– Tak, polega ono nie tylko na przezwyciężeniu historycznych trudności i dążeniu do wzajemnego wybaczenia i pojednania, ale na głoszeniu Ewangelii w niełatwych warunkach, jakie stwarza nam świat. Jakże istotne jest dawanie wspólnego świadectwa Ewangelii i głoszenia ewangelicznych wartości w otaczającym świecie, wobec wciąż nowych wyzwań jakie świat nam stawia.

Przypomnę, że – kierowana tą właśnie potrzebą – Rada Konferencji Biskupich Europy, której jestem członkiem, wyraziła niedawno solidarność z patriarchą Cyrylem wobec naporu sił antykościelnych w Rosji. Jesteśmy świadomi ataku sił wrogich chrześcijaństwu na rosyjska Cerkiew, co prowadzi nawet do profanowania świątyń. Pod tym listem też się podpisałem.

O znaczeniu polsko-rosyjskiego orędzia mówiło też wielu ojców synodalnych podczas październikowego Synodu o nowej ewangelizacji, jaki z inicjatywy Ojca Świętego odbywał się w Rzymie. Polsko-rosyjskie orędzie uczestnicy Synodu przyjęli z nadzieją. Podkreślano, że nadziei tej nie możemy zagłuszyć, tylko ją rozwijać.

KAI: W jaki sposób polski Episkopat wykorzystał dar od patriarchy, jakim była ikona Matki Bożej Smoleńskiej?

– Ikona Matki Bożej Smoleńskiej, którą ofiarował nam 16 sierpnia patriarcha Cyryl, umieszczona została w sali obrad plenarnych Konferencji Episkopatu Polski. Zawsze będzie ona nam patronować i przypominać o bliskim sąsiedztwie z Kościołem prawosławnym.

KAI: Jakie Ksiądz Arcybiskup widzi dalsze kroki w procesie pojednania polsko-rosyjskiego i z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym?

– Pierwszym z nich było z pewnością odczytanie Wspólnego Przesłania do Narodów Polski i Rosji we wszystkich parafiach katolickich w Polsce. Otrzymałem list od patriarchy Cyryla, w którym mi za to bardzo dziękował. Ze swej strony poinformował o zatwierdzeniu treści Przesłania przez Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego oraz o chęci włączenia się całego episkopatu prawosławnego w budowanie zbliżenia między naszymi Kościołami i narodami. Patriarcha poinformował mnie również, że podpisane w Warszawie przesłanie zostało publicznie odczytane w moskiewskiej cerkwi Chrystusa Zbawiciela, czemu towarzyszyła telewizyjna transmisja.

Kolejnym krokiem wzajemnego dialogu będzie polsko-rosyjska ekumeniczna konferencja, organizowana przez KAI w przyszłym roku. Ma ona być spotkaniem przedstawicieli obu Kościołów i narodów, duchownych i świeckich, ludzi kultury, w tym licznych historyków którzy zastanawiać się będą wspólnie, jak wcielić w życie wątki zarysowane w polsko-rosyjskim przesłaniu.

Mam świadomość, że ważne i wielkie sprawy dojrzewają powoli. Ufam, że pojawią się inne pomysły i inicjatywy, a przyniesie je życie. Mam nadzieję na kontynuację dialogu i kolejne kroki w kierunku wzajemnego zbliżenia oraz skuteczniejszego głoszenia Ewangelii w dzisiejszych czasach.

Rozmawiał Marcin Przeciszewski