Im częstsze spotkania, tym więcej jedności

Im częściej dochodzi do takich spotkań, tym bardziej idzie się do jedności – w ten sposób dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiego ks. Federico Lombardi skomentował właśnie zakończoną podróż Franciszka do Turcji.

„Jest oczywiste, że papież postrzega swoją posługę Piotrową dokładnie jako służbę, a nie jako władzę” – powiedział włoski jezuita. Wyjaśnił, że powinno być „jasne dla wszystkich, iż prymat, posługa biskupa Rzymu jest służbą na rzecz jedności, a u jej podstaw leżą miłość, braterstwo i koncepcja synodalności”. Jest to ważny element obecnego pontyfikatu, współgrający z Kościołem prawosławnym, dla którego synodalność jest fundamentalnym aspektem drogi Kościoła – tłumaczył dalej rzecznik watykański.

Jednocześnie zaznaczył, że droga ta pozostaje jednak długa, i przypomniał, że istnieją komisje, mające za zadanie zbadanie, jak skutecznie rozumieć zagadnienie prymatu, za którym stoi tysiąc lat podziałów. „Nie jest to więc sprawa tak prosta, aby ją w pełni wyjaśnić” – dodał dyrektor Biura.

Na pytanie o „jakieś nowe elementy, jeśli w ogóle się pojawiły w ciągu tych dwóch dni spotkań”, jezuita odpowiedział, że im częściej dochodzi do spotkań, tym lepiej i tym bardziej idzie się ku jedności. „Fakt, że było to już czwarte spotkanie [Franciszka i Bartłomieja – KAI] w bardzo krótkim jeszcze pontyfikacie, świadczy o tym, że istnieje pewna zgoda, pragnienie jak najintensywniejszego wspólnego kroczenia. I to wydaje mi się najbardziej oczywiste” – stwierdził ks. Lombardi.

W odpowiedzi na wyrażoną przez papieża prośbę o współdziałanie katolików i prawosławnych m.in. w udzielaniu pomocy biednym czy ofiarom wojen jezuita zauważył, że i ekumenizm, i dialog międzyreligijny karmią się nie tylko ideami, ale także wspólnym życiem i działaniem. Jego zdaniem, wszystkie aspekty tego zaangażowania, które dla chrześcijanina wypływa także z jednoznacznej inspiracji ewangelicznej, na rzecz sprawiedliwości, dobra osób, pokonywania wielkich plag dzisiejszej ludzkości, jak konflikty, ubóstwo, niewiedza, ucisk – wszystko to w sposób naturalny może być wykonywane razem, na wspólnej podstawie w pełni obecnej w Ewangelii.

Na zakończenie o. Lombardi wyznał, że najbardziej zapadły mu w pamięć obraz milczącej adoracji w meczecie, prośba papieża o błogosławieństwo od Bartłomieja, otrzymanie go i pocałunek pokoju z patriarchą oraz wspólne błogosławieństwo obu hierarchów z balkonu Patriarchatu. „Jest to obraz, który widzieliśmy już z innym papieżem [Benedyktem XVI w 2006 – KAI], ale jest to zawsze bardzo wymowna chwila wspólnego wędrowania i spoglądania na ludzkość i jej problemy” – zakończył wypowiedź dla Radia Watykańskiego dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej.