Jak świętować Wielkanoc pośród wojny, śmierci, cierpienia i zniszczenia?

„Jak można świętować Wielkanoc pośród wojny, śmierci, cierpienia i zniszczenia? – na to pytanie stara się odpowiedzieć biskup pomocniczy archieparchii lwowskiej Wołodymyr Hrutsa. W artykule w bieżącym numerze austriackiego magazynu „Pro Oriente” biskup przyznaje, że Wielkanoc jest obchodzona z dziwnymi uczuciami: „To święto radości i smutku. W pierwszym roku wojny wiele osób zadawało sobie pytanie: czy Wielkanoc nadejdzie, czy nie? Ale Wielkanoc nigdy nie została odwołana, nawet w latach wojny”. Ludzie zrozumieli: „Bóg jest naszym jedynym schronieniem”. Ludzie starają się modlić i doświadczać bliskości Boga, szczególnie teraz.

Biskup Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego zwrócił uwagę, że wielu dyplomatów opuściło Ukrainę na początku wojny, „ale Bóg pozostał tutaj”. Jego bliskość daje wewnętrzny pokój. „Czerpiemy siłę z sakramentów, z przyjmowania komunii. Czuję też Jego bliskość w spotkaniach i rozmowach z ludźmi” – stwierdził bp Hrutsa.

Przypomniał, że w dniu Wielkanocy i w okresie wielkanocnym zwyczajowo upamiętnia się zmarłych na cmentarzach. „Można wyraźnie poczuć, że życie zwycięża śmierć. Oznacza to, że śmierć nie ma ostatniego słowa na tym świecie” – podkreślił.

Bp Hrutsa przyznał, że wojna spowodowała wiele ran: Wielkim wyzwaniem będzie uleczenie tych ran. Według biskupa, jedną z możliwości jest „pójście do grobu Chrystusa, tak jak zrobiły to kobiety w poranek wielkanocny. Zmartwychwstały ukazał się im. On również nosi rany na swoim ciele. Śladów bólu nie można oddzielić od miłości Chrystusa”.