Jasna Góra – 42. Ogólnopolska Pielgrzymka Osób Niesłyszących

– Mimo swoich barier szukają Boga – te słowa towarzyszyły 42. Ogólnopolskiej Pielgrzymce Osób Niesłyszących, która trwała na Jasnej Górze. Uczestnicy modlili się o to, by Pismo Święte było dostępne dla wszystkich i by nie brakowało kapłanów oraz świeckich angażujących się w posługę na rzecz osób niesłyszących, słabosłyszących i ich rodzin.

Świadectwem podzielił się Przemysław Sławik z Wrocławia, który w wieku 15 lat utracił słuch. Dzięki znajomości języka migowego, czytaniu z ruchu warg i aparatowi słuchowemu może funkcjonować w świecie osób słyszących.

– Potrzebna jest integracja ludzi słabosłyszących i głuchych, abyśmy się nie dzielili, a łączyli – podkreślił. Zaznaczył, że w codzienności siłę daje mu modlitwa, a pielgrzymki na Jasną Górę są czasem wymiany doświadczeń. – Życie bez Kościoła, kapłanów i duszpasterstwa byłoby trudne. Nie poradziłbym sobie, a dzięki kapłanom i rozmowom z nimi jest mi łatwiej. Czasami, gdy w pracy jest ciężko, proszę Anioła Stróża o pomoc – dodał.

Na pielgrzymkę przyjechała także pani Katarzyna z Poznania z synem Adamem. – Mój syn urodził się 35 lat temu, lekarze nie dawali mu szans na przeżycie, ale prosiłam Maryję o cud. Dzięki Niej on żyje, choć jest osobą niepełnosprawną, głuchą – mówiła kobieta. Zauważyła, że dzieci wychowywane w rodzinach głuchych lepiej funkcjonują, gdyż od początku uczą się języka migowego. – Dziecku urodzonemu w rodzinie słyszącej jest bardzo ciężko. My wypracowaliśmy sobie język z prostymi komunikatami: „Jesteś głodny?”, „Idziemy?”. Ale nie jestem w stanie dowiedzieć się, co naprawdę czuje mój syn. Nieraz widzę u niego łzy w oczach i nie wiem, co one kryją – dzieliła się matka.

Ks. Tomasz Filinowicz, krajowy duszpasterz niesłyszących, podkreślił, że najtrudniejsze dla osób głuchych jest to, że Biblia nie jest dla nich tak dostępna, jak dla słyszących. – Są osoby, których pierwszym językiem jest język migowy i które słabo znają język polski. Dużym problemem jest także dostępność sakramentów, ponieważ w dużym mieście jest tylko jedno duszpasterstwo – wyjaśnił. Zwrócił uwagę, że w tym roku po raz pierwszy zorganizowano warsztaty biblijne z tłumaczeniem na język migowy, co w Polsce dotąd nie miało miejsca. Rozpoczęto także cykl tłumaczeń niedzielnych Ewangelii na język migowy.

Duszpasterstwo niesłyszących prowadzi również kursy języka migowego dla wolontariuszy i duszpasterzy oraz konferencje dla kapłanów i katechetów. Tegoroczne spotkanie zaplanowane na listopad będzie poświęcone tematyce „dostępności”.

Ks. Wiesław Kamiński, przewodniczący Wydziału Duszpasterstwa Archidiecezji Łódzkiej, zwrócił uwagę, że osoby słyszące często nie rozumieją świata głuchych. – Bardzo często te osoby są obserwowane w tramwaju czy autobusie, gdy rozmawiają w języku migowym. Inni zastanawiają się, czy są nerwowi, że muszą tak gestykulować. Tymczasem język migowy nie jest popularny i dla osób słyszących pozostaje obcy – zauważył. Dodał, że niesłyszący zmagają się także z brakiem pracy i edukacji, a młodzi mają trudności ze znalezieniem małżonka.

W Polsce środowisko osób niesłyszących posługuje się polskim językiem migowym (PJM), który jest pierwszym językiem dzieci głuchych. Na świecie istnieje około 300 różnych języków migowych. Szacuje się, że w Polsce żyje ok. 50 tys. osób głuchych oraz 500 tys. do miliona osób z poważnym uszczerbkiem słuchu.

Kościół w Polsce od wieków angażuje się w pomoc osobom niesłyszącym. Pierwszą szkołę dla dzieci głuchych założył w 1817 r. ks. Jakub Falkowski, a pierwszy polski słownik języka migowego został opracowany przez księży Józefa Hollaka i Teofila Jagodzińskiego w 1879 r.

Na program tegorocznej pielgrzymki złożyły się: konferencja Duszpasterstwa Niesłyszących z archidiecezji gdańskiej, wspólna modlitwa i Eucharystia. Spotkanie odbywało się pod hasłem Roku Jubileuszowego „Pielgrzymi nadziei”.