Jasna Góra: abp Depo wzywa do odważnego dawania świadectwa wiary

Do odważnego dawania świadectwa wiary wzywał na Jasnej Górze abp Wacław Depo. Tradycyjnie metropolita częstochowski poprowadził w Wielki Piątek drogę krzyżową na jasnogórskich wałach.

„ W tej godzinie drogi krzyżowej, która przed dwoma tysiącami lat przeszła ulicami Jerozolimy, chcemy w Obliczu Chrystusa odnaleźć siebie” – powiedział rozpoczynając nabożeństwo abp Depo. Podkreślił, że w Chrystusowym krzyżu chcemy odnaleźć własną godność, odnaleźć własne imię wpisane przez Boga na wieczność od momentu chrztu. „Idziemy razem, bo wiarę otrzymaliśmy we wspólnocie Kościoła i trzeba ją teraz przekazywać innym, w porę i nie w porę” – mówił metropolita częstochowski.

Przy piątej stacji drogi krzyżowej abp Depo wzywał do odważnego dawania świadectwa wiary. „Wiary nie można zatrzymać dla siebie, nawet jeśli jest się na jakimś etapie na swój sposób przymuszonym” – mówił metropolita częstochowski. Wyjaśnił, że takie jest czasem podejście młodych, którzy twierdzą, że ochrzczono ich wbrew własnej woli, bo oni o tym nie decydowali. Abp Depo dodał, że wiara jest spotkaniem i obdarowywaniem po obu stronach, „jest także obowiązkiem dzielenia się z innymi i dawania świadectwa”.

Przy stacji spotkania Jezusa z Weroniką, abp Depo podkreślał, że „ wiara będąc łaską wymaga współpracy na dobre i na złe”. Jego zdaniem ten, kto wierzy, a nie ma odwagi, prędzej czy później zdradzi Chrystusa.

Mimo deszczu w nabożeństwie drogi krzyżowej na wałach wzięło udział wielu pielgrzymów, głównie Częstochowian.

Jasnogórska Droga Krzyżowa powstała jako zbiorowe wotum całego polskiego społeczeństwa, a jej powstanie miało związek z zakrojoną na wielką skalę odnową klasztoru jasnogórskiego, dla której jednym z ważnych wydarzeń był jubileusz roku 1900. Pierwszą stację ufundowali pielgrzymi warszawscy, co można przeczytać na postumencie.

Wcześniej stacje Drogi Krzyżowej wisiały w krużgankach Kaplicy Matki Bożej, ale nabożeństwa, które się przed nią odprawiały, przeszkadzały Mszom, które wierni przeżywali przed Cudownym Obrazem. Ojciec Euzebiusz Rejman, ówczesny przeor klasztoru i generał zakonu, postanowił temu zaradzić i tak powstał pomysł, by stacje umieścić na zewnątrz klasztoru. Jak sam napisał w 1921 roku, podkreślając wagę tej inicjatywy: „Polacy kochają nabożeństwo Drogi Krzyżowej!”.

Czternaście monumentalnych stacji z brązu powstawało kilkanaście lat (1901-1912). Ich autorem był znany rzeźbiarz prowadzący pracownię artystyczną na Zamku Warszawskim – Pius Weloński. Współpracował z nim wybitny architekt warszawski Stefan Szyller, który zaprojektował ogromne, wynoszące figury na poziom wałów cokoły z potężnych głazów i polerowanego granitu. W realizacji jasnogórskiego dzieła Welońskiemu przyświecał cel jak najbardziej realistycznego ukazania postaci. Takie przedstawienie postaci pozwala się skupić na treści a nie na formie.

Poświęcenie nowych stacji odbyło się 30 sierpnia 1913 r., a dokonał go ówczesny biskup płocki bł. Antoni Julian Nowowiejski w asyście biskupa kieleckiego Augustyna Łosińskiego i biskupa włocławskiego Stanisława Zdzitowieckiego. W tym dniu odbyła się pierwsza Droga Krzyżowa po wałach. Na uroczystości przybyło około 200 tysięcy wiernych.

Stało się już tradycją jasnogórskich pielgrzymek, że każda niemalże grupa odprawia nabożeństwo Drogi Krzyżowej na wałach. Fenomen Drogi Krzyżowej już ponad wiek trwającej na wałach Jasnej Góry jest jednym z najbardziej charakterystycznych rysów sanktuarium.