Jasna Góra: Pielgrzymka Apostolstwa Pomocy Duszom Czyśćcowym

Na Jasnej Górze odbywa się po raz szósty pielgrzymka połączona z nocnym czuwaniem Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych i członków Apostolstwa Pomocy Duszom Czyśćcowym (APDC). W tym roku modlitwa zanoszona jest szczególnie za tych zmarłych, którzy najbardziej cierpią w stanie czyśćca.

Mszy św. przewodniczył bp Stanisław Salaterski z Tarnowa. W homilii zachęcał, by z miłością i wiara „przeprowadzać dusze do nieba”. – Nie nam rozstrzygać, ile osób dzięki naszej modlitwie, naszemu utrudzeniu i gorliwości, dostanie się do nieba, ale do nas należy wszystko, co w naszej mocy, aby każdy oczekujący pomocy, dzięki nam był bliżej nieba – mówił kaznodzieja.

Bp Salaterski zachęcał, by być „skutecznymi ratownikami dusz w czyśćcu cierpiących”, by włączać się w dzieło Kościoła płynące z prawdy o świętych obcowaniu, aby swoja miłością dopełniać ten czas, kiedy „myśleliśmy za bardzo o sobie, nie troszcząc się o to, aby innym drzwi do nieba przytrzymać, kiedy oni będą przez nie przechodzić”.

Członkowie APDC są duchowną rodziną bezhabitowego Zgromadzenia Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych, które założone zostało w 1889 r. przez kapucyna bł. o. Honorata Koźmińskiego. Inicjatorką była Wanda Maria Olędzka, która zapragnęła oddać Chrystusowi swoje życie dla ratowania dusz cierpiących w czyśćcu. Apostolstwo wspiera siostry wspomożycielki w codziennej modlitwie i ofierze za tych, którzy sami dla siebie nic już zrobić nie mogą. Mogą natomiast modlić się za nas. Jak pisał św. Jan Vianney: „Gdybyśmy wiedzieli, jak wiele moglibyśmy otrzymać łask za pośrednictwem dusz czyśćcowych, nie byłyby one tak zapomniane”.

Apostolstwo otwarte jest na wszystkich, są w nim przedstawiciele różnych stanów, powołań. Formacją członków wspólnoty zajmują się siostry Wspomożycielki Dusz Czyśćcowych. – Aby pomagać duszom czyśćcowym, trzeba przede wszystkim zadbać o własną świętość; być w stanie łaski uświęcającej, a więc bez grzechu ciężkiego i sięgać po to, co jest fundamentem: Eucharystię, adorację Jezusa w Najśw. Sakramencie, nabożeństwa, które nam ukazują dzieła zbawienia, jak różaniec, droga krzyżowa – wyjaśniają członkowie Apostolstwa.

Alina Kukułka z Ryglic w diec. tarnowskiej do Apostolstwa Pomocy Duszom Czyśćcowym należy od 7 lat. Zaczęło się od …rozmowy z koleżanką o foremkach do muffinek. Foremek koleżance nie pożyczyła, bo ich nie miała, ale dowiedziała się o Marii Simmie austriackiej mistyczce, której popularność zapewniła książka „Moje przeżycia z duszami czyśćcowymi”. Tak pani Alina zaczęła więcej dowiadywać się o duszach czyśćcowych i trafiła do Apostolstwa. Jak zapewnia modlitwa za tych, którzy potrzebują oczyszczenia, by osiągnąć wieczne szczęście z Bogiem, niesie owoce w jej życiu duchowym.

– Zakochałam się w duszach czyśćcowych. Służę im i wiem, że i one pomagają mnie. Zbliżam się do Boga, coraz bardziej Go poznaję, coraz bardziej Go kocham. Wypraszają dla mnie dar wiary – mówiła uczestniczka pielgrzymki.

APDC tworzą przeważnie osoby świeckie, ale są także kapłani, klerycy oraz zakonnice i zakonnicy z różnych zgromadzeń. Z dzienników duchowych świętych naszych czasów (np. św. o. Pio czy św. Faustyny Kowalskiej) dowiadujemy się, że w stanie oczyszczenia po śmierci znajdują się zarówno osoby świeckie, jak i kapłani czy osoby konsekrowane. Każdy stan domaga się więc modlitwy i ofiary za zmarłych – za tych, którzy na ziemi nie do końca wydoskonalili się w miłości do Boga i bliźniego.

Osoba należąca do APDC stara się żyć w stanie łaski uświęcającej, pełnić wolę Bożą, rozwijać w sobie życie duchowe przez korzystanie z sakramentów świętych i lekturę Pisma Świętego oraz patrzeć na wszystkie doświadczenia, jakie ją spotykają, w świetle wiary. Członek APDC wspomaga zmarłych poddanych oczyszczeniu w różnoraki sposób, a zwłaszcza przez ofiarę Mszy św., dobre uczynki, modlitwę, jałmużnę, odpusty itp. Modlitewną pamięcią członkowie APDC obejmują także konających.