Józefitki zainaugurowały Rok św. ks. Zygmunta Gorazdowskiego – „księdza dziadów”

Msze święte we wszystkich wspólnotach Zgromadzenia Sióstr św. Józefa na całym świecie rozpoczęły 23 października obchody 10. rocznicy kanonizacji ich założyciela – św. ks. Zygmunta Gorazdowskiego. Ojciec ubogich i 'ksiądz dziadów’ – jak go nazywano, otrzymał wyjątkową misję objawienia światu Boga miłości poprzez więź z Nim oraz zakładanie i prowadzenie dzieł chrześcijańskiego miłosierdzia – przypominają siostry józefitki. Obchody rocznicy kanonizacji będą trwać aż do 23 października 2015 r.

W Zgromadzeniu Sióstr św. Józefa, ale też w parafiach i grupach, gdzie posługują józefitki na różnych kontynentach będzie to Rok św. Zygmunta. Będzie to –jak zapowiadają siostry – czas dziękczynienia i głębszego uświadomienia sobie, iż siostry oraz ich współpracownicy, dobroczyńcy oraz podopieczni zostali zaproszeni do kontynuowania charyzmatycznego dzieła rozpoczętego przez Boga w życiu św. ks. Gorazdowskiego.

– Rok dziękczynienia w Zgromadzeniu będzie okazją do nowego spojrzenia na charyzmatyczne dziedzictwo rodziny zakonnej – Sióstr św. Józefa. W sposób szczególny podejmiemy próbę odczytania na nowo naszej misji józefickiej we współczesnym świecie. Kolejny raz spojrzymy na Założyciela naszej wspólnoty życia konsekrowanego i jej posłannictwo w obecnych czasach. Z nową wyobraźnią miłosierdzia wyruszymy drogą refleksji nad naszym życiem duchowym, które powinno zajmować pierwsze miejsce oraz nad naszym posługiwaniem, aby sprostać zadaniom niejednokrotnie przewyższającym nasze możliwości – podkreślają siostry józefitki.

Zakonnice dodają też, że będzie to również okazja do szerzenia kultu świętego. Już 27 września siostry przełożone pielgrzymowały do miejsca jego urodzenia – Sanoka. Siostry odwiedziły m.in. kaplicę św. Zygmunta w kościele oo. Franciszkanów w Sanoku, gdzie przyszły święty został ochrzczony.

W placówkach prowadzonych przez zgromadzenie i w szkołach, gdzie pracują józefitki w Roku św. Zygmunta zostaną przeprowadzone konkursy: plastyczny i muzyczny. Tematem konkursu plastycznego będzie „Św. Zygmunt Gorazdowski w oczach dzieci i ludzi młodych” natomiast konkurs muzyczny będzie przebiegać pod hasłem „Pieśnią Pana chwalmy ze św. Zygmuntem Gorazdowskim”. Finał obu konkursów zaplanowano na 16 kwietnia 2015 r. w Krakowie Łagiewnikach.

Ponadto w Roku św. Zygmunta zostanie zorganizowana międzynarodowa pielgrzymka do Lwowa i szlakiem św. Zygmunta – po obecnej Ukrainie w dniach 22-25 maja 2015 r. Wezmą w niej udział zarówno siostry józefitki jak i członkowie Modlitewnych Grup św. Józefa. Ważnym punktem tej pielgrzymki będzie dziękczynna Eucharystia sprawowana w katedrze lwowskiej pod przewodnictwem abp. Mieczysława Mokrzyckiego oraz nawiedzenie grobu świętego na Cmentarzu Łyczakowskim.

Ks. Zygmunt Gorazdowski żył w latach 1845-1920, był kapłanem diecezjalnym i założycielem Zgromadzenia Sióstr św. Józefa. Beatyfikował go 26 czerwca 2001 r. we Lwowie papież Jan Paweł II, a kanonizował 23 października 2005 r. papież Benedykt XVI i była to pierwsza kanonizacja w czasie jego pontyfikatu.

Już za życia o ks. Gorazdowskim mówiono „ksiądz dziadów”, „ojciec ubogich”, „apostoł Bożego Miłosierdzia”. Szczególnym terenem jego heroicznej miłości bliźniego był Lwów, w którym spędził ponad 40 lat życia, najpierw jako wikary, a potem proboszcz parafii św. Mikołaja. Włączał się czynnie w istniejące już instytucje dobroczynne oraz powoływał nowe. Będąc sekretarzem Instytutu Ubogich Chrześcijan we Lwowie, założył dom pracy dobrowolnej dla żebraków. Z jego inicjatywy rozpoczęła także we Lwowie swoją działalność tania Kuchnia Ludowa. Żywili się w niej robotnicy, studenci, młodzież szkolna, dzieci, a najliczniej – biedota lwowska. Wydawano w niej dziennie około 600 obiadów. Korzystał z niej również św. Brat Albert Chmielowski, ilekroć przebywał we Lwowie dla załatwienia jakiejś sprawy.

Do prowadzenia powstałych dzieł zaprosił tercjarki franciszkańskie, do których stopniowo dołączały dziewczęta otwarte na sprawy miłosierdzia. Zapragnęły one wkrótce prowadzić życie wspólne i zorganizowane, dlatego ks. Gorazdowski zatroszczył się o ich odpowiednią formację i zatwierdzenie przez władze kościelne jako zakonne Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Józefa (taka była pierwotna nazwa zgromadzenia).

W miarę rozwoju zgromadzenia włączał siostry w posługę cierpiącym w założonych przez siebie dziełach oraz w ciągle powstających nowych: w szpitalach, sierocińcach, ochronkach. Zalecał opiekę nad chorymi w domach prywatnych. Sam był dla sióstr wzorem życia, modlitwy i posługi. Dojrzewające w życiu zgromadzenia hasło: „Serce przy Bogu, ręce przy pracy”, pomagało siostrom w wypełnianiu misji.

Zgromadzenie to idąc ściśle po linii charyzmatu swego założyciela prowadzi szereg zakładów wychowawczych, angażuje się w pracę katechetyczną i oświatową. Siostry podejmują służbę wśród chorych, cierpiących, ubogich różnorakim rodzajem ubóstwa. Swoją działalność zgromadzenie prowadzi w Polsce, Niemczech, Francji, Włoszech, na Ukrainie oraz na misjach w Afryce i Ameryce Południowej.