Jubileusz 60-lecia kapłaństwa bp. Andrzeja Suskiego

W sobotnie przedpołudnie, w atmosferze wdzięczności i modlitewnego skupienia, w toruńskiej katedrze św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty odbyła się Msza św. z okazji 60. rocznicy święceń kapłańskich biskupa Andrzeja Suskiego – pierwszego biskupa diecezji toruńskiej.

Celebrze przewodniczył sam Jubilat. Wśród licznie zebranych gości znaleźli się biskupi toruńscy: bp Arkadiusz Okroj oraz bp Józef Szamocki, a także biskupi włocławscy: bp Wiesław Mering i bp Stanisław Gębicki. Obecni byli także; bp Sławomir Oder – Ordynariusz Diecezji Gliwickiej oraz bp Ryszard Kasyna – Ordynariusz Diecezji Pelplińskiej. W uroczystości uczestniczyli również kapłani, osoby konsekrowane oraz przedstawiciele wiernych świeckich i delegacje z różnych środowisk.

Podczas Eucharystii bp Andrzej Suski złożył swoje intencje u stóp Chrystusowego ołtarza. – Podczas tej Eucharystii pragnę żyjącym uprosić obfitość darów Ducha Świętego, zmarłym udział w społeczności zbawionych. Proszę też gorąco Boga o nowe i święte powołania zakonne, misyjne i życia zakonnego – powiedział.

Homilię podczas uroczystości wygłosił bp Józef Szamocki, który z głębokim wzruszeniem podziękował Jubilatowi za dziesięciolecia wiernej służby Kościołowi. – Od 60 lat jesteś wierny Bogu. Dziś dziękujemy za twoje świadectwo wiary i miłości. Nosisz w sobie Boga. Od 33 lat jesteś świadkiem Ewangelii miłości i braterstwa, szczerości słów i piękna Boga – mówił bp Szamocki, odnosząc się zarówno do osobistego świadectwa, jak i jego pasterskiej posługi.

Zwrócił uwagę na to, że działalność apostolska Jubilata była zawsze zakorzeniona w żywej relacji z Chrystusem. – Przynaglany miłością Jezusa, żyłeś dla nas, dla diecezji, miłością, którą dał nam nasz Pan Jezus Chrystus – powiedział.

W słowach homilii znalazło się również wspomnienie drogi formacyjnej bp. Suskiego: od rodzinnego domu, przez studia w Rzymie i pracę w Diecezji Płockiej. – Twoją apostolską działalność niezmiennie ożywia przecież przynaglająca miłość Chrystusa – to owoc wiary wyniesionej z rodzinnego domu, zakochania w Słowie Bożym podczas studiów w Rzymie, miłości rozwijanej, gdy byłeś profesorem i rektorem w seminarium płockim – zaznaczył bp Szamocki.

W tym kontekście warto przypomnieć słowa św. Pawła: „Miłość Chrystusa przynagla nas” (2 Kor 5,14) – to właśnie ta miłość zdaje się być duchową osią kapłańskiej drogi Jubilata, jego źródłem siły i wytrwałości w niełatwej, wieloletniej posłudze pasterskiej.

Na zakończenie Mszy św. bp Andrzej Suski, przywołując słowa bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego, kapłana i męczennika z diecezji toruńskiej, wyraził wdzięczność wszystkim obecnym – biskupom, kapłanom, osobom konsekrowanym i świeckim wiernym – za wspólną modlitwę i duchową łączność.