Kanonicy regularni z USA w rodzinnym mieście swego patrona duchowego

Siedemnastu kanoników regularnych – kapłani, bracia, klerycy i diakon – ze wspólnoty św. Jana Kantego z Chicago pielgrzymowało dziś do miejsca urodzenia swego patrona w Kętach na Podbeskidziu. To jeden z etapów 9-dniowej pielgrzymki dziękczynnej do grobu św. Jana Kantego w Krakowie, jaką to katolickie zgromadzenie z USA rozpoczęło 31 lipca br. W ten sposób chcą podziękować Bogu za działającą od 25 lat wspólnotę sprawującą posługę sakramentalną w obu formach rytu rzymskiego.

Kanonicy sprawowali wypełnioną łacińskim śpiewem gregoriańskim Mszę św. w kościele pw. śś. Małgorzaty i Katarzyny, a miejscowy proboszcz ks. Zbigniew Jurasz opowiedział gościom o kęckich śladach św. Jana Kantego i oprowadził po remontowanej obecnie, ufundowanej przez Sykstusa Lubomirskiego w 1648 roku, kaplicy, powstałej – jak głosiła legenda – w miejscu rodzinnego domu świętego. Gościom towarzyszyły w modlitwie m.in. członkinie miejscowego Bractwa św. Jana Kantego.

Przełożony Zgromadzenia Kanoników Regularnych św. Jana Kantego ks. Joshua S. Caswell SCJ podkreślił, że członkowie wspólnoty od samego początku swego istnienia odwiedzali grób swojego patrona w Krakowie, dziękując mu za niewyczerpaną opiekę i łaski, które pomagały podtrzymywać wspólnotę. Jak zaznaczył w rozmowie, to zawsze jest czas intensywnej modlitwy i refleksji, także patrzenia w przyszłość.

„To dla nas wielka radość i przyjemność być tutaj, ponieważ jest to nasz duchowy dom. Dzięki temu niesamowitemu świętemu, który jest odpowiedzialny za założenie naszej wspólnoty, odpowiedzialny za jej rozwój, w Chicago wnosimy iskrę wiary od 25 lat” – zaznaczył ks. Caswell.

Dodał, że ta jubileuszowa pielgrzymka jest bardzo specyficzna, bo bierze w niej udział cała wspólnota, podczas gdy czterema parafiami kanoników w Chicago, Volo i Springfield opiekują się norbertanie z opactwa św. Michała w Kalifornii. Wyraził nadzieję, że pewnego dnia powstanie dom zgromadzenia także w Krakowie.

Wyjaśnił, że charyzmatem zgromadzenia jest „przywracanie sacrum”. Jego zdaniem, przejawia się to przede wszystkim w trosce o odnowę osobistej świętości. „Jesteśmy święci, ale czasami z powodu grzechu, z powodu naszych wad upadamy. To jak w tym słynnym cudzie z dzbankiem św. Jana Kantego.
Spotkał tę dziewczynę, która stłukła dzban. Był w stanie go naprawić. To właśnie Bóg z nami czyni. On chce nas uzdrowić, uleczyć pęknięcia. My posługujemy się pięknem Kościoła, świętej liturgii, łaciny, Mszy. Kult oddawany Bogu pokazuje ludziom, że są, są święci, są piękni” – dodał.

Podczas Mszy św. o św. Janie Kantym koncelebrowanej w kęckim kościele kaznodzieja, nawiązując do pierwszego czytania z Księgi Wyjścia – o Mojżeszu wznoszącym namiot spotkania, zażartował, że Polacy są naprawdę wybranym narodem, bo Mojżesz kazał wokół przybytku ustawić słupy (ang: poles – słupy, Poles – Polacy).

Wśród kanoników, którzy nawiedzili Kęty był m.in. mający polskie korzenie ks. Dennis Koliński, który kiedyś studiował etnografię słowiańską na UJ w Krakowie. Wśród kleryków znalazł się także Mateusz – rodem z Warszawy. Goście odwiedzili stolicę Polski, związany z życiem św. Jana Kantego Miechów oraz Wadowice. Najwięcej czasu spędzą w kościele św. Anny w Krakowie, gdzie znajduje się grób ich patrona. Tu zamierzają odprawić m.in. uroczyste nieszpory. Modlić się będą także na Jasnej Górze.

Zgromadzenie Kanoników Regularnych św. Jana Kantego, znane wcześniej jako Towarzystwo św. Jana Kantego, powstało w 1998. Misją tej rzymskokatolickiej wspólnoty religijnej jest pomoc w ponownym odkrywaniu głębokiego sensu świętości poprzez uroczystą liturgię, nabożeństwa, sakralną sztukę i muzykę. Cel ten wyraża główne motto wspólnoty „Instaurare Sacra”, co znaczy przywracanie świętości.

Jan Kanty urodził się w Kętach w 1390 roku. Ukończył studia w Krakowie, następnie przyjął święcenia kapłańskie. Od 1421 przez osiem lat prowadził szkołę klasztorną u miechowskich bożogrobców. W 1429 zaczął wykładać na Akademii Krakowskiej, równocześnie studiując w niej teologię – magisterium otrzymał w 1443. W tym czasie został kanonikiem i kustoszem w Olkuszu. Kilkakrotnie pielgrzymował do Rzymu. Zmarł w opinii świętości w 1473 roku, w wigilię Bożego Narodzenia.

Został beatyfikowany 27 września 1680 przez bł. Innocentego XI, a kanonizowany 16 lipca 1767 przez Klemensa XIII. Jest jednym z patronów Polski. Patronuje akademickiej młodzieży i ludziom nauki, licznym instytucjom charytatywnym oraz oświatowym.