Kanonizacja wezwaniem do reformy Kościoła

Zdaniem prof. Jerzego Kłoczowskiego przesłaniem kanonizacji jest wezwanie do głębokiej, ewangelicznej reformy Kościoła. Ponadto – jak podkreślił – szczególnym rysem świętości Jana Pawła II był jego szacunek dla każdego, fakt, że „potrafił rozmawiać i z ateistą i z Żydem i z muzułmaninem”.

Historyk podkreślił, że obie postacie kanonizowanych – Jana XXIII i Jana Pawła II – oznaczają bardzo głęboką reformę Kościoła, która dokonała się dzięki nim. Jej inspiratorem był św. Jan XXIII, który zwołał Sobór Watykański II. Duch Święty natchnął go ku przemianie Kościoła. Istotą tej reformy był powrót Kościoła bezpośrednio do źródeł Ewangelii. Każda prawdziwa i skuteczna reforma Kościoła nie jest niczym innym jak nawrotem do ewangelizmu.

Prof. Kłoczowski dodał, że o tym dokładnie mówił dziś papież Franciszek w towarzyszącej kanonizacji homilii, nawiązując do wspólnoty Apostołów zgromadzonych w jerozolimskim Wieczerniku.

Historyk nawiązał do wielkiej reformy chrześcijaństwa, jaka nastąpiła w Europie w XII i XIII wieku. Podkreślił, że nie polegała ona wcale – jak się podkreśla – na próbie dominacji papiestwa nad cesarstwem, lecz na odkryciu miejsca dla Chrystusa i Matki Boskiej w codziennej religijności. Znany francuski badacz Jacques Le Goff nazwał to „próbą sprowadzenia Jezusa i jego Matki na ziemię”. Krotko mówiąc: sprowadzenia Ewangelii do życia ludzi, i zakorzenienie postaw ewangelicznych w naszej codzienności.

Zdaniem prof. Kłoczowskiego ta pierwsza wielka reforma chrześcijaństwa miała olbrzymie znaczenie dla dalszych dziejów chrystianizacji Europy. Natomiast zainicjowany przez Jana XXIII Sobór Watykański był podobna próbą wielkiej reformy chrześcijaństwa w warunkach współczesnego świata. „I tak właśnie można określić główne przesłanie dzisiejszej kanonizacji, jest to wezwanie, że Kościół musi nieustannie wracać do swych ewangelicznych źródeł” – podkreślił wybitny polski historyk.

Prof. Kłoczowski przyznał, że bardzo silnie przeżywał dzisiejszą kanonizację, gdyż Karol Wojtyła, a później Jan Paweł II był jego bliskim znajomym. „Spotykaliśmy się na tysięcznych spotkaniach i rozmowach jeszcze od czasu kiedy Wojtyła zaczynał swoja pracę na KUL, kiedy był jeszcze bardzo początkującym profesorem” – przypomniał.

Podkreślił, że Karol Wojtyła był zawsze niezwykle autentycznym i wyrazistym człowiekiem. „Jego religijność była bardzo ewangeliczna a zarazem niezwykle otwarta na świat i ludzi. Potrafił rozmawiać i z ateistą i z Żydem i z muzułmaninem. Będąc sobą znajdował wspólny język w dialogu z ludźmi bardzo odmiennymi” – przyznał. „I na tym polegał ten wyjątkowy rys jego świętości” – skonstatował.