Kard. Dulles doktorem honoris causa PWT

Kard. Avery Dulles otrzymał tytuł doktora honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie. Przyznano mu go za wybitne prace z apologetyki i teologii fundamentalnej.

Jezuita kard. Dulles – uważany za największego teologa katolickiego w USA odebrał swój 23. doktorat honorowy z rąk dziekana PWT ks. prof. Jana Miazka.
W laudacji promotor doktoratu ks. prof. Józef Kulisz podkreślił, że prace naukowe kard. Dullesa przekonują, że „szukanie prawdziwego obrazu Jezusa Chrystusa poza wspólnotą Kościoła jest złudzeniem”.
Kard. Avery Robert Dulles urodził się w 1918 r. Jest synem Johna Fostera Dullesa, amerykańskiego sekretarza stanu za prezydentury Dwighta Eisenhowera. Wychowany jako prezbiterianin, uważał siebie za agnostyka. W czasie studiów na uniwersytecie Harvarda przeszedł na katolicyzm w 1940 r. W czasie II wojny światowej służył w wywiadzie marynarki wojennej.
W 1946 r. wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, a dziesięć lat później otrzymał święcenia kapłańskie. Od 1951 r. był wykładowcą filozofii, a następnie profesorem teologii na jezuickim uniwersytecie Fordham w Nowym Jorku, gdzie od 1988 r. kieruje katedrą im. Laurence’a McGinleya „Religia i społeczeństwo”. Wykładał też na Katolickim Uniwersytecie Ameryki w Waszyngtonie, a także gościnnie m.in. w Oxfordzie, Princeton, Yale i rzymskim Gregorianum.
W latach 1966-73 był konsultorem watykańskiego Sekretariatu ds. Dialogu z Niewierzącymi, a w latach 1991-97 członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Zaangażowany w dialog ekumeniczny, w latach 1972-92 uczestniczył w dialogu luterańsko-katolickim w USA, a w latach 1994-96 był członkiem Luterańsko-Rzymskokatolickiego Komitetu Koordynacyjnego.
Stał też na czele Katolickiego Towarzystwa Teologicznego Ameryki (1975-76) i Amerykańskiego Towarzystwa Teologicznego (1978-79), założonego przez grupę teologów protestanckich, w tym jego dziadka Allena Macy Dullesa. Obecnie (od 1991 r.) jest konsultorem Komitetu ds. Doktryny Krajowej Konferencji Biskupów Katolickich.
W 2001 r. Jan Paweł II mianował go kardynałem. Jest pierwszym amerykańskim teologiem wyniesionym do tej godności.
Opublikował ponad 20 książek i około 700 artykułów, z których wiele komentowało nauczanie Soboru Watykańskiego II. Wśród jego książek są: „Revelation Theology: A History” (1969), „Models of the Church”(1974), „Church Membership as a Catholic and Ecumenical Problem” (1974), „The Catholicity of the Church” (1985), „The Splendor of Faith: The Theological Vision of Pope John Paul II” (1999). Jest również autorem haseł w „Encyclopedia Britannica”, „Encyclopedia of Religion” i „New Catholic Encyclopedia”.