Kard. Semeraro napisał „biografię teologiczną” Piotra Jerzego Frassatiego – „alpinisty ducha”

Prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych kard. Marcello Semeraro napisał „biografię teologiczną” Piotra Jerzego Frassatiego, który 7 września zostanie ogłoszony świętym. Ma ona na celu ukazanie nie tylko kim był jej bohater, ale przede wszystkim jaki typ świętości sobą prezentuje.

Książkę „Pier Giorgio Frassati, alpinista dello spirito” (Piotr Jerzy Frassati, alpinista ducha) wydały Edizioni Messaggero Padova. We wprowadzeniu czytamy, że poprzez kanonizację Kościół przedstawia postać wiernego, który jest wzorem naśladowania Chrystusa, możliwym do powtórzenia, przez to staje się on inspiracją.

Postać Piotra Jerzego Frassatiego (1901-1925) nazywa eklektyczną. Młody miłośnik gór, zapalony alpinista, wcielił w życie teologalną cnotę nadziei. Papież Paweł VI dostrzegał w nim chrześcijańską cnotę męstwa, zaś teolog o. Karl Rahner zwracał uwagę, że Frassati łączył w sobie świętość i konkretność. Wiąże się z tym określenie „alpinista ducha”, który wspina się mając po jednej stronie Boga, a po drugiej międzyludzkie braterstwo.

Według kard. Semeraro, powołaniem Frassatiego było jasne ukazywanie swoim życiem, kim jest w Kościele wierny świecki – w takim rozumieniu, w jakim wiele lat później nauczał Sobór Watykański II.

Książkę zamyka zbiór wypowiedzi innych osób na temat Frassatiego.

Piotr Jerzy (Pier Giorgio) Frassati urodził się w Turynie w 1901 roku. Nie był uosobieniem doskonałości, miał kłopoty z nauką, palił fajkę i cygara. Był człowiekiem wysportowanym, przystojnym, ze wspaniałą przyszłością, lubianym i podziwianym, pasjonatem gór i pieszych wycieczek. Szedł jednak za głosem Chrystusa, który wezwał go do służby ubogim i potrzebującym. Zmarł w wieku 24 lat w 1925 roku. W 1990 roku Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym.