Kardynał K. Felix z Antyli obchodzi 90. urodziny

Pierwszy w historii kardynał z Antyli – Kelvin Edward Felix, emerytowany arcybiskup Castries na wyspie Saint Lucia kończy 15 lutego 90 lat. Do Kolegium Kardynalskiego włączył go Franciszek na swym pierwszym konsystorzu 22 lutego 2014 roku. Ponieważ już rok wcześniej osiągnął wiek 80 lat, nie znalazł się wśród purpuratów mogących uczestniczyć w wyborze przyszłego papieża.

Przyszły kardynał urodził się 15 lutego 1933 w stolicy obecnej niepodległej Republiki Dominiki – Roseau jako szóste z dziewięciorga dzieci oficera policji Edwarda Mosleya Felixa i jego żony Melanie Cadette, nauczycielki. Od dzieciństwa był sprawny i wyróżniał się zamiłowaniem do sportu, grał z powodzeniem m.in. w krykieta, piłkę nożną, uprawiał lekką atletykę. Po ukończeniu szkoły średniej, czując w sobie powołanie kapłańskie, rozpoczął w 1951 naukę w seminarium duchownym św. Jana Vianneya na Trynidadzie.

Święcenia kapłańskie przyjął 8 kwietnia 1956 jako pierwszy rodzimy kapłan z diecezji Roseau i pierwszy kapłan wyświęcony na Dominice. Pracował krótko duszpastersko w swej ojczyźnie i na wyspie Saint Kitts, po czym wyjechał na dalsze studia do Kanady, uzyskując w 1963 dyplom w zakresie pedagogiki na Uniwersytecie św. Franciszka Ksawerego w Nowej Szkocji. W 1967 otrzymał dyplom z socjologii i antropologii na Uniwersytecie Notre Dame w stanie Indiana w USA.

W latach 1967-70 kształcił się na Uniwersytecie w Bradfordzie w Wielkiej Brytanii, będąc jednocześnie kapelanem wspólnoty karaibskiej w tym mieście i w całym regionie West Yorkshire. Widząc wielkie trudności społeczne i ekonomiczne swych wiernych zaczął tworzyć spółdzielczość udzielającą kredytów, z której później powstał Bradford Credit Union – instytucja, która szybko zyskała powszechne uznanie i do dzisiaj jest skutecznym narzędziem rozwiązywania problemów społecznych i materialnych imigrantów z Antyli na Wyspach Brytyjskich.

Po powrocie w 1970 w strony rodzinne wykładał socjologię i teologię w swym dawnym seminarium duchownym na Trynidadzie oraz nauczał też na miejscowym Uniwersytecie Indii Zachodnich. Wkrótce jednak musiał wrócić na Dominikę jako dyrektor katolickiej szkoły średniej dla chłopców – Akademii Najświętszej Maryi Panny, zamkniętej wcześniej wskutek agitacji radykalnych ruchów murzyńskich „Black Power”. Po 3 latach ponownie ją otwarto i pod kierunkiem ks. Felixa i braci szkół chrześcijańskich znów rozkwitła. W tym czasie kapłan był także zastępcą sekretarza generalnego Konferencji Kościołów Karaibów.

17 lipca 1981 św. Jan Paweł II mianował go arcybiskupem metropolitą Castries (Saint Lucia). Sakrę nominat przyjął 5 października tegoż roku. Niebawem wybrano go także na przewodniczącego Konferencji Kościołów Karaibów (pełnił to stanowisko do 1986) a w latach 1991-97 stał na czele Konferencji Biskupiej Antyli. W tym czasie był również członkiem m.in. Papieskich Rad ds. Rodziny i Dialogu Międzyreligijnego oraz Rady ds. Ameryki Synodu Biskupów.

W swej archidiecezji, obejmującej zasięgiem niewielkie wyspiarskie państewka, byłe kolonie brytyjskie w tej części Karaibów, rozwinął bardzo szeroką działalność duszpasterską, troszcząc się szczególnie o powołania kapłańskie i zakonne i o liderów świeckich. Brał czynny udział w przygotowaniu wizyty św. Jana Pawła II na wyspie św. Łucji 7 lipca 1986, włączając w to wszystkich biskupów i rządy państw Wspólnoty Karaibskiej. Otrzymał wiele ważnych odznaczeń kościelnych i państwowych, m.in. Order Imperium Brytyjskiego, przyznany mu przez królową Elżbietę II z okazji 27 lat posługi biskupiej w Castries.

Założył też żeńskie zgromadzenie zakonne, stowarzyszenie księży diecezjalnych, ośrodek duszpasterski dla formacji miejscowych liderów świeckich, noszący dziś jego imię, preseminarium pw. św. Jana Pawła II dla młodych chłopców z metropolii Castries i całego regionu i inne instytucje. Wspierał formację diakonów stałych i katechistów oraz powołał ośrodek Sacra Famiglia dla potrzebujących dzieci. Rozwinął działalność społeczną i charytatywną m.in. za pośrednictwem Caritas Antyli.

W czasie Wielkiego Tygodnia w 2004 tuż po wyjściu z katedry napadł na niego jakiś mężczyzna, zadając mu cios nożem w gardło, rana na szczęście okazała się niegroźna.

15 lutego 2008, w dniu jego 75. urodzin, Benedykt XVI przyjął jego ustąpienie z urzędu. Abp Felix wrócił na swą rodzimą wyspę, gdzie posługuje duszpastersko w jednej z parafii wiejskich.

W uznaniu jego zasług dla Kościoła katolickiego na Antylach i Karaibach Franciszek włączył go 22 lutego 2014 jako pierwszego kapłana z Antyli w skład Kolegium Kardynalskiego.