KEP po pierwszym dniu obrad

Ks. dr Marek Sędek z diecezji warszawsko-praskiej został wybrany przez biskupów podczas 396. zebrania plenarnego Konferencji Episkopatu Polski nowym moderatorem generalnym Ruchu Światło-Życie. Zastąpi bp. Adama Wodarczyka, który został mianowany przez papieża biskupem pomocniczym archidiecezji katowickiej.

52-letni ks. Sędek jest obecnie proboszczem parafii Narodzenia NMP w Mińsku Mazowieckim, asystentem kościelnym Rady Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich Diecezji Warszawsko-Praskiej, jak również od 2012 r. moderatorem diecezjalnym Ruchu Światło-Życie. Funkcję tę pełnił także w latach 1992-1999. Od 2009 r. wykłada teologię pastoralną w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Warszawsko-Praskiej.

Z Ruchem Światło-Życie jest związany od 38 lat i jak sam mówi, to na tej drodze otrzymał solidną formację duchową, jasną wizję Kościoła oraz odkrył swoje kapłańskie powołanie.

Ruch Światło-Życie jest jednym z ruchów odnowy Kościoła w duchu Soboru Watykańskiego II. Gromadzi ludzi różnego wieku i powołania. Poprzez odpowiednią formację poszczególnych grup (dziecięcych, młodzieżowych, rodzin) stawia sobie za cel wychowywanie dojrzałych chrześcijan i służbę odnowie Kościoła przez przekształcanie parafii we wspólnoty wspólnot. Został założony w roku 1954 przez sługę Bożego ks. Franciszka Blachnickiego.

***

Wzrastająca liczba Polaków wyjeżdżających za granicę domaga się większej liczby duszpasterzy. Delegat Episkopatu Polski ds. duszpasterstwa emigracji polskiej bp Wiesław Lechowicz, zaapelował, by biskupi posyłali nowych księży do pracy wśród Polonii.

Bp Lechowicz poinformował podczas 369. zebrania plenarnego Episkopatu Polski w Warszawie, że Komisja KEP ds. Polonii i Polaków za Granicą postanowiła, by wszyscy księża wyjeżdżający w tym roku do pracy w duszpasterstwie polskojęzycznym nawiązali osobisty kontakt z nim jako przedstawicielem Episkopatu i zapoznali się z ogólnymi zasadami funkcjonującymi w tego rodzaju duszpasterstwie. Okazją do tego, będzie planowany w dn. 6-8 lipca br. Duszpasterski Kurs Przygotowawczy do pracy z Polonią i Polakami za granicą.

Ponadto jesienią, od 5 do 8 października planowana jest pielgrzymka do Rzymu sióstr i braci zakonnych, związanych z życiem polskich emigrantów i żyjących poza granicami Polski. Inspiracją do jej zorganizowania jest obchodzony w Kościele Rok Życia Konsekrowanego.

Inną inicjatywą, którą zapowiedział bp Lechowicz, będzie Światowy Kongres Młodzieży Polonijnej, który odbędzie się w Warszawie w związku ze Światowymi Dniami Młodzieży w lipcu 2016 r. Młodzież uczestnicząca w tym spotkaniu będzie stanowić jedną grupę w ramach ŚDM.

Biskupi mieli także okazję zapoznać się z poprawionym projektem tekstu „Wytycznych KEP – Duszpasterstwo Emigracji Polskiej”, który zawiera ogólne regulacje związane z wyjazdami księży do pracy wśród polskich emigrantów i zasady prowadzenia duszpasterstwa polskojęzycznego, określają m.in. ich prawa i obowiązki.

Delegat KEP ds. duszpasterstwa emigracji polskiej zapowiedział też, że we wrześniu br. funkcję rektora Polskiej Misji Katolickiej we Francji podejmie ks. Bogusław Brzyś. Zastąpi ks. infułata Stanisława Jeża.

***

Podczas sesji plenarnej wykład na temat rozmiaru ubóstwa w Polsce wygłosiła dr hab. Mirosława Grabowska, dyrektor CBOS. Temat świadczeń państwowych na rzecz ubogich w Polsce omówił prof. UKSW dr hab. Tadeusz Kamiński, z kolei o pomocy Kościoła katolickiego w Polsce na rzecz ubogich będzie jutro mówił ks. dr Marian Subocz, dyrektor Caritas Polska.

Prof. Kamiński mówił biskupom m.in. o tym jak funkcjonuje system pomocy społecznej w Polsce, kto może tę pomoc otrzymać, jakie warunki musi spełnić oraz jakie są formy tej pomocy. Wspomniał też o świadczeniach rodzinnych, które wprawdzie formalnie funkcjonują poza pomocą społeczną, ale de facto są adresowane do rodzin definiowanych przez kryterium dochodowe jako ubogie.

W rozmowie z KAI zwrócił uwagę, że w ostatnich latach widać duży postęp jeśli chodzi o kadry pomocy społecznej. W jego ocenie, pracownicy socjalni, którzy pracują na pierwszym froncie walki z ubóstwem są coraz lepiej wykształceni. – Trochę ich brakuje w stosunku do potrzeb, zwłaszcza w niektórych dużych gminach jest ich jeszcze za mało, natomiast zdecydowanie podniosła się jakość tych kadr i to nie tylko dlatego, że formalnie wymaga się od nich wyższego wykształcenia, ale po prostu są lepiej przygotowywani do pracy – podkreślił ekspert z UKSW.

Jego zdaniem, bardzo pomogły różne programy realizowane w ramach tzw. projektów systemowych, dzięki którym można było pracowników socjalnych dodatkowo przeszkolić. – Kadrowo jest całkiem nieźle natomiast jeśli chodzi o kondycję finansową to problem od kilku lat jest taki, że coraz więcej zadań jest przesuwanych ze szczebla centralnego na szczebel samorządu gminnego i coraz więcej tych zadań ma charakter własny czyli gminy same muszą szukać środków finansowych na te działania. Jeżeli gmina jest uboga,to nie jest w stanie wielu z tych potrzeb pokryć a tylko część gwarantuje państwo – zauważył.

W rozmowie z KAI zwrócił też uwagę, na rosnącą powoli liczbę wypłacanych świadczeń pomocy społecznej, co może znaczyć, że coraz więcej osób kwalifikuje się i może być zdefiniowanych jako ubogie według definicji z ustawy o pomocy społecznej.

Z danych z 2013 r. wynika, że przeciętny zasiłek okresowy, który dostaje osoba nie mająca pracy i zasiłku dla bezrobotnych to ok. 330 zł. – To na pewno nie wystarcza na pokrycie niezbędnych potrzeb a jest też duża część takich zasiłków, niewiele ponad ustawowe minimum, które wynosi 20 zł. Można dostać 30 czy 50 zł. wszystko zależy od tego, jaka jest różnica między rzeczywistym dochodem a tym kryterium – mówił. Niezadowolone są na ogół osoby, które mają postawę roszczeniową i uważają, że im się po prostu należy i to jak najwięcej.

– Gdybyśmy przyjęli ustawową linię, czyli kryterium, które jest w ustawie o pomocy społecznej to można by wysnuć wniosek, że skala ubóstwa rozszerza się. Natomiast wiadomo, że różnymi metodami bada się ubóstwo i są takie metody, które wskazują, że sytuacja jest stabilna lub nawet skala ubóstwa maleje. To kwestia przyjętej metodologii – wyjaśnił pytany o skalę ubóstwa w Polsce.

Prof. Tadeusz Kamiński jest dziekanem wydziału nauk historycznych i społecznych Uniwersytetu Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie. Specjalizuje się badaniach nt. polityki społecznej, analizuje funkcjonowanie instytucji pomocy społecznej, zarówno sektora publicznego jak i pozarządowego. Do jego zainteresowań naukowych należą również polityka rodzinna, polityka w zakresie edukacji oraz rynku pracy.