Kęty: Jarmark Świętojański z okazji odpustu św. Jana Kantego

Z okazji obchodów liturgicznego wspomnienia św. Jana Kantego w Kętach, mieście urodzenia patrona akademików i teologów, odbył się 23 października Jarmark Świętojański. Uroczystości zainaugurowała Msza św. dziękczynna za łaski i opiekę patrona Kęt w kościele pw. św. Małgorzaty i Katarzyny pod przewodnictwem pochodzącego z tego miasta, emerytowanego biskupa zielonogórsko-gorzowskiego Adama Dyczkowskiego.

Biskup przypomniał, że św. Jan Kanty słynął z wielkiej mądrości, ale przede wszystkim z niezwykłej dobroci. „Często swoje obiady dzielił z żebrakami, często wspierał materialnie swoich studentów, dlatego zdobył sobie zaszczytny tytuł ‘magister bonus’- nauczyciel dobry” – przypominał kaznodzieja.

78-letni biskup zwrócił uwagę, że św. Jan Kanty szczególnie umiłował teologię, dlatego, żeby ją przybliżyć studentom sam zaczął przepisywać ważne dzieła z tego zakresu. „Pozostawił po sobie 27 woluminów, zawierających 18 tys. stron. 17 z tych ksiąg pozostało w Bibliotece Jagiellońskiej, pozostałe 10 jest w Bibliotece Watykańskiej” – podkreślał emerytowany ordynariusz, zaznaczając, że jeszcze przed kanonizacją słynnego mieszkańca Kęt do jego grobu pielgrzymowano ze Śląska, Węgier, Moraw, Prus, Francji, Włoch, Rusi. Wśród tych pielgrzymów byli królowie, kardynałowie i profesorowie.

„Kiedyś tutaj na odpuście w Kętach kazanie głosił kard. Karol Wojtyła. Przedstawił w nim dobitnie dobroć pracowitość i umiłowanie ojczyzny przez św. Jana Kantego” – dodał bp Dyczkowski.

Po nabożeństwie wierni przeszli w procesji pod pomnik św. Jana Kantego. Tu odbyło się poświęcenie odrestaurowanego rynku. Modlono się też w kaplicy, zbudowanej w miejscu, gdzie znajdować się miał dom rodziny świętego.

Uczestnicy jarmarku mogli zapoznać się z rzemiosłem, wywodzącym się ze średniowiecznych cechów, przymierzyć stroje z dawnych epok. Prezentowana była średniowieczna biała broń, a specjalna grupa wyjaśniała, jak powstawały niegdyś miecze, groty strzał, podkowy i „średniowieczne” ozdoby.

Swoje prace na rynku zaprezentowali też kęccy rzeźbiarze i wikliniarze. Odbył się krótki kurs średniowiecznych tańców i gier. Można było także skosztować lokalnych przysmaków i dowiedzieć się o wyrobie świec z pszczelego wosku. Rozdawano okolicznościowe monety.

31 października 2010 roku św. Jan Kanty został oficjalnym patronem swego rodzinnego miasta. Słynny średniowieczny teolog i patron akademików, choć powszechnie kojarzony z Kętami, nigdy przedtem oficjalnym patronem miasta nie był. W przeszłości do ufundowanej przez Sykstusa Lubomirskiego w 1648 roku kęckiej kaplicy, powstałej – jak głosiła legenda – w miejscu rodzinnego domu świętego, ciągnęły liczne pielgrzymki.

W historii Kęt największe dotąd uroczystości związane z postacią Jana Kantego odbyły się w 1890 z okazji 500. rocznicy jego urodzin. W 1851 roku wzniesiono tu pomnik św. Jana Kantego. W roku 1941 został usunięty przez hitlerowców i złożony przez mieszkańców na placu przykościelnym. Po wojnie mieszkańcy domagali się przeniesienia figury świętego na dawne miejsce. Dopiero w 1992 roku pomnik wrócił na rynek. Został wtedy poświęcony przez bp. Dyczkowskiego, wówczas biskupa pomocniczego diecezji wrocławskiej.

Jan Kanty urodził się w Kętach w 1390 roku. Ukończył studia w Krakowie, następnie przyjął święcenia kapłańskie. Od 1421 przez osiem lat prowadził szkołę klasztorną u miechowskich bożogrobców. W 1429 zaczął wykładać na Akademii Krakowskiej, równocześnie studiując w niej teologię – magisterium otrzymał w 1443. W tym czasie został kanonikiem i kustoszem w Olkuszu. Kilkakrotnie pielgrzymował do Rzymu. Zmarł w opinii świętości w 1473 roku, w wigilię Bożego Narodzenia. Został beatyfikowany 27 września 1680 przez bł. Innocentego XI, a kanonizowany 16 lipca 1767 przez Klemensa XIII. Jest jednym z patronów Polski. Patronuje akademickiej młodzieży i ludziom nauki, licznym instytucjom charytatywnym oraz oświatowym.

Z Kętami związane są także takie postaci jak żyjąca na przełomie XVI i XVII wieku zapomniana kandydatka na ołtarze, świątobliwa Ludwika, bł. Celina Borzęcka, św. Józef Bilczewski czy matka Maria Łempicka, założycielka tutejszego klasztoru klarysek od Wieczystej Adoracji.