Kęty: 105 lat wieczystej adoracji Eucharystii w klasztorze sióstr klarysek

Siostry klaryski z Kęt obchodzą dziś jubileusz 105-lecia wieczystej adoracji Jezusa Eucharystycznego w klasztorze. W tutejszym sanktuarium pierwszego wystawienia Najświętszego Sakramentu do publicznej adoracji, trwającej w dzień i w nocy, dokonał 6 lutego 1910 roku ówczesny krakowski bp pomocniczy Anatol Nowak. Jak zauważa klaryska z Kęt, s. Bonawentura Stawarz OCPA, dzisiejszy jubileusz siostry przeżywają z wielką wdzięcznością, dziękując Bogu za dar wieczystej adoracji.

„Kierujemy wzrok na Boskiego Więźnia Miłości, który dzień i noc jest obecny na naszym tronie wystawienia. Dziękujemy Mu za Jego Miłość, którą rozlewa na każdą z nas i każdego człowieka. Dziękujemy za nasze powołanie do adoracji, za łaski udzielone naszej wspólnocie tym, którzy przychodzą Go adorować i tym, za których się modlimy. Wspominamy siostry i wszystkich, którzy przyczynili się do zainicjowania dzieła wieczystej adoracji w Kętach, szczególnie za służebnicę Bożą matkę Marię Łempicką, fundatorkę naszego kościoła i klasztoru” – zaznaczyła zakonnica.

Podczas porannej Mszy św. odprawionej przez kapelana zakonnic, sercanina, ks. Mariana Niziołka SCJ, duchowny podkreślił, że dziś także przypada 250. rocznica ustanowienia liturgicznego święta Najświętszego Serca Pana Jezusa na ziemiach polskich. Przypomniał, że dekret w tej sprawie został podpisany przez Papieża Klemensa XIII w dniu 6 lutego 1765 roku w odpowiedzi na Memoriał Episkopatu Polski i polskich władców skierowany do Stolicy Apostolskiej. Kapłan zwrócił uwagę, że kult Serca Jezusowego, do którego rozpowszechnienia przyczyniła się św. Małgorzata Maria Alacoque (1647-1690) z klasztoru wizytek w Paray-le-Monial, ma przypominać o Bożej miłości, którą Bóg objawił w Jezusie Chrystusie.

Zakon Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji (OCPA) powstał w połowie XIX wieku we Francji. Do jego powstania przyczyniło się dwoje fundatorów: ks. Jan Chrzciciel Heurlaut i Matka Maria od św. Klary (Wiktoria Józefina Bouillevaux). W 1866 roku do wspólnoty w Troyes wstąpiła Polka – Ludwika Morawska, matka Maria od Krzyża. W 1871 roku przeszczepiła ona zakon Franciszkanek Najświętszego Sakramentu na ziemie polskie.

Początkowo siostry próbowały założyć klasztor w Granowie, a następnie w Gnieźnie. Na skutek germanizacji i kulturkampfu musiały opuścić Wielkopolskę i osiedliły się we Lwowie. Stamtąd wyszły kolejne fundacje. Obecnie na całym świecie istnieje 29 autonomicznych domów Klarysek od Wieczystej Adoracji – m.in. we Francji, w Niemczech, w Austrii, Stanach Zjednoczonych, Indiach i Bangladeszu. W Polsce jest osiem takich domów: w Bydgoszczy, Elblągu, Hajnówce, Kętach, Kłodzku, Pniewach, Słupsku i Ząbkowicach Śląskich.
Do Kęt siostry przybyły w 1910 roku, dzięki swej fundatorce służebnicy Bożej matce Marii Walentynie Łempickiej. 6 lutego 1910 roku bp Anatol Nowak dokonał w kęckim klasztorze uroczystego wystawienia Najświętszego Sakramentu. W 1999 roku bp Tadeusz Rakoczy ogłosił to miejsce lokalnym sanktuarium Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu.

Siostry modlą się nieustannie przed Jezusem Eucharystycznym w intencjach przynoszonych przez parafian, pielgrzymów i tych, którzy przysyłają prośby za pomocą interenetu. W styczniu tego roku do kęckiej wspólnoty wstąpiła Kiyomi Kobayashi z Japonii. 2 lutego br., w Święto Ofiarowania Pańskiego, została przyjęta do postulatu.