Kielce: bogate obchody 70. rocznicy Powstania Warszawskiego

Uroczystości religijne, debata o „Mieście ruin” oraz kilkanaście rekonstrukcji historycznych – tak w Kielcach od 1 do 3 sierpnia zostanie uczczona 70. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego.

1 sierpnia w Kielcach tradycyjnie uroczystości odbędą się w Kościele Garnizonowym i na skwerze Szarych Szeregów, z udziałem władz samorządowych, kombatantów, harcerzy. Stamtąd uczestnicy przejdą do Parku Miejskiego, gdzie w Muszli Koncertowej zabrzmi „Śpiewobranie” piosenek powstańczych.

Z kolei 2 sierpnia (sobota) w kinie „Moskwa” po projekcji filmu „Miasto ruin” odbędzie się debata z zaproszonymi gośćmi na temat Powstania Warszawskiego.

3 sierpnia w niedzielę na Placu Wolności w Kielcach grupy rekonstrukcji historycznych – ok. 12 z Polski i jedna z Czech – zaprezentują inscenizację upamiętniającą 70. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego.

Jak informuje Robert Mazur – dowódca Kieleckiego Ochotniczego Szwadronu Kawalerii, pokazanych zostanie kilka epizodów z życia okupowanej stolicy oraz walka na barykadach. Kielecki Szwadron wcieli się w żołnierzy batalionu "Zośka". Czesi odtworzą szpital polowy. Podczas widowiska mieszkańcom Kielc rozdawane będą biało-czerwone opaski. Na ulicach miasta pojawiają się grupy powstańców oraz niemieckich żandarmów.

Grupy rekonstrukcyjne zaprezentują także sprzęt, uzbrojenie i mundury używane przez powstańców warszawskich i wojska niemieckie.

Głównym organizatorem obchodów 70. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego w Kielcach jest Delegatura Instytutu Pamięci Narodowej oraz Kielecki Ochotniczy Szwadron Kawalerii.

Powstanie warszawskie wybuchło 1 sierpnia 1944 o godz. 17., aby podjąć walkę zbrojną przeciwko okupantowi niemieckiemu. Działania zbrojne w Warszawie zorganizowały i prowadziły oddziały Armii Krajowej w ramach planu „Burza”. Ok. 30 tys. Polaków stanęło do walki z 20 – tysięcznym niemieckim garnizonem w Warszawie, ale zaledwie co 10. Polak był w pełni uzbrojony. Powstanie walczyło 63 dni. Nie doczekało się pomocy ze strony sowieckiej Armii Czerwonej, która biernie czekała na rozwój wydarzeń.

Straty po stronie polskiej wyniosły około 10 tysięcy zabitych i 7 tysięcy zaginionych, 25 tysięcy rannych żołnierzy oraz od 120 do 200 tysięcy ofiar spośród ludności cywilnej. Wśród zabitych przeważała młodzież, w tym ogromna większość warszawskiej inteligencji.

Po stronie niemieckiej straty wyniosły 10 tysięcy zabitych, 6 tysięcy zaginionych, 9 tysięcy rannych żołnierzy, 300 zniszczonych czołgów i samochodów pancernych.