Kielce: obchody piątej rocznicy ingresu bp. Jana Piotrowskiego

Msza św. koncelebrowana przez biskupów kieleckich w bazylice oraz życzenia składne przez wspólnoty, zgromadzenia, zakony, delegacje parafii i wiernych złożyły się na obchody piątej rocznicy ingresu bp. Jana Piotrowskiego do kieleckiej bazyliki. Odbył się on 29 listopada 2014 roku.

Homilię podczas Mszy św. dziękczynnej za minione 5 lat, wygłosił ks. Paweł Tambor, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach.

Nawiązał w niej do Słowa Bożego – księgi Daniela i Ewangelii, konfrontował obrazy przyrodnicze z kart Biblii ze słowem Bożym, bo to „Jezus uczy rozpoznawać prawa przyrody” , tłumaczył proces odkrywania ważności swojego życia w oczach Boga.

– Historia naszego życia nie jest na marginesie. Jest dokładnie odwrotnie. Żyjemy w głównym nurcie historii i nieważne, czy jesteśmy w katedrze, czy w małym, wiejskim kościółku. Życzę księdzu biskupowi, żeby czuł satysfakcję z tego, że jest w głównym nurcie historii Zbawienia (…). Dzisiejszą Ewangelię kończą słowa: „Niebo i ziemia przeminą, ale Moje słowa nie przeminą”. Przekonujemy się jako kapłani, że trzeba o Bożej historii zbawienia mówić światu, dzielić się nią z wielką odwagą, pomimo zagrożeń, ryzyka, czy stanięcia wobec sytuacji, gdy wszystko trzeba postawić na jedną kratę. Życzę księdzu biskupowi, żeby nigdy nie lękał się sytuacji zagrożenia – mówił ks. rektor Tambor. Przypomniał także, że każdy z nas ma swoją osobistą relację z księdzem biskupem, bo „tam gdzie jest biskup – tam jest Kościół”.

Bp Piotrowski mówiąc o swoich związkach z Kościołem kieleckim i relacjach z ludźmi, parafiami, wspólnotami, podkreśla znaczenie Eucharystii, o czym mówił także podczas ingresu 5 lat temu. – Od Adwentu stajemy przed wyzwaniem duszpasterskim na kolejne trzy lata, gdy będziemy przede wszystkim zwracać się w refleksji teologicznej i duszpasterskiej ku Eucharystii, w myśl prawdy, że Eucharystia buduje Kościół, a Kościół buduje Eucharystię. Wspominając to słowo sprzed pięciu lat, ponawiam moją prośbę i czynię to bardzo gorąco, abyśmy kochali Eucharystię, bo tam gdzie jest obecny Jezus Eucharystyczny, wiara autentycznie się umacnia – mówił KAI bp Piotrowski.

Jan Piotrowski urodził się 5 stycznia 1953 r. w Szczurowej w diecezji tarnowskiej. Po ukończeniu szkoły średniej w Radłowie i maturze wstąpił do WSD w Tarnowie. Święcenia kapłańskie otrzymał w bazylice katedralnej w Tarnowie 25 maja 1980 r.

W latach 1984-1991 pracował jako misjonarz w Republice Konga w Afryce. Po powrocie został mianowany sekretarzem krajowym Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła, a w 1995 r. został sekretarzem krajowym Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary.

W 1992 r. uzyskał licencjat po studiach specjalistycznych w Instytucie Katolickim w Paryżu, a doktorat z teologii – w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, na podstawie rozprawy pt.: “Zakładanie i dojrzewanie Kościoła w Kongijskiej Krainie Grand Niari (druga ewangelizacja 1883-1991)”.

W latach 1997-1999 podjął, z krótką przerwą (w czasie której pełnił obowiązki kierownika administracyjnego Katolickiego Ośrodka Studiów Społecznych w Lipnicy Murowanej, a po śmierci proboszcza administratora miejscowej parafii), posługę duszpasterską w jednym z ubogich przedmieść Limy, stolicy Peru.

W latach 2000-2010 pełnił funkcję dyrektora krajowego Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce. W 2003 r. został członkiem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów.

Od 2009 r. pełnił urząd proboszcza parafii pw. św. Małgorzaty w Nowym Sączu.

14 grudnia 2013 r. papież Franciszek mianował ks. dr. Jana Piotrowskiego biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej, a 29 listopada odbył ingres do bazyliki kieleckiej.

W czasie swojej pasterskiej posługi powołał misyjne Dzieło Diecezji Kieleckiej i nadał dynamikę zorganizowanym inicjatywom misyjnym. Jednym z charakterystycznych rysów pasterzowania bp. Piotrowskiego w diecezji kieleckiej jest troska o wspólnoty, ruch pielgrzymkowy oraz sanktuaria i powoływanie nowych, tak jak w Nowym Korczynie ku czci św. Kingi, we Włoszczowie bł. Józefa Pawłowskiego, czy w Wolicy -Tokarni św. Maksymiliana Kolbego.