Kielce: Ogród Włoski po liftingu atrakcją Pałacu Biskupów Krakowskich

Po trwającym kilka miesięcy okresie renowacji Ogród Włoski stał się atrakcją dla zwiedzających Pałac Biskupów Krakowskich i bazylikę katedralną. – „Planujemy połączenie ogrodu z parkiem miejskim przez odrestaurowaną Basztę Prochową” – mówi KAI Agnieszka Masny, rzecznik Muzeum Narodowego w Kielcach, które opiekuje się ogrodem.

Ostatnie prace modernizacyjne w Ogrodzie Włoskim dotyczyły instalacji systemu nawadniającego i odwadniającego, remontu dwukondygnacyjnej Baszty Prochowej z XVII wieku i rekonstrukcji zadaszenia nad starą XVII–wieczna studnią. Uzupełniono także alejki żwirowe, dosadzono rośliny sezonowe, a cały ogród oświetlono. – „Dzięki temu powstała ciekawa kompozycja świetlna w połączeniu z zainstalowaną pół roku temu iluminacją całego Pałacu Biskupiego” – dodaje Masny.
Ogród po remoncie jest tłumnie odwiedzany przez kielczan i turystów, gdyż znajduje się w najpiękniejszym punkcie Kielc – w sąsiedztwie Pałacu Biskupów Krakowskich, naprzeciw bazyliki katedralnej.
Kielecki ogród w typie włoskim odtworzono na podstawie zachowanych planów i zapisków, sięgających XVII wieku.

Biskupi ogród, pielęgnowany przez kolejnych hierarchów Kościoła, z czasem – wskutek wojen, celowego zaniedbania w PRL, zatracił swój pierwotny kształt. Dawniej były w nim kwatery z ziołami i roślinami ozdobnymi, figarniami, pomarańczarniami, oranżeriami na obrzeżach, grabowe i bukszpanowe szpalery, rzadkie drzewa owocowe.

Muzeum Narodowe w Kielcach – obecny gospodarz obiektu, w 2003 r. zrekonstruował zaniedbany w czasach PRL ogród zgodnie z historycznymi przekazami – kwatery trawnikowe, zdobione w geometrycznie wycinane wzory lub wypełniane białym i czerwonym kruszcem z marmurów kieleckich.
Z architekturą ogrodu łączy się mur obronny, Baszta Prochowa, źródełko Biruty i schody z loggii biskupiej. To jedyny pałacowy ogród w typie włoskim w regionie.

Pałac Biskupów Krakowskich – wielkopańska rezydencja z epoki Wazów był wzniesiony z fundacji bp. Jakuba Zadzika przez Tomasza Ponciniego w latach 1637-44 wg projektu włoskiego architekta Jana Trevano.
Pałac w Kielcach ostał się jako jedyna nieprzekształcona XVII-wieczna rezydencja możnowładcza. Zachowała się zarówno jego zewnętrzna elewacja, jak i bogaty wystrój sal pietra. W XVII w. – już po zakończeniu budowy, w wydanym ówcześnie opisie Polski, kielecki pałac wymieniano wśród najwspanialszych budowli w kraju. Obecnie jest siedzibą Muzeum Narodowego w Kielcach.