Kielce: remonty zwiększą atrakcyjność i dostępność klasztoru na Karczówce

Droga dla niepełnosprawnych, dostosowanie wieży do potrzeb turystów, remont ogrodzenia i schodów, a potem muzeum – to najbliższe prace przewidziane w klasztorze na wzgórzu Karczówka – jednym z najbardziej rozpoznawalnych obiektów sakralnych i turystycznych Kielc. W 2016 r. klasztor na Karczówce odwiedziło około 8 tysięcy osób.

Prace i niezbędne renowacje będą przeprowadzone za 3 miliony i 700 tysięcy zł. Ich celem jest zwiększenie dostępności cennych zabytków. Remont dofinansowany został z unijnych funduszy kwotą 2 milionów i 800 tysięcy złotych. Zakończenia wszystkich prac nastąpi prawdopodobnie w ciągu dwóch lat.

Ks. Jan Oleszko, rektor klasztoru na Karczówce, którego gospodarzami są pallotyni, podkreśla, że prace wymagają ogromnej troski o zabytkową strukturę miejsca i będą prowadzone z szacunkiem dla cennego zabytku.

Droga dla niepełnosprawnych powstanie od północnej strony świątyni, wieża kościoła dostosowana zostanie do potrzeb turystów. Inwestycja obejmuje także remont ogrodzenia i schodów, z poręczami, balustradami.

Z czasem na wyższych kondygnacjach zabytkowych zabudowań ma powstać także muzeum. Tematem ekspozycji będzie historia wzgórza. To ciąg dalszy prac renowacyjnych, które wykonane zostały kilka lat temu. Zagospodarowany został ogród, powstały też miejsca noclegowe.

W 2016 r. klasztor na Karczówce odwiedziło około 8 tysięcy osób, z czego połowa skorzystała z noclegu na wzgórzu.

Zespół klasztorny ufundował biskup krakowski Marcin Szyszkowski, jako wotum za ominięcie Kielc przez szalejącą w kraju w 1622 r. zarazę. Kościół pw. św. Karola Boromeusza wzniesiono na wzgórzu Karczówka, leżącym wówczas nieopodal Kielc. Nazwa wzgórza wywodzi się od osady leżącej na jego zboczu, zamieszkałej przez górników zajmujących się karczowaniem lasu.

W 1629 r. zapadła decyzja o sprowadzeniu na Karczówkę zakonników. Rozszerzono zabudowania, przebudowano pomieszczenia plebanii, dostosowując je do celów klasztornych. W 1631 r. na Karczówkę do klasztoru sprowadzono bernardynów. Jedynie na Karczówce odbywały się wówczas wielokrotne odpusty, które w ciągu roku gromadziły tłumy wiernych z miasta i okolic. W I połowie XVIII w. dobudowano od strony wschodniej zabudowania gospodarcze, które ogrodzono murem z basztami na wschodnich narożach i ulokowaną pośrodku bramą.

Zakon Bernardynów został zlikwidowany przez władze carskie w 1864 r., w ramach represji popowstaniowych. Karczówka była miejscem spotkań i aktywności licznych grup powstańczych, o czym pamięć jest pieczołowicie pielęgnowana do dzisiaj.

Od 1957 r. w obiektach gospodarzy Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego stacjonują księża pallotyni, którzy prowadzi tu parafię i nowicjat.

Pobernardyński zespół klasztorny składa się z kościoła pw. św. Karola Boromeusza z 1628 r., klasztoru z 1631 r., zabudowań gospodarczych i stodoły z 1 poł. XVIII w., przebudowanej w 1986 r. na kaplicę MB Fatimskiej. Przy murze klasztornym, od strony północnej – pomnik, zbiorowa mogiła powstańców z 1863 roku. Miejsce jest także atrakcyjne ze względu na walory geologiczno – przyrodnicze.