Kielce: trwa zimowa Szkoła Kaligrafii w klasztorze na Karczówce

Osoby z różnych stron Polski uczestniczą w zimowej Szkole Kaligrafii w klasztorze pallotynów na kieleckiej Karczówce. Plener, który odbywa się od 14 do 16 lutego organizuje Szkoła Kaligrafii Littera Nova z Krakowa. Uczestnicy poznają w praktyce sztukę pisania pięknych liter oraz średniowieczną sztukę malowania miniatur i zdobienia manuskryptów.

– Sztuka kaligrafii uczy zaniedbanych dzisiaj umiejętności, co potwierdzają dane naukowe i ekspertyzy szkolne. Jest to rodzaj terapii i przeciwdziałania wszystkim dysfunkcjom szkolnym, owocem kaligrafii jest także cierpliwość i skupienie – mówi KAI Anna Jeziorna, prezes Fundacji Sztuka Kaligrafii.

Uroda miejsca, gościnność, cisza lasu i klasztornych przestrzeni, prostota i piękno – wszystko czego potrzebujemy aby odpocząć od zgiełku świata. Sztuka jest tutaj w zasięgu ręki – przekonują organizatorzy.

Pieczołowicie odrestaurowane miejsca klasztorne pozwalały na zorganizowanie pełnych światła pracowni. Uczestnicy korzystają także z możliwości modlitwy i skupienia w kościele klasztornym. – Atmosfera tego miejsca jest zupełnie niezwykła. Już planujemy warsztaty w rytmie czterech pór roku: wiosenne, letnie, jesienne i zimowe – zapowiada Jeziorna.

W programie trwających zimowych zajęć jest 10 godzin warsztatów: dla miłośników iluminacji są do wyboru dwie zimowe miniatury – jedna z życia dworskiego, druga z życia leśnego. Są to warsztaty polskiej kaligrafii przedwojennej wg Stefana Tatucha lub gotyckiej tekstury i bardzo ozdobnego pisma rondowego.

Warsztaty przygotowane są zarówno dla osób początkujących, jak i zaawansowanych. – Wśród ponad 20 osób, w tym z Warszawy, Wrocławia, Krakowa, Nowego Sącza, są np. dwie 12-latki – mówi Anna Jeziorna.

Plener prowadzi Anna Malesińska, architekt, znakomita miniaturzystka, ceniona kaligrafka i doświadczona nauczycielka kaligrafii. Od kilku lat kaligrafka prowadzi warsztaty w Krakowie, Warszawie i włoskiej Perugii w ramach naszej Letniej Szkoły Kaligrafii i Sztuk Pięknych.

Zespół klasztorny na Karczówce ufundował biskup krakowski Marcin Szyszkowski, jako wotum za ominięcie Kielc przez szalejącą w kraju w 1622 r. zarazę. Kościół pw. św. Karola Boromeusza wzniesiono na wzgórzu Karczówka, leżącym wówczas nieopodal Kielc. Nazwa wzgórza wywodzi się od osady leżącej na jego zboczu, zamieszkałej przez górników zajmujących się karczowaniem lasu.

W 1629 r. zapadła decyzja o sprowadzeniu na Karczówkę zakonników. Rozszerzono zabudowania, przebudowano pomieszczenia plebanii, dostosowując je do celów klasztornych. W 1631 r. na Karczówkę do klasztoru sprowadzono bernardynów. Jedynie na Karczówce odbywały się wówczas wielokrotne odpusty, które w ciągu roku gromadziły tłumy wiernych z miasta i okolic. W I połowie XVIII w. dobudowano od strony wschodniej zabudowania gospodarcze, które ogrodzono murem z basztami na wschodnich narożach i ulokowaną pośrodku bramą.

Zakon Bernardynów został zlikwidowany przez władze carskie w 1864 r., w ramach represji popowstaniowych. Karczówka była miejscem spotkań i aktywności licznych grup powstańczych, o czym pamięć jest pieczołowicie pielęgnowana do dzisiaj.

Od 1957 r. w obiektach gospodarzy Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego – stacjonują tu księża pallotyni.

Pobernardyński zespół klasztorny składa się z kościoła pw. św. Karola Boromeusza z 1628 r., klasztoru z 1631 r., zabudowań gospodarczych i stodoły z 1 poł. XVIII w., przebudowanej w 1986 r. na kaplicę MB Fatimskiej. Przy murze klasztornym, od strony północnej – pomnik, zbiorowa mogiła powstańców z 1863 roku. Miejsce jest także atrakcyjne ze względu na walory geologiczno – przyrodnicze.