Kielce: wkrótce diecezjalne obchody Dnia Życia Konsekrowanego

Rozłożone na etapy z powodu pandemii, obchody Dnia Życia Konsekrowanego, z odnowieniem przyrzeczeń przez delegacje osób konsekrowanych, odbyły się dzisiaj w kieleckiej bazylice, w wymiarze odiecezjalnym. Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił cysterski opat z Jędrzejowa o. Rafał Ścibiorowski.

Z kolei 2 lutego za osoby konsekrowane i ich dzieła będzie się modlił w kieleckiej bazylice bp Jan Piotrowski (godz. 6.30), a osoby konsekrowane ze zgromadzeń, domów i wspólnot w diecezji kieleckiej zachęcane są do przeżywania tego święta w swoich parafiach i wspólnotach.

Dzisiaj w bazylice, witając zebranych, ks. prałat Tomasz Rusiecki, wikariusz biskupi ds. życia konsekrowanego, przypomniał cele i ideę Dnia Życia Konsekrowanego, obchodzonego od 1997 roku w Święto Objawienia Pańskiego. Święto ustanowił Jan Paweł II.

W homilii cysterski opat o. Rafał Ścibiorowski zwrócił uwagę na bogactwo charyzmatów i różne dzieła spełniane przez konsekrowanych.

Przypomniał, że z Opatrzności Bożej na przestrzeni historii i wieków rodziły się zakony i osobowości, takie jak m.in. św. Benedykt, św. Franciszek, św. Dominik, bł. Wincenty Kadłubek czy św. br. Albert. Dzisiaj. – „Dzisiaj charyzmaty, osobowości, gałęzie życia zakonnego przychodzą do świątyni, bo na ołtarzu każdy z nas podpisał swoje śluby zakonne” – mówił opat. Zauważył także, że to Kościół „dla mnie i dla ciebie, jako osoby konsekrowanej, stał się domem”.

– Część z was, jako osoby konsekrowane, opiekuje się dziećmi; otwieracie Okna Życia, modlicie się za nienarodzonych. Część z was, jako gałąź nazaretańska, prowadzicie szkoły, tak jak w średniowieczu, kiedy klasztory były potęgą uniwersytetów, nauki, kultury – wyliczał.

Wskazał także inne przykłady posługi. – Część zakonów dba o godną śmierć w hospicjach, jak siostry albertynki w Miechowie, aby pomimo choroby, bólu i cierpienia, którego każdy z nas się boi, poprzez modlitwę, habit, opiekę, w tych trudnych dla pacjentach chwilach życia być z nim, pocieszyć, otoczyć opieką i życzliwością, pozwolić godnie przeżywać sędziwą starość i godnie z tego świata odchodzić. Część z was prowadzi życie ukryte, za klauzurą, kontemplując Boga – zauważył opat.

Mówiąc o symbolice zakonów zachęcał, aby nie „nie zwalniać się od noszenia stroju zakonnego czy kapłańskiego, bo to jest nasze świadectwo”.

Analizując relację konsekrowanych z Bogiem zauważył, że są one „Jego narzędziami – ludzkimi, słabymi”. – Jego obecność wśród nas jest większa niż nasze ludzkie ułomności – stwierdził. Podkreślił, że dzisiejsze święto jest „dziękczynieniem za nas wszystkich i odnowieniem naszej profesji zakonnej”.

Przed Mszą św. delegaci osób konsekrowanych: siostry zakonne, zakonnicy, członkinie instytutów świeckich, konsekrowane dziewice, wdowy i wdowcy oraz pustelnicy – w Seminarium Duchownym o godz. 9.15, w kaplicy św. Kazimierza, na wspólnej modlitwie i konferencji.