Kilkudniowy odpust u karmelitów w Piotrkowicach

Tysięczne rzesze z Kielecczyzny i różnych stron Polski przybywające na odpust Narodzenia NMP w Piotrkowicach to bogata tradycja, która rozwinęła się szczególnie po II wojnie światowej. Na centralne obchody 8 września zapraszają ojcowie karmelici bosi. Sumie odpustowej będzie przewodniczył i Słowo Boże wygłosi biskup kielecki Jan Piotrowski.

Suma odpustowa 8 września będzie połączona z poświęceniem wieńców i ziarna oraz z procesją eucharystyczną. Wiele grup pielgrzymkowych przybywa pieszo, szczególnie z ziemi chmielnickiej, popularne bywały także pielgrzymki konne.

Odpust poprzedzi trzydniowe przygotowanie modlitewne, które rozpocznie się w piątek 5 września, m.in. Godzinkami o NMP i Drogą Krzyżową za zmarłych.

– W sobotę 6 września na godz. 18.00 zapraszamy szczególnie członków Róż Żywego Różańca i parafialne wspólnoty modlitewne, po Mszy św. odbędzie się procesja fatimska ze świecami z różańcem wynagradzającym po Różańcowych Dróżkach, a w niedzielę, 7 września o godz. 18.00 – Msza św. wigilijna oraz śpiew Akatystu ku czci Bogurodzicy – zachęca o. proboszcz Grzegorz Irzyk w imieniu wspólnoty ojców karmelitów. 9 września, dzień po głównych uroczystościach,  będzie Dniem Dziękczynienia.

Do wygłoszenia homilii w tych świątecznych w sanktuarium dniach został zaproszony o. Marcin Fizia z Czernej.

Historię sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Piotrkowicach zapoczątkowało przeniesienie figury Matki Bożej z 1400 r. z dawnego kościoła farnego św. Stanisława (obecnie jest to kaplica cmentarna) do drewnianej kaplicy Zwiastowania NMP, co odbyło się 15 sierpnia 1638 roku. W kaplicy umieszczono również maleńką statuetkę Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, wykopaną przez rolnika na gruncie plebańskim i powszechnie czczoną.

XVII wiek to ogromny napływ pielgrzymów, którzy tutaj odzyskiwali zdrowie. Marcin i Zofia Rokszyccy, kasztelanowie połanieccy, jako wotum za dar życia wybudowali w Piotrkowicach murowany, istniejący do dzisiaj kościół, którego budowę ukończono w 1652 r. Do sanktuarium przybyła specjalna komisja, z biskupem krakowskim Marcinem Szyszkowskim, aby zbadać wiarygodność świadectw. Hyacynt Pruszcz, historyk z XVII w. podaje, iż „wielkiej łaski Pańskiej” doznał wówczas sam biskup.

Na osi nawy dzisiejszego kościoła od strony zachodniej, wznosi się późnobarokowa ośmioboczna kaplica, a w niej Domek Loretański na wzór włoskiego Loreto. Kaplicę ufundowały okoliczne rody Krasińskich i Tarnowskich. We wnęce ściany zachodniej została umieszczona łaskami słynąca figura Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus z ok. 1400 r.

Największym wydarzeniem w historii piotrkowickiego sanktuarium była koronacja cudownej figury, której 7 września 1958 r. dokonał bp Czesław Kaczmarek, przy udziale abp. Eugeniusza Baziaka z Krakowa oraz siedmiu innych biskupów, w obecności ok. stu tysięcy pielgrzymów. Była to pierwsza koronacja w Polsce po II wojnie światowej.