Kolejny rekordowy rok na Drodze św. Jakuba?

Niepowstrzymany wzrost liczby pielgrzymów Drogą św. Jakuba (Camino de Santiago) do Santiago de Compostela nadal zyskuje na popularności i do końca 2025 r. może pobić pielgrzymkowy rekord po raz czwarty z rzędu. Liczba pątników otrzymujących certyfikat w Santiago może po raz pierwszy przekroczyć pół miliona. W ubiegłym roku Drogą św. Jakuba przeszło 499 170 osób z całego świata.

Półroczny bilans biura pielgrzymkowego w Santiago de Compostela, który został właśnie przedstawiony, wskazuje na 233 370 przyjazdów na początku lipca. Według sondaży oznacza to dziewięcioprocentowy wzrost w porównaniu z ubiegłym rokiem. Szczególnie intensywne tygodnie lipca i sierpnia dopiero przed nami. Wrzesień i pierwsza połowa października również cieszą się popularnością, po czym napływ ustaje ze względów klimatycznych. Jak zawsze, wiodącą grupą są sami Hiszpanie, którzy stanowią 37 proc. ogółu pielgrzymów.

Trudności w zakwaterowaniu

Według statystyk, ponad 2000 pielgrzymów dziennie przybywa obecnie do Santiago de Compostela najważniejszymi szlakami: Drogą Francuską i Portugalską. Jednak masowy ruch niesie ze sobą również trudności w zakwaterowaniu i skargi mieszkańców historycznego centrum na rosnące zanieczyszczenie i hałas. Cisza i spokój na trasie, za którymi tęskni wiele osób, nie są już gwarantowane.

Droga św. Jakuba to jeden z najważniejszych chrześcijańskich szlaków pielgrzymkowych, obok dróg do Rzymu i Jerozolimy. Według legendy, ciało św. Jakuba przewieziono łodzią do północnej Hiszpanii i pochowano w miejscu, w którym dziś istnieje Santiago de Compostela. Współczesna nazwa miasta pochodzi od hiszpańskiej postaci imienia apostoła – Santiago (od Santus Iacopus) i od miejsca, w którym złożono szczątki – Campus Stellae (Pole Gwiazdy).

Przybycie pierwszego udokumentowanego pielgrzyma – biskupa francuskiej diecezji Le Puy, Godescalco – datuje się na rok 950, ale ślady pielgrzymek z IX wieku istnieją na monetach Karola Wielkiego. Jednakże największe nasilenie ruchu pątniczego przypada na wieki XII-XIV. W XII w. dokument papieski uznał Compostelę za trzecie po Jerozolimie i Rzymie miejsce święte chrześcijaństwa. Wtedy też pojawiła się nowa terminologia: pątnika udającego się do Santiago zaczęto nazywać peregrino w odróżnieniu od romeros, którzy wędrowali do Rzymu i od palmeros, pielgrzymujących do Jerozolimy.

O ogromnej roli pielgrzymek po Camino świadczą słowa Johanna Wolfganga Goethego, że „drogi św. Jakuba ukształtowały Europę”. Po rewolucji francuskiej znaczenie pielgrzymek wyraźnie spadło i dopiero od końca lat osiemdziesiątych XX w. szlak znowu zaczął przyciągać coraz większą liczbę pielgrzymów z całego świata. W ostatnich latach cieszy się ogromnym zainteresowaniem.

Dwukrotnie w Santiago był papież Jan Paweł II najpierw 9 listopada 1982 roku, na zakończenie swej pierwszej podróży do Hiszpanii, a następnie w dniach 19-20 sierpnia 1989 roku, gdy w Santiago odbywał się IV Światowy Dzień Młodzieży. To wtedy ponad półkilometrowy odcinek papież przeszedł pieszo, jako zwykły pątnik, ubrany w tradycyjną dla tego miejsca pelerynę i kapelusz, ozdobione muszelkami. W dniach 6-7 listopada 2010 roku w Santiago de Compostela modlił się jego następca, Benedykt XVI.

Po pierwszej wizycie Jana Pawła II w tym miejscu w 1982 roku Rada Europy uznała Camino de Santiago za szlak ważny dla kultury kontynentu i zaapelowała o odtwarzanie i utrzymywanie dawnych szlaków pątniczych. Droga św. Jakuba została ogłoszona pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym Rady Europy w październiku 1987 roku, a sześć lat później wpisano ją na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.