Komentatorzy zaskoczeni „prostym i przejrzystym” językiem przemówień papieskich

Pierwsze dwa dni pobytu Franciszka w Stanach Zjednoczonych i przemówienia, jakie wygłosił w tym czasie, są przedmiotem licznych i ożywionych komentarzy w miejscowych środkach przekazu. Jednym z głównych spostrzeżeń i zdziwień dziennikarzy jest „prosty, jasny język papieża, bez mówienia z wysoka, bez potępień i wyroków”.

Prasa podkreśla również „przejrzystość” dwóch przemówień papieskich z 23 września – przed Białym Domem i do biskupów – które „zawierają w sobie wszystkie bieżące i palące zagadnienia”. Franciszek nigdy nie uciekał się do języka dyplomatycznego i każdą sprawę, każdy problem, każde wyzwanie i gorący temat przedstawia we własnym imieniu” – napisał jeden z dzienników amerykańskich. Zwraca przy tym uwagę, że papież umie sprawić, że się go słucha, po pierwsze dlatego, że wyraża się jasno, bez kodeksów i eufemizmów, i po drugie, ponieważ nie uznaje tematów tabu, toteż podejmuje nawet sprawy najbardziej niewygodne dla Kościoła rzymskiego.

Jego głos i jego przesłanie przekracza granice, a ponieważ opowiadająca struktura tych wypowiedzi jest jasna i prosta, rozumieją go wszyscy. Nie trzeba rozszyfrowywać tego, co mówi a ten, kto uważa się za eksperta w tej dziedzinie, czuje się pozbawionym tej swej niewielkiej siły.

Media zwracają też uwagę, że w USA podejmowano już dwóch papieży, dlatego można dziś przeczytać o Franciszku inne rzeczy niż o jego poprzednikach, np. tak absurdalne jak te, że „przybył, aby otworzyć konwencję demokratów” lub „żeby propagować jezuicką wrogość do kapitalizmu”.

Zdaniem niektórych mediów Franciszek zmienia sposób „opowiadania o papiestwie” a jego styl i sposób działania nie pasują do środowiska „autorytetów”, zwłaszcza tych, którzy od dawna uważali, że jako jedyni są w stanie wyjaśnić to, co mówili papieże.