Komunikacja w rodzinie tematem kolejnego Dnia Środków Społecznego Przekazu

W Watykanie ogłoszono temat 49 Dnia Środków Społecznego Przekazu. Brzmi on „Przekaz ukazujący rodzinę jako sprzyjające środowisko spotkania w bezinteresownej miłości”. Orędzie z tej okazji Ojciec Święty publikuje każdego roku 24 stycznia, zaś w Polsce dzień ten jest tradycyjnie obchodzony w trzecią niedzielę września.

W opublikowanym w związku z tym komunikacie Papieska Rada ds. Środków Społecznego Przekazu wyjaśniła, że zaproponowany temat nawiązuje do ubiegłorocznego, a równocześnie podejmuje temat dwóch Synodów Biskupów – tegorocznego nadzwyczajnego i przyszłorocznego zwyczajnego, poświęconych rodzinie. Równocześnie zaznaczono, że w codziennych doniesieniach mediów wiele miejsca zajmują trudności życia rodzinnego. Mówiąc natomiast o bezinteresownej miłości przypomniano słowa św. Jana Pawła II z adhortacji „Familiaris consortio” (n.43): „We wzajemnych stosunkach członkowie wspólnoty rodzinnej są inspirowani i kierują się «prawem bezinteresowności», które szanując i umacniając we wszystkich i w każdym godność osobistą jako jedyną rację wartości, przybiera postać serdecznego otwarcia się, spotkania i dialogu, bezinteresownej gotowości służenia, wielkodusznej służby i głębokiej solidarności”.

Papieska Rada ds. Środków Społecznego Przekazu wskazuje na kilka pytań, które mogą pomóc w refleksji nad zaproponowanym tematem. Są to: jak mówić dzisiaj człowiekowi zranionemu i rozczarowanemu, że miłość kobiety i mężczyzny to rzecz dobra? Jak sprawić, by dzieci doświadczyły, że są najcenniejszym darem? Jak dodać otuchy społeczeństwu, by podjęło na nowo drogę miłości rodzinnej? Jak mówić, że rodzina jest pierwszym i znaczącym miejscem, w którym doświadcza się piękna życia, radości miłości, bezinteresowności daru, pocieszenia pojednania oferowanego i przyjmowanego, gdzie rozpoczynamy spotykać bliźniego?

Watykańska dykasteria ds. mediów wskazuje, że Kościół musi dziś na nowo uczyć się mówienia o rodzinie jako o wielkim, pięknym i dobrym darze. Jest on też wezwany, by umiejętnie wskazywać, iż bezinteresowność miłości małżeńskiej jednoczy wszystkich ludzi z Bogiem i jest zadaniem budzącym entuzjazm, gdyż prowadzi do dostrzeżenia prawdziwej natury człowieka i otwiera bramy na przyszłość, na życie.