Konferencja o roli Kościoła w integracji europejskiej: migracja szansą i wyzwaniem

Podczas konferencji pt. „Rola Kościoła Katolickiego w procesie integracji europejskiej” podsumowano spotkanie grupy roboczej zajmującej się tematem „Migracje i ich konsekwencje dla Europy”. Główne wnioski dyskusji przedstawił Marcin Żyła, dziennikarz Tygodnika Powszechnego.

Redaktor Marcin Żyła zaznaczył, że celem przewodnim wczorajszej 4-godzinnej dyskusji była diagnoza problemu migracji. Przypomniał słowa abp. dr Francesco Montenegro, arcybiskupa metropolity Agrygentu, który nazwał migrację „opatrznościową możliwością”. Uczestnicy dyskusji stwierdzili, że migracja może być szansą, dzięki której człowiek może skonfrontować się z inną religią i kulturą – a w ten sposób ocenić swoją własną tożsamość i zdefiniować ją na nowo. „W tym miejscu dochodzimy do rozgraniczenia dwóch typów migracji – zewnętrznej i wewnętrznej” – kontynuował Żyła. Przekazał, że poza oczywistymi i wymagającymi rozwiązania problemami migracji legalnej i nielegalnej, przekraczania granic, należy dostrzec także efekty migracji dotykające poszczególnych imigrantów. Postawiono istotne pytanie o sposoby ułatwiania osobom napływającym z innego kraju odnalezienie się w nowych warunkach bytowania.

Z procesu napływu imigrantów wynikają także wyzwania dla obywateli danego miejsca migracji. „Świat często patrzy na Europę jako na cel migracji i mówi: Sprawdzam!” – powiedział Żyła, wskazując, że istotnym elementem rozpatrywania procesu migracji jest wprowadzanie takich ułatwień dla imigrantów, aby nie tracili swojej tożsamości, ale jednocześnie potrafili budować wspólne dobro w nowym kraju i mogli się zasymilować z lokalną społecznością. W tej perspektywie przedstawiono np. rolę chrześcijan w Syrii, których często określano „pomostem między kulturowo i religijnie różnymi wspólnotami i etnicznymi grupami tego kraju”.

Referent wskazał także jak ważne jest przygotowywanie się na problem migracji, zwłaszcza poprzez edukację młodych pokoleń. Zaznaczono, że aktualnie Polska nie odczuwa jeszcze tak mocno konsekwencji migracji i jest w tym temacie trochę „uśpiona”. Zasygnalizowano jednak, że sytuacja ta może się zmienić, szczególnie w dobie nasilających się działań wojennych na Ukrainie. Podkreślono, że biorąc pod uwagę imperatyw Kościoła powszechnego, każdy z obywateli na swój sposób ma możliwość, a wręcz obowiązek, podejmowania działań na rzecz osób zmuszonych bądź dobrowolnie imigrujących – zwłaszcza przez modlitwę i wsparcie wolontariacie lub finansowe odpowiednich instytucji.

Przedstawiono także trudności w łączeniu prawnych aspektów imigracji, a podstawowych zasad moralności i wsparcia człowieka w potrzebie. Przykładem był obraz przepełnionych łodzi z imigrantami, które często toną, nawet jeśli w pobliżu są inne statki – wynika to z lęku przed konsekwencjami przyjęcia ludzi na pokład, które jest jednoznaczne z przyjęciem tych osób na terytorium danego państwa.
Podsumowując wskazano, że dwiema podstawowymi zasadami postępowania wobec imigrantów powinno być wypracowanie wspólnej polityki imigracyjnej Europy opartej na okazywaniu bezwarunkowej pomocy każdemu w potrzebie oraz konieczność zbudowania mądrego i skutecznego prawa zapewniającego opiekę ludziom migrującym do nowego kraju.