Konsekracja kościoła pw. bł. ks. Władysława Findysza w Rzeszowie

Biskup Jan Wątroba poświęcił w niedzielę kościół pw. Bł. ks. Władysława Findysza w Rzeszowie. To pierwsza świątynia w diecezji rzeszowskiej, której patronem jest Męczennik z Nowego Żmigrodu.

W homilii bp Wątroba nawiązał do przeżywanej w Kościele III Niedzieli Adwentu – Gaudete, podkreślając jej radosny charakter. „Radujcie się, bo Pan jest blisko” – przypomniał słowa liturgii, zaznaczając, że chrześcijańska radość wypływa przede wszystkim z bliskości Boga.

Szczególną okazją do radości jest, jak zaznaczył Biskup, dzień konsekracji kościoła. „To dzień wyłączenia tej świątyni z jakiegokolwiek świeckiego użytkowania i oddania jej na wyłączną własność Boga” – mówił Biskup Rzeszowski. Zaznaczył, że Bóg nieustannie chce spotykać się z człowiekiem, i to w miejscu godnym i pięknym, które świadczy o ludzkiej godności. „Konsekracja uświęca nie tylko mury, ale także nas samych” – podkreślił bp Wątroba.

Biskup wyraził wdzięczność osobom szczególnie zasłużonym dla powstania i rozwoju parafii. Dziękował bp. Kazimierzowi Górnemu, który przed laty powołał parafię do istnienia, oraz bp. Edwardowi Białogłowskiemu, który wielokrotnie ją wizytował i wspierał jej rozwój. Słowa wdzięczności skierował również do ks. prałata Stanisława Tarnawskiego, stojącego u początków parafii, a także do obecnego proboszcza ks. Władysława Srebrnego.

Biskup podkreślił, że równolegle z budową materialnego kościoła proboszcz przez ostatnie lata budował także duchową świątynię, jaką jest wspólnota ludzi ochrzczonych, dojrzewających do świętości w szkole Jezusa. Dziękował za wielki trud i wysiłek, nie tylko fizyczny i duchowy, ale także za umiejętność budowania szerokich relacji, odwiedzania innych parafii i jednoczenia ludzi we wspólnym dziele – mówił kaznodzieja.

Nawiązując do czytań mszalnych, bp Wątroba zauważył, że człowiek wiary ma prawo do wątpliwości. „Ważne jest jednak, by z tymi wątpliwościami przychodzić do Chrystusa, który przez znaki chce nam pomóc właściwie je odczytywać” – podkreślał biskup.

W homilii odniósł się także do patrona świątyni, czyli bł. ks. Władysława Findysza. „Był on pasterzem, który zawsze głosił prawdę, upominał i wzywał do nawrócenia” – przypomniał Biskup rzeszowski. Jako dobry pasterz pragnął zbawienia tych, którzy zostali powierzeni jego duchowej trosce.

Na zakończenie bp Wątroba podkreślił, że w świątyniach gromadzimy się po to, aby dojrzewać do nieba, przygotowując nasze serca na spotkanie z Bogiem. „Troszczmy się nie tylko o piękno kościołów, ale także o wewnętrzną świątynię naszych serc” – zachęcał biskup.

***

Władysław Findysz urodził się 13 grudnia 1907 r. w Krościenku Niżnym na Podkarpaciu. Święcenia kapłańskie przyjął 19 czerwca 1932 r. w Przemyślu. Posługę duszpasterską pełnił w Borysławiu, Drohobyczu, Strzyżowie i Jaśle. W 1942 r. został proboszczem w Nowym Żmigrodzie.

W czasie II wojny światowej odważnie niósł pomoc potrzebującym, wspierając ich duchowo i materialnie. Po wojnie podjął się wielkiego dzieła moralno-religijnej odrodzenia swoich parafian. W 1963 r zaapelowało tzw. „soborowe czyny dobroci”, wystosowując listy do poszczególnych rodzin i osób. Wówczas to został aresztowany i skazany na pięć lat więzienia za „zmuszanie do praktyk religijnych”. Przez kilka miesięcy odbywał karę na Zamku w Rzeszowie, a na wiosnę 1964 r. został przeniesiony do krakowskiego więzienia dla więźniów politycznych na Montelupich.

17 grudnia 1963 roku został skazany na 2 i pół roku pozbawienia wolności. W więzieniu znęcano się nad nim w szczególny sposób. Liczne upokorzenia i cierpienia nadszarpnęły jego zdrowie. Po wielokrotnych przesłuchaniach i długotrwałym wycieńczeniu został zwolniony z aresztu. Ks. Findysz powrócił do Nowego Żmigrodu, gdzie zmarł po kilkunastu tygodniach w opinii świętości w dniu 21 sierpnia 1964 r. 19 czerwca 2005 roku został włączony w poczet błogosławionych.