Kościół naprawdę misyjny

Jeszcze nie tak dawno Europa wysyłała rzesze misjonarek i misjonarzy na inne kontynenty. Takie państwa jak Irlandia, Holandia, Belgia, Hiszpania czy Francja przez stulecia były wręcz misyjnymi potęgami. W minionym półwieczu doświadczyły jednak znacznego spadku liczby księży i osób konsekrowanych. Na szczęście coraz bardziej powiększają się zastępy misjonarzy świeckich.

Jednocześnie w ostatnich dziesięcioleciach młode Kościoły lokalne w Afryce, Azji czy Ameryce Południowej okrzepły na tyle, że same zaczęły wysyłać misjonarzy. Charakteryzuje ich żywa wiara, gorliwość w jej głoszeniu i prostota przekazu, wolnego od sztywnych schematów myślenia i przeintelektualizowania, wyrażającego się w używaniu skomplikowanych pojęć, niekiedy oderwanych od życiowego doświadczenia. Kładą oni większy nacisk na konkretne wcielanie wiary w codzienne życie i przeżywanie jej we wspólnocie. Ożywiają w ten sposób letnią już dziś wiarę narodów, od których kiedyś ich przodkowie otrzymali Ewangelię.

Czytaj także: Ponad 2 tys. polskich misjonarek i misjonarzy pracuje w 100 krajach

Bo misjonarze z innych kontynentów coraz częściej przybywają także do Europy. Afrykański albo azjatycki proboszcz francuskiej czy belgijskiej parafii nie należy dziś do rzadkości. Można powiedzieć, że role się odwróciły i dziś dawne kraje misyjne „wstrzykują” Ewangelię w krwiobieg naszego kontynentu, odwdzięczając się tutejszym Kościołom za otrzymany od nich przed wiekami „skarb”.

Wszystko to sprawia, że na naszych oczach dokonuje się stopniowa zmiana misyjnego paradygmatu. Misyjny staje się – tak jak chciał Jezus – naprawdę cały Kościół, a nie tylko jego europejska, coraz mniejsza liczebnie cząstka.

Paweł Bieliński

dziennikarz Katolickiej Agencji Informacyjnej.