Kościół powinien ufać w obecność Boga w modlitwie

Kościół nie powinien obawiać się prześladowań, jakie musi znosić w swoich dziejach, ale zawsze, tak jak Jezus w Getsemani, musi ufać w obecność, pomoc i moc Boga przyzywanego w modlitwie – powiedział Benedykt XVI w katechezie podczas audiencji ogólnej.

Na placu św. Piotra zgromadziło się 22 tys. pielgrzymów z całego świata, wśród nich wielu Polaków.

Benedykt XVI rozważał tzw. „małe Zesłanie Ducha Świętego”, jakie miało miejsce w momencie kulminacyjnym trudnej fazy życia rodzącego się Kościoła opisane przez św. Łukasza w Dziejach Apostolskich. Fragment ten dotyczy modlitwy jaką apostołowie odmówili po uwolnieniu Piotra i Jana z więzienia, do którego zostali wtrąceni za głoszenie zmartwychwstania Jezusa.

Papież wskazał, że obliczu niebezpieczeństwa, trudności, zagrożenia pierwsza wspólnota chrześcijańska nie usiłuje dokonywać analizy, aby zastanowić się, w jaki sposób reagować, jak się bronić, jakie podjąć środki, ale w obliczu próby staje do modlitwy.

Przeczytaj pełny tekst papieskiej katechezy »

Charakteryzując modlitwę papież podkreślił, że jest to jednomyślna i zgodna modlitwa całej wspólnoty, która staje w obliczu sytuacji prześladowania z powodu Jezusa. Zwrócił uwagę, że nie jest to tylko modlitwa Piotra i Jana, którzy znaleźli się w niebezpieczeństwie, ale całej wspólnoty. „W obliczu prześladowań doznanych z powodu Jezusa, wspólnota nie tylko się nie lęka, ani też nie dzieli, lecz jest głęboko zjednoczona w modlitwie, jak jeden mąż, aby przywoływać Pana” – mówił Benedykt XVI zaznaczając, że Kościół nie powinien obawiać się prześladowań, jakie musi znosić w swoich dziejach, ale zawsze, tak jak Jezus w Getsemani, musi ufać w obecność, pomoc i moc Boga przyzywanego w modlitwie.

Benedykt XVI zwrócił uwagę, że pierwsza wspólnota chrześcijańska najpierw próbuje dogłębnie zrozumieć to, co się wydarzyło, próbuje odczytać wydarzenia w świetle wiary i czyni to właśnie poprzez Słowo Boże. W modlitwie wznoszonej do Pana wspólnota wychodzi od przypomnienia i przywołania wielkości i ogromu Boga, następnie przechodzi do rozpoznania, jak Bóg działał w dziejach, był bliski swego ludu okazując się Bogiem, który troszczy się człowieka, który go nie opuszcza. W tym miejscu jest wprost cytowany psalm 2 w świetle którego odczytywany jest sprzeciw wobec Jezusa, Jego męka i śmierć jako realizacja planu Boga Ojca dla zbawienia świata.

Papież zaznaczył, że pierwsza wspólnota chrześcijańska nie jest zwykłym stowarzyszeniem, ale wspólnotą żyjącą w Chrystusie; dlatego to, co ją spotyka jest częścią planu Bożego. „W modlitwie rozważanie na temat Pisma Świętego w świetle tajemnicy Chrystusa pomaga odczytać obecną rzeczywistość w obrębie historii zbawienia, jakiego Bóg dokonuje w świecie” – powiedział papież.

Benedykt XVI przypomniał, że „owocem wspólnej modlitwy, jaką wspólnota chrześcijańska wznosi do Boga jest Zesłanie Ducha Świętego, daru Zmartwychwstałego, który wspiera i kieruje swobodnym i odważnym głoszeniem Słowa Bożego, pobudzającego uczniów Pana do wyjścia bez lęku, żeby nieść Dobrą Nowinę aż na krańce świata”. „Podobnie jak pierwsza wspólnota chrześcijańska, także my, godząc się na oświecenie Słowem Bożym, przez rozważanie Pisma Świętego, możemy się nauczyć dostrzegania, że Bóg jest obecny w naszym życiu, nawet w chwilach trudnych i że wszystko jest częścią doskonalszego planu miłości, w którym ostateczne zwycięstwo nad złem, grzechem i śmiercią należy naprawdę do dobra, łaski, życia, do Boga” – zachęcał papież.

Ojciec Święty podkreślił, że podobnie jak miało to miejsce w pierwszej wspólnocie chrześcijańskiej, modlitwa pomaga nam odczytać dzieje osobiste i zbiorowe w perspektywie bardziej sprawiedliwej i wiernej, w perspektywie Bożej. „Także my chcemy ponowić prośbę o dar Ducha Świętego, który rozpala serce i oświeca umysł, aby rozpoznać, jak Pan wypełnia nasze prośby zgodnie ze swoją wolą miłości, a nie według naszej woli” – powiedział Benedykt XVI.