Kościół zatroskany o rodzinę

III Nadzwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów obraduje w nowy sposób, uwzględniając najważniejsze wyzwania stojące przed duszpasterstwem rodzin.

Towarzyszą mu modlitwy wiernych na całym świecie, ale także wyolbrzymione przez media oczekiwania. Słyszymy pytania, czy nauczanie Kościoła dostosuje się do zmienionych sytuacji życiowych – do tego, że coraz więcej osób żyje wspólnie bez wypowiedzenia przed kapłanem sakramentalnego „i że cię nie opuszczę aż do śmierci”. Chodzi tu o nierozerwalność małżeństwa, o której nauczał sam Chrystus Pan.

Wielu komentatorów zapomina, że synod nie jest parlamentem, ale wyrazem kolegialnej troski biskupów, zgromadzonych wraz z Piotrem i pod jego przewodnictwem. Tylko jemu Pan Jezus powierzył klucze, tylko on w dokumencie podsumowującym różne etapy procesu synodalnego wskaże kierunki Kościołowi na progu trzeciego tysiąclecia.

Gdy piszę te słowa, nie znamy poszczególnych wypowiedzi, tonu dyskusji w auli synodalnej. Wiemy jedynie, że tak jak o to prosił Ojciec Święty, toczy się tam szczera, otwarta wymiana opinii, że uczestnicy synodu wsłuchują się w głosy wiernych, ale także to, iż cały Kościół zgromadzony jest na modlitwie w intencji Piotra i apostołów. Chodzi bowiem o nadzieję dla przyszłych pokoleń, przekonanie, że możliwa jest miłość bezwarunkowa, ofiarna, owocna aż do ostatnich chwil, ale także i o to, aby osoby doświadczające szczególnie trudnych sytuacji, podejmujące heroiczne decyzje wbrew dominującym opiniom, wiedziały, że są otoczone troską i miłością całego Kościoła. Niech także im łaskę świętości wyprasza św. Jan Paweł II – Papież rodzin.