Koszalin: msza żałobna za Benedykta XVI

W koszalińskiej katedrze w dniu pogrzebu Benedykta XVI liturgii żałobnej przewodniczył bp Zbigniew Zieliński.

W odpowiedzi na apel przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski – po pogrzebie Benedykta XVI, który odbył się w Watykanie 5 stycznia, w kościołach w całej Polsce odprawiono msze żałobne w intencji zmarłego papieża seniora. Takiej Mszy w koszalińskiej katedrze przewodniczył tego dnia bp Zbigniew Zieliński, a koncelebrowali ją ks. Henryk Romanik, proboszcz katedry i ks. Wacław Łukasz, kanclerz kurii biskupiej.

Biskup koadiutor ukazał w homilii wartość spuścizny teologicznej kard. Józefa Ratzingera, a potem papieża Benedykta XVI, której klarowność myśli wyróżnia się we współczesnym świecie naznaczonym relatywizmem.

– Przywołując tradycję Kościoła papież Benedykt podkreślał, w swojej posłudze i nauczaniu, istnienie prawdy objawionej, niezmiennej, fundamentalnej, zapisanej na kartach Pisma św. – stwierdził biskup.

Jak zaznaczył, zwany niesłusznie „pancernym” kardynałem, Ratzinger tradycję Kościoła rozumiał nowocześnie. – Wyraził to między innymi współtworząc Sobór Watykański II. Analizując jego pisma widać, że on tradycję rozumiał bardzo głęboko, głębiej niż czyni się to zazwyczaj. Dla niego owa z zrodzona ze świadectwa wiary apostołów tradycja była wciąż żywa – wyjaśniał bp Zieliński tłumacząc, że wierząc w niezmienną wieczną prawdę Benedykt XVI rozumiał, iż rzeczywistość Kościoła jest dynamiczna, nie jest skostniała i to dlatego Ewangelia domaga się „aggiornamento” czyli dostosowania do współczesności, odczytywania znaków czasu. – Takie właśnie dynamiczne rozumienie tradycji pozwoliło mu widzieć wiarę chrześcijańską w szerszej perspektywie, co czyni jego teologię wyjątkową.

Biskup Zieliński zachęcał słuchaczy do odkrywania prawdy o Bogu, który jest blisko człowieka i obdarza go miłością. Pomocą w tym mogą być pisma zmarłego papieża seniora, w których objaśniał on m.in. kim jest Jezus z Nazaretu, czym są cnoty teologalne. Kaznodzieja ukazał kard. Józefa Ratzingera jako osobę żyjącą pomiędzy biblioteką a kaplicą. Takie połączenie wymogów stanu życia z kaplicą zalecał bp Zieliński zebranym w koszalińskiej katedrze.