Kraków: bp Greger udzielił franciszkanom święceń prezbiteratu i diakonatu

W dzisiejszych czasach świadectwo wiary jest ważniejsze niż kiedykolwiek wcześniej – mówił bp Piotr Greger, który 18 maja w Krakowie-Bronowicach Wielkich udzielił święceń kapłańskich trzem franciszkańskim diakonom oraz świeceń diakonatu dwóm franciszkańskim alumnom Wyższego Seminarium Duchownego Zakonu Braci Mniejszych (OFM) Prowincji Matki Bożej Anielskiej w Krakowie (reformaci). Hierarcha zachęcał kandydatów do święceń, by byli dyspozycyjnymi wobec darów Ducha Świętego, przemieniającego ich życia dla wypełnienia diakońskiego i kapłańskiego posłannictwa.

W homilii biskup pomocniczy diecezji bielsko-żywieckiej rozważając słowa Ewangelii św. Jana (J 21, 20-25), zauważał, że tekst ten ukazuje głębię tajemnicy zbawczej miłości. „W takim kontekście odczytujemy wołanie chrześcijan pierwszych wieków: niech przeminie ten świat, gdy tymczasem współcześnie słychać ludzkie wołanie: niech przeminie Kościół, niech przepadnie” – mówił biskup i zaznaczał, że wielu ludzi liczy na to, że wiara chrześcijańska zaginie w nowoczesnych strukturach społecznych.

„Kościół nie jest jednak dziełem ludzkim; jest dziełem Chrystusa i Ducha Świętego, którego bramy piekielne nie przemogą. Wcale to jednak nie znaczy, że nasze świadectwo jest niepotrzebne czy nieważne. W obliczu trudności wiary jest ono jeszcze ważniejsze niż kiedykolwiek wcześniej. Kościół jest podobny do apostołów zarzucających sieć” – porównywał, wskazując, że niekiedy może się wydawać, że podejmowane wysiłki nie przynoszą pożądanych owoców.

„Bywa, że sieć wyciągnięta na brzeg jest pusta lub połów niewielki. Kiedy jednak zarzuca się sieci wiary na rozkaz Chrystusa i Jego mocą łowi się ludzi, wówczas jest, czym się zdumiewać: połów okazuje się imponujący” – dodawał kaznodzieja i zwracając się do diakonów, którzy dziś przyjmowali sakrament święceń w stopniu prezbiteratu, podkreślał, że kapłaństwo „jest piękne i fascynujące, a zarazem stanowi tę formę ludzkiego życia i aktywności, która okazuje się potrzebna w każdej epoce i cywilizacji, bez względu na to, co próbują wmówić człowiekowi współczesne media”.

„Odpowiedzialny kapłan to świadek Boga, który jest miłością, który kocha każdego człowieka tak daleko, że pozwala nazywać siebie ojcem. Chrystus posyła was, abyście we współczesnym świecie z odwagą podejmowali zadania duchowych ojców. Stawia dziś przed wami trudne wymagania, gdyż macie kochać bardziej niż inni, aby w ten sposób umacniać ich na drogach wiary, nadziei i miłość” – apelował kaznodzieja.

Biskup przestrzegał zakonników, że będą się spotykać z sytuacjami, będącymi ważnym sprawdzianem dojrzałości duszpasterza. „To nie jest przypadek, że pomaganie tym, co się źle mają, jest podstawowym kryterium sądu ostatecznego. Chrystus wyjaśnia swoim uczniom, że przy końcu czasów nie zapyta nas o miłość do naszych bliskich i przyjaciół, lecz najpierw o miłość do tych, którzy byli biedni, bezradni, uwięzieni, pozbawieni nadziei oraz tych, którzy za naszą okazaną im dobroć nie mogą się niczym odpłacić” – wyjaśniał i zachęcał kandydatów do święceń diakonatu i prezbiteratu, by byli dyspozycyjnymi wobec darów Ducha Świętego przemieniającego ich życia dla wypełnienia diakońskiego i kapłańskiego posłannictwa.

Liturgię w bronowickim kościele pw. Stygmatów św. Franciszka celebrowali wraz z biskupem m.in. prowincjał franciszkanów reformatów o. Rufin Maryjka OFM oraz wychowawcy i wykładowcy seminarium duchownego na czele z rektorem, o. Andrzejem Dukiem OFM.

W Zakonie Braci Mniejszych na tzw. początkową formację zakonną składają się trzy kolejno po sobie następujące etapy: postulat, nowicjat i okres profesji czasowej. Bracia przygotowujący się do święceń prezbiteratu odbywają okres profesji czasowej w seminarium.

W Krakowie są siedziby czterech prowincji franciszkańskich: Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (OFMConv), Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów (OFMCap), Zakonu Braci Mniejszych (OFM ) – bernardynów i Zakonu Braci Mniejszych (OFM ) – reformatów. W sumie osiem klasztorów. Trzy z nich prowadzą parafie.