Kraków pożegnał wybitnego językoznawcę prof. Walerego Pisarka

Rodzina, przyjaciele, środowiska akademickie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II i Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz rzesze studentów pożegnały w czwartek prof. Walerego Pisarka. Wybitny językoznawca zmarł w wieku 86 lat 5 listopada, tuż przed galą wręczenia tytułów Ambasador Polszczyzny w Katowicach.

Mszy św. w kolegiacie akademickiej św. Anny w Krakowie przewodniczył rektor UPJPII ks. prof. Wojciech Zyzak. – Przed dekadą pojawił się pan w życiu naszej akademickiej społeczności. Wiemy, że wiele czerpał pan z ksiąg naszego patrona Jana Pawła II. Dziękujemy, że spotkaliśmy się przy jednym stole, który „mądrość zastawiła obficie”. Dziękujemy za życzliwość, skromność i pokorę – żegnał zmarłego profesora rektor papieskiej uczelni.

Homilię pogrzebową wygłosił ks. prof. Wiesław Przyczyna, który przypominał postać profesora i okoliczności jego śmierci. – Z uwagą słuchaliśmy jego słów. Był naszym autorytetem. Umarł będąc w drodze, poza swoim ukochanym Krakowem. Umierał na moich rękach z rozgrzeszeniem na dalszą drogę – opowiadał kapłan.

Telegram kondolencyjny przekazał abp Marek Jędraszewski, wielki kanclerz UPJPII w Krakowie. „Profesor, określany mistrzem słowa, wskazywał swoim życiem na jego znaczenie. Na to, że słowo może być nośnikiem dobra, ale także wielkiego zła. Ludzi takich jak on potrzebuje Polska i świat. Dziękujemy za jego dar umiłowania słowa” – napisał metropolita krakowski.

„Był niestrudzonym propagatorem polszczyzny poprawnej i sprawnej. Dbał o kulturę słowa, przypominał, że słowa istnieją między ludźmi w żywym dialogu. Twierdził, że język ojczyzny posiada znamiona naszej kultury i historii” – pisał z kolei prezydent RP Andrzej Duda. „Zapamiętamy prof. Walerego Pisarka jako badacza o niespożytej energii, pełnego nowych pomysłów, jako ciepłą, serdeczną osobę” – dodał prezydent, który wraz z listem przesłał również wieniec żałobny.

W kolegiacie św. Anny zabrzmiała góralska muzyka – ulubiona przez Zmarłego. Jego ostatniej drodze towarzyszył utwór „Krywaniu, Krywaniu” w wykonaniu zespołu Jana Karpiela Bułecki.

Powszechnie lubianego i szanowanego prof. Pisarka żegnał w imieniu społeczności Uniwersytetu Jagiellońskiego rektor prof. Wojciech Nowak. – Jako ceniony praktyk, wychowawca wielu pokoleń dziennikarzy i medioznawców w Polsce i na całym świecie, profesor był niestrudzonym orędownikiem pięknej polszczyzny i wzorcowej kultury języka polskiego. Był błyskotliwym nauczycielem, posiadającym umiejętność tworzenia klimatu bliskości ze studentami. Wiem, że nie miałby mi za złe stwierdzenia, że odszedł niemal na posterunku, którym dla językoznawcy może być uroczysta Gala Ambasadora Polszczyzny. Przecież to on sam był najlepszym, nigdy niespoczywającym na laurach Ambasadorem Słowa – mówił.

Prof. Jerzy Bralczyk wspominał, że podziwiał w Zmarłym wszystko: „wiedzę, erudycję, życzliwość i wiarę w naukę”. – Był człowiekiem instytucją, bo Rada Języka Polskiego, a wcześniej Ośrodek Badań Prasoznawczych to on. Miałem szczęście pracować z nim, słuchać i rozmawiać. Właściwie zawsze miał rację i był uosobieniem wzoru akademickiego profesora, z cechami, które posiadali wielcy uczeni od wieku XVIII po XXI wiek – zaznaczył.

Walery Pisarek był wybitnym naukowcem, wieloletniego profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej na Wydziale Nauk Społecznych UPJPII w Krakowie, nestorem medioznawstwa polskiego, wieloletnim dyrektorem Ośrodka Badań Prasoznawczych w Krakowie i honorowym przewodniczący Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN. Został zapamiętany jako wychowawca i autorytet kilku pokoleń studentów dziennikarstwa. Prof. Walery Pisarek spoczął w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim.