Kraków: zakończono konserwację polichromii w krypcie kościoła oo. Pijarów

XVIII-wieczne polichromie w krypcie kościoła oo. Pijarów w Krakowie odzyskały dawny blask. Efekty prac konserwatorów będzie można oglądać od nowego roku.

Malowidła przedstawiające sceny męki Chrystusa od 150 lat były niewidoczne, zasłonięte tynkami. Pijarzy już 6 lat temu wiedzieli, że w krypcie znajdują się polichromie. – Trudno było wtedy ocenić ich rozmiar i wartość artystyczną – mówił o. Józef Tarnawski SP, który jest koordynatorem projektu rewaloryzacji polichromii z ramienia Polskiej Prowincji Zakonu Pijarów.

Konserwatorzy odsłonili i zrekonstruowali barokowe dekoracje ścienne. Przedstawiają one tajemnice bolesne Różańca. Poza tym jest jeszcze szóste malowidło, przedstawiające „Opłakiwanie” z Matką Bożą, przeszytą mieczem boleści. Ich autorem był znany w XVIII wieku autor polichromii Andrzej Radwański. Wiele jego dzieł uległo zniszczeniu w czasie wielkiego pożaru Krakowa, a inne zostały zasłonięte lub zastąpione nowymi.

Jak mówiła konserwator dzieł sztuki Eliza Buszko, odsłanianie polichromii i ich odczytywanie były ogromnym wyzwaniem. – Było wiele znaków zapytania, a na koniec wszystko złożyło się w bardzo harmonijną całość – oceniła.

Krypta kościoła oo. Pijarów pełniła niegdyś funkcje sakralne. Była konsekrowana w 1733 r. jako kaplica z ołtarzem Uwięzienie Pana Jezusa, który się nie zachował. Centralną część krypty zajmują Święte Schody, które są kopią schodów, po których Chrystus w Jerozolimie szedł przed sąd Piłata. U szczytu znajdował się ołtarz, a pod schodami – Grób Pański.

W trakcie prac odkryto katakumby, w których zachowało się kilkadziesiąt pochówków, a w stopniach schodów 59 niewielkich nisz, w których złożone zostały relikwie męczenników i Krzyża Świętego. Zostały one wyjęte i zabezpieczone. Nie ma jeszcze decyzji, gdzie zostaną umieszczone, choć wiadomo, że wrócą do krypty.

W krypcie nadal będą organizowane wydarzenia religijne i kulturalne.

Prace były finansowane ze środków UE, SKOZK i z pieniędzy własnych zakonu. Kosztowały ok. 16 mln zł, z czego 13,5 mln to dotacja z UE, a ponad 2 mln zł pochodziły z Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków Krakowa, którym dysponuje SKOZK. Prace trwały od sierpnia 2017 do listopada 2019 r.