Kruszyn: abp Jan Romeo Pawłowski dokonał poświęcenia kościoła

„Odtąd będziemy mieli miejsce święte, oficjalnie poświęcone na wieki Bogu”- powiedział abp Jan Romeo Pawłowski. Nuncjusz apostolski w Kongo (Brazzaville) i Gabonie dokonał poświęcenia kościoła w Kruszynie.

Przewodnicząc uroczystościom w parafii św. Kazimierza Królewicza abp Pawłowski podkreślił, że konsekracja kościoła jest uwieńczeniem pracy wielu ludzi, którzy chcieli pośród siebie wystawić Dom Boży. Dodał, że w tym miejscu tę pracę rozpoczęto je już na początku XX wieku, zatem przez ponad sto lat pokolenia wierzących ludzi Kruszyna dokładały poszczególne cegiełki do obchodzonej chwili.

– Mówię o historii i teraźniejszości, gdyż świątynia ta ma nas łączyć w jedną rodzinę dzieci Bożych. I tutaj następuje odniesienie do świątyni, tej niewidzialnej, do przybytku Boga z ludźmi, jakim jest każdy z nas. Na nic by się zdały struktury, ołtarze, gdyby Bóg nie zamieszkał w nas, gdybyśmy w rodzinach, w parafii, w kraju nie byli Jego rodziną, miejscem gdzie przebywa – mówił.

Kościół w stylu neogotyckim dla kolonistów niemieckich wybudowano w latach 1908-1909. Świątynia została w 1945 roku przejęta przez parafię katolicką w Dąbrówce Nowej. Natomiast przełomowym punktem w historii Kruszyna była data 29 czerwca 2000 roku. Decyzją arcybiskupa Henryka Muszyńskiego została erygowana samodzielna wspólnota, wydzielona z terytorium parafii Dąbrówka Nowa. Od tamtej chwili sukcesywnie przywracano piękno kościoła i jego otoczenia.

Ukoronowaniem wieloletnich wysiłków wspólnoty parafialnej w Kruszynie, których celem było przywrócenie piękna kościoła, było jego poświęcenie. Wprawdzie miejscowa świątynia służy wiernym od 1945 roku, to nie ma dokumentu, który stwierdza, że została uroczyście konsekrowana.

– Oddanie tego miejsca Bogu jest dla wspólnoty parafialnej w Kruszynie wielką modlitwą dziękczynienia za to wielkie dzieło Chrystusowi i ludziom. Przez piętnaście lat parafianie swoją pracą, ofiarami, modlitwą i cierpieniem, przy wielkiej łaskawości Pana, z zaniedbanej, zniszczonej świątyni „zbudowali nowy” piękny kościół, który jest chlubą całej wspólnoty i tych, co go nawiedzają – zakończył proboszcz ks. Piotr Jakubowski.