„Ks. Franciszek Rząsa – mąż modlitwy” – dziś 5. rocznica śmierci cenionego duszpasterza

Oczy ks. Franciszka Rząsy były zwrócone ku niebu, ale jednocześnie był on człowiekiem twardo stąpającym po ziemi – tak zmarłego pięć lat temu kapłana wspominał bp Stanisław Jamrozek. Spotkanie upamiętniające cenionego duszpasterza młodzieży oraz inicjatora wielu dzieł charytatywnych i duszpasterskich odbyło się w czwartek, 2 października, w Ośrodku Kultury i Formacji Chrześcijańskiej w Jarosławiu.

Wydarzenie zatytułowane „Ks. Franciszek Rząsa – mąż modlitwy” rozpoczęła Msza św. pod przewodnictwem bpa Stanisława Jamrozka. Ten w latach 2000-2001 współpracował z ks. Franciszkiem w ośrodku, w którym teraz spotkali się wychowankowie, przyjaciele i rodzina ks. Rząsy.

W kazaniu bp Jamrozek stwierdził, że ksiądz Franciszek Rząsa był „aniołem, który prowadził wiele osób i pokazywał im drogę do spotkania z żywym Bogiem”. Podkreślił, że moc do podejmowania różnorodnych inicjatyw duszpasterskich czerpał on ze spotkania z Jezusem na modlitwie. Zaznaczył, że oczy ks. Franciszka „były zwrócone ku niebu”, ale jednocześnie był on człowiekiem twardo stąpającym po ziemi.

Kaznodzieja przypomniał, że zmarły przed pięciu laty duchowny bardzo lubił góry i w Bieszczadach w Ustrzykach Górnych doprowadził do budowy kościoła i ośrodka rekolekcyjnego. Był też inicjatorem ustawienia krzyża na szczycie Tarnicy.

Hierarcha zwrócił uwagę, że ks. Rząsa potrafił zjednywać sobie ludzi, którzy chętnie mu pomagali. Stworzył także zaplecze modlitewne – Łańcuch Apostolskiej Miłości, który skupia osoby starsze i chore, ofiarujące swoje modlitwy i cierpienia w intencji młodzieży i Kościoła.

Bp Jamrozek wspominał czas, gdy pracował z ks. Rząsą w tzw. Opactwie w Jarosławiu, które ks. Franciszek odbudował i przywrócił do użytkowania. Jak zaznaczył kaznodzieja, były to czasy biedne, jednak „ksiądz Franciszek miał ogromne zaufanie, że uda się to zrobić, mimo że nie brakuje środków, ale Pan Bóg się zatroszczy i będzie posyłał ludzi, którzy będą pomagać w realizacji tych dzieł”.

Po Mszy św. została odsłonięta tablica poświęcona śp. ks. Franciszkowi Rząsie. Później ks. Jan Jagustyn wygłosił konferencję zatytułowaną „Ksiądz Franciszek Rząsa –  mąż modlitwy”, a spotkanie zakończyła promocja książki pt. „Ks. Franciszek Rząsa 1942-2020 – świadectwa duchownych” oraz prezentacja wystawy pamiątek po ks. Franciszku.

Ks. Franciszek Rząsa urodził się 15 grudnia 1942 r. w Łowisku koło Niska (obecnie diecezja rzeszowska). Chrzest przyjął 26 grudnia w kościele parafialnym w Górnie. W czerwcu 1967 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. bp. Bolesława Taborskiego. Jako wikariusz w pracował Polańczyku i Słocinie.

Na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim zdobył doktorat z filozofii. Był wykładowcą w seminariach duchownych w Przemyślu i Sandomierzu.

Był jednak przede wszystkim duszpasterzem. Wiele lat pracował z młodzieżą studiującą i pracującą. Stworzył duszpasterstwo dla studentów Akademii Rolniczej w Zalesiu k. Rzeszowa. Będąc diecezjalnym duszpasterzem młodzieży, w 1984 r. przeszczepił do diecezji przemyskiej Grupy Apostolskie, które 10 lat wcześniej w Krakowie utworzył ks. Antoni Sołtysik z inicjatywy kard. Karola Wojtyły. W Przemyślu przyjęły one nazwę Ruch Apostolstwa Młodzieży.

Ks. Rząsa przyczynił się do powstania kilku ośrodków rekolekcyjnych, niejednokrotnie również pracując fizycznie na budowach. To on w czerwcu 1987 r., wraz z grupą świeckich z duszpasterstw młodzieży i turystycznego ustawił na Tarnicy – najwyższym szczycie Bieszczadów – 7-metrowy krzyż. Metalowe elementy oraz piasek i cement wnieśli na górę i postawili konstrukcję pod osłoną nocy, ze względu na represje komunistyczne. Krzyż ten upamiętniał wyprawę na Tarnicę ks. Karola Wojtyły 5 sierpnia 1953 r. Ustawiono go natomiast w dniu rozpoczęcia trzeciej wizyty Jana Pawła II w Polsce, 7 czerwca 1987 r.

Ks. Franciszek był także inicjatorem wielkopiątkowych dróg krzyżowych na Tarnicę, które zapoczątkował już w stanie wojennym. Ich tradycja przetrwała do dziś.

Szczególną troską ks. Rząsa ogarniał potrzebujących. W 1991 r. przyczynił się do powstania Fundacji Pomocy Młodzieży „Wzrastanie”. Jej rozwój pozwolił zadbać również o ludzi dorosłych i starszych, wymagających szczególnej opieki. W 2003 r. przy ul. Sanowej w Jarosławiu otworzył schronisko dla bezdomnych mężczyzn. Miejsce to nazwano Przystanią Matki Bożej Jasnogórskiej, ponieważ w tym czasie w diecezji i samym Jarosławiu trwała peregrynacja kopii obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej. Z czasem obiekt był rozbudowywany.

Udało się otworzyć Zakład Opiekuńczo-Pielęgnacyjny, a w 2017 r. Hospicjum im. św. Jana Pawła II. Całość przyjęła wspólną nazwę: Dom Ulgi w Cierpieniu im. św. Jana Pawła II. Było to wotum dziękczynne za kanonizację papieża.

Ks. Rząsa był także pierwszym dyrektorem Ośrodka Kultury i Formacji Chrześcijańskiej, tzw. Opactwa, w Jarosławiu, rozpoczynając w tym miejscu m.in. praktykę rekolekcji ignacjańskich. Pracował również jako proboszcz w Sośnicy Jarosławskiej i Brzozowie oraz jako dziekan dekanatu brzozowskiego. Był cenionym rekolekcjonistą.

Zmarł 3 października 2020 r. Pochowany został w rodzinnym Łowisku.