Drukuj Powrót do artykułu

Ks. Pawlina: Profesor Stanisław Luft poświęcił się medycynie, a właściwie człowiekowi

15 marca 2020 | 04:30 | mp | Warszawa Ⓒ Ⓟ

Sample Fot. Krzysztof Luft/Twitter

– Panie Profesorze, nie trzeba już będzie zaglądać przez okno do nieba, modlimy się za Ciebie, abyś zamieszkał tam na wieki – powiedział ks. prof. Krzysztof Pawlina o śp. prof. Stanisławie Lufcie, podczas dzisiejszej homilii pogrzebowej. Liturgia odbyła się w sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie, a Eucharystii przewodniczył ks. Andrzej Luter wraz z gronem kapłanów, przyjaciół Zmarłego. Uczestniczyła w niej rodzina i grono najbliższych współpracowników Profesora, gdyż dostęp – ze względu na epidemię – został ograniczony do 50 osób.

Ks. Prof. Pawlina powiedział, że śp. Stanisław Luft „często zaglądał do okna nieba, a zagląda tam ten, kto kocha”. Podkreślił, że „jego miłość miała wiele odcieni: jedną z nich była miłość do ojczyzny, drugą do nauki a trzecią, miłość do Kościoła”.

Przypomniał, że kiedy wybuchło Powstanie Warszawskie, to Stanisław Luft, jako młody człowiek nie mógł pozostać obojętny. Wziął w nim udział z nadzieją na uwolnienie stolicy. Dodał, że jego kolejną miłością była medycyna. „Poświęcił się medycynie, a właściwie człowiekowi, któremu prze całe życie służył”. Przypomniał, że Zmarły był też profesorem Warszawskiego Seminarium Duchownego i przez 50 lat uczył kleryków medycyny pastoralnej. „Chodziło mu o to, aby przyszły duszpasterz był specjalistą nie tylko od duszy ludzkiej, ale całego człowieka wraz z jego fizyczną cielesnością” – wyjaśnił.

A kreśląc sylwetkę Zmarłego zaznaczył, że był on człowiekiem „wielkiej kultury, delikatności i szacunku do drugiego człowieka”. Podkreślił również, że jako naukowiec i nauczyciel akademicki był niezwykle skrupulatny, a swoją książkę „Medycyna pastoralna” konsultował przed wydaniem w każdym szczególe. „A kiedy miałem poczucie, że przesadza – dodał – odpowiedział: to jest ważne, gdyż to jest podręcznik dla przyszłych księży i nikt im tego nie powie”. Jego zdaniem m.in. w ten sposób wyrażała się jego miłość do Kościoła i do przyszłych księży.

Homileta wspominał, że pięknie było na niego patrzeć, kiedy lekko pochylony, uśmiechnięty i z siwym wąsem, często przechadzał się w towarzystwie żony – zakochany doświadczoną miłością. Przypomniał, że „niebo jest tam, gdzie kocham, gdzie jestem kochany i kiedy wiem, że już się to nigdy nie skończy”.
„Panie Profesorze, nie trzeba już będzie zaglądać przez okno do nieba, modlimy się za Ciebie, abyś zamieszkał tam na wieki” – skonstatował.

Następna część uroczystości pogrzebowych odbyła się na warszawskich Starych Powązkach, gdzie Zmarły spoczął obok swego brata, śp. ks. Andrzeja Lufta. Tą część pogrzebu poprowadził ks. Wojciech Lemański.

***
Stanisław Luft urodził się 28 sierpnia 1924 w Kolnie. W okresie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej (pseud. Lech). Brał udział w powstaniu warszawskim. Bezpośrednio po wojnie był prezesem warszawskiej Sodalicji Mariańskiej Akademików.

Ukończył studia medyczne na Akademii Medycznej w Warszawie (1952). Uzyskiwał kolejne stopnie naukowe – w 1966 doktora na Akademii Medycznej w Katowicach i w 1980 doktora habilitowanego w Instytucie Reumatologii w Warszawie. W 1992 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. Specjalizował się w zakresie chorób wewnętrznych i reumatologii.

Zawodowo związany był przez kilkadziesiąt lat z Instytutem Reumatologicznym im. prof. dr hab. med. Eleonory Reicher. Został członkiem Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego. Przez ponad 50 lat wykładał również medycynę pastoralną w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Jest autorem najlepszego podręcznika z tej dziedziny pt. ”Medycyna Pastoralna”, wydanego w 2002 r. przez Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej.

Przez wiele lat, wraz ze swą małżonką Barbarą, prowadził zajęcia w ramach przygotowań do sakramentu małżeństwa w swej parafii pw. Św. Andrzeja Boboli w Warszawie.

Przez lata był związany z warszawskim Klubem Inteligencji Katolickiej, którego został honorowym członkiem oraz członkiem Kapituły Nagrody „Pontifici – budowniczemu mostów”.

W 2013 r. otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany mu przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego. Przez św. Jana Pawła II został uhonorowany papieskim orderem „Pro Ecclesia et Pontifice”, a przez kard. Kazimierza Nycza medalem „Zasłużony dla Archidiecezji Warszawskiej”.

Żonaty z Barbarą Majewską, był ojcem Bogumiła Lufta, Krzysztofa i Adama Lufta. Był też bratem ks. prof. Andrzeja Lufta, wieloletniego dyrektora biblioteki Warszawskiego Wyższego Seminarium Duchownego.

Drogi Czytelniku,
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Wersja do druku
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Możesz określić warunki przechowywania cookies na Twoim urządzeniu za pomocą ustawień przeglądarki internetowej.
Administratorem danych osobowych użytkowników Serwisu jest Katolicka Agencja Informacyjna sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (KAI). Dane osobowe przetwarzamy m.in. w celu wykonania umowy pomiędzy KAI a użytkownikiem Serwisu, wypełnienia obowiązków prawnych ciążących na Administratorze, a także w celach kontaktowych i marketingowych. Masz prawo dostępu do treści swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, wniesienia sprzeciwu, a także prawo do przenoszenia danych. Szczegóły w naszej Polityce prywatności.