Ks. Waldemar Sondka: największym sukcesem teatru Logos są tworzący go ludzie

– Największym sukcesem teatru Logos działającego od 34. lat przy kościele rektoralnym Środowisk Twórczych w Łodzi, są tworzący go ludzie – uważa ks. Waldemar Sondka, twórca i dyrektor placówki kulturalnej, a także rektor kościoła, duszpasterz środowisk twórczych, organizator Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej i ratownik TOPR.

Wszyscy aktorzy i obsługa techniczna są wolontariuszami. – Teatr Logos jest formą duszpasterstwa w stosunku do tych, którzy go tworzą, jak i do tych, którzy zasiadają na widowni. Prowokuje do refleksji, do szukania dróg dojścia do Boga i drugiego człowieka – można przeczytać na stronie internetowej teatru.
W tym roku w listopadzie przykościelny teatr, w którym wystawiono ponad dwa tysiące przedstawień obchodzić będzie kolejny jubileusz.

W 1987 r. w Dzień Zaduszny, po raz pierwszy zagrano tutaj spektakl „Zaduszki”. A w styczniu następnego roku „Betlejem polskie” wg Lucjana Rydla.

Reżyserem pierwszych pięciu spektakli był ks. Waldemar Sondka. Potem do pracy woluntarystycznej przystąpili profesjonaliści.

Dyrektor teatru w rozmowie z KAI wyznał, że planował studiować na AWF bo chciał być sportowcem, nigdy nie chciał być aktorem. Nie przypuszczał też, że jako ksiądz zostanie duszpasterzem artystów a nie sportowców. Przypomniał, że jego mama – polonistka nie była zachwycona aby został sportowcem.

Ks. Sondka ur. się 29 października 1955 r. w Łodzi, tu także ukończył Wyższe Seminarium Duchowne. Święcenia kapłańskie przyjął 18 maja 1980 r. Potem został skierowany do parafii w Milejowie i tam realizował z młodzieżą pierwsze inscenizacje teatralne. Następnie w łódzkiej świątyni przy pl. Kościelnym stworzył Teatr Logos. Od 1997 jest dyrektorem Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej.

Ks. Waldemar uczestniczy we wszystkich próbach teatralnych, podczas premiery przeżywa spektakl jakby również w nim grał. Duchowny często podkreśla, że największym sukcesem tego, że teatr nadal żyje jest udział w nim doświadczonych aktorów ale również młodych ludzi, którzy wrastają w tę społeczność i tworzą piękne dzieło. Wszyscy są wolontariuszami a w tym miejscu czują się jak w rodzinie, w której nie zawsze jest tylko miło i wesoło. – Czasem są nerwy i robi się poważnie aby potem znowu cieszyć się ze wspólnych działań ku chwale Bożej – mówi dyrektor teatru Logos.

Jolanta Kowalska jest w teatrze od pierwszego spektaklu. Swoją obecność tu zawdzięcza koleżance, która powiedziała, że jest nowy fajny ksiądz, który zajmuje się młodzieżą pracującą i on właśnie organizuje grupę teatralną. Z wykształcenia jest mgr inż. elektrykiem automatykiem, pracowała jako nauczyciel matematyki i informatyki, uważa że to, iż występuje w tym teatrze jest łaską bo człowiek sam sobie tego nie wymyśli.
Pierwszych pięć spektakli reżyserował ks. Waldemar a potem już byli prawdziwi reżyserzy i artyści.

Jolanta Kowalska powiedziała, że teatr jest ukochanym dzieckiem ks. Waldemara. To jest taka osoba, którą można porównać do bączka, ma taką naturę, o której obliczenia mówią, że bąk nie powinien latać ale bąk o tym nie wie i lata. Bardzo dużą wartością tego teatru jest to, że są tu ludzie w różnym wieku. Najpierw byli tu tylko członkowie parafii, potem teatr zaczął się rozrastać do tego stopnia, że włączali się profesjonaliści.

Marek Kasprzyk – aktor teatralny i filmowy oraz reżyser, z teatrem Logos związany jest około 30 lat. W rozmowie z KAI podkreślił, że satysfakcja z wystawianego przedstawienia i to, że widoczny jest jego sens i przekaz, to coś co pozwala tu tworzyć. Uważa, że współpraca z amatorami daje wzajemne korzyści, profesjonaliści dają wiedzę i doświadczenie a oni odwzajemniają się umiłowaniem teatru. Tu przychodzą ludzie, którzy mają pasje, ich miłość do teatru podbudowuje nas aktorów – powiedział Kasprzyk, który zachęca aby młodzi korzystali z możliwości podpatrywania i uczenia się w tym teatrze. To jest teatr, w którym wszystko się robi samodzielnie np. dekoracje, sprzątanie czy oświetlenie.

Artysta zauważył, że młodzi ludzie są zadowoleni z możliwości bycia w teatrze i tu nie chodzi o chęć znalezienia się na scenie, bo jest to naprawdę ciężka praca. Oni mają okazję przypatrywać się podglądać jak koledzy pracują w zawodzie, który wcale nie jest łatwy. W tym teatrze nie chodzi o zdobywanie popularności ale o coś większego, o przekazywanie wartości.

– Ksiądz wpadł na pomysł założenia takiego teatru, abp Ryś bardzo pomaga i zachęca do pracy. Ks. Waldemar jest dzielny, trwa przy nas, organizuje sponsorów, współorganizuje przedstawienia. Teraz prezentowane Dni Dantego są naprawdę trudne ale im więcej się popracuje tym większa jest satysfakcja – podkreślił aktor, który wcielał się w postać Dantego Alighieri.

Według Kasprzyka – istota teatru polega na tym żeby przekazywać wartości. – My działając przy kościele mówimy o rzeczach istotnych dla człowieka, nie przypadkowo podejmujemy pewne tematy i nie zamierzamy szokować. Chcemy uświadomić ludziom – może to zabrzmi banalnie – że istnieją dobro i zło, że ważna jest miłość, a tematy pokazywane są po to aby widz mógł wyciągnąć odpowiednie wnioski.

Bogusław Kierc także od wielu lat jest w tym teatrze. Podkreśla, że wolność twórcza tego teatru nigdy nie była ograniczana, a jednocześnie jest oparta o dość mocne fundamenty etyczne i moralne.

Bogusław Kierc powiedział, że ks. Waldemar jest jego przyjacielem ale czasem się spierają. – Widzę w nim szaleńca Bożego w jego pasji wyrażającej się w relacji do teatru. ….. . Jest osobą przekonaną, że sztuka a zwłaszcza teatr jest takim żywiołem, który rzeczywiście potrafi przemieniać człowieka w to dobre, to – bardziej ludzkie.

Jacek Wierzchowski – kompozytor, w 2000 r. po raz pierwszy napisał muzykę dla łódzkiego teatru Logos, a rok później rozpoczął tu współpracę z Ewą Wycichowską – reżyserką, tancerką, choreografem.

Na pytanie, czy jest coś specjalnego we współpracy z Księdzem, który jest dyrektorem? Odpowiedział: – Ks. Waldek pełni wiele funkcji w teatrze Logos. Nie ukrywam, że to co sprawia, że jest mi szczególnie bliski to kameralne codzienne Msze św. , które odprawia w niezwykle skupiony i wiary – godny sposób. Poza tym jest znakomitym organizatorem i dba o to, żeby realizatorom i wszystkim uczestnikom niczego nie brakowało.

Swoją muzyką w teatrze dzieli się także Lech Wieleba – kompozytor, kontrabasista. – Muzyka Lecha Wieleby opowiada historie z życia codziennego, łączy elementy muzyki klasycznej i jazzu…. Poetycki jazz i kontrabas jako instrument solowy są podstawą jego zniewalających dźwięków z pierwotnej mocy jazzu – można przeczytać na stronie internetowej muzyka.

Natomiast Adam Marasek – ratownik TOPR i przewodnik tatrzański powiedział o ks. Waldemarze, że uczestniczył on w wielu wyprawach, podczas których były także tragiczne zdarzenia i wtedy jako kapłan udzielał odchodzącym sakramentu ostatniego namaszczenia. – Poza tym ks. Waldemar jest naszym kapelanem, oddany swojemu powołaniu a jako kolega mądry, słowny, na którym można polegać – mówił Marasek przypominając, że praca ratownika to nie jest działanie indywidualne tylko praca zespołowa. Ks. Waldemar jako kapelan ratowników chrzci ich dzieci, odprawia Msze św. w okolicach Dnia Ratownika i uczestniczy w pogrzebach kolegów.

Ks. Waldemar Sondka i jego teatr byli wielokrotnie nagradzani. Natomiast w 2009 r. kapłan odznaczony został przez prezydenta RP Srebrnym Krzyżem Zasługi za działalność w dziedzinie ratownictwa górskiego.

Kościół Środowisk Twórczych, i Teatr LOGOS tworzą centrum kultury chrześcijańskiej Łodzi. W listopadzie 2004 r. abp Władysław Ziółek Metropolita Łódzki erygował tu Europejskie Centrum Kultury LOGOS, które uzyskało status organizacji pożytku publicznego

Odbywają się tu nie tylko spektakle teatralne, ale różnorodne imprezy kulturalne. Centrum posiada galerię, a wśród wystawiających prace byli m.in.: prof. St. Fijałkowski, prof. St. Rodziński, Jan Lebenstein, prof. Jerzy Nowosielski, Jerzy Duda-Gracz, prof. Andrzej Kabała, Tadeusz Siara, Krzysztof Skórczewski.