Kurs języka migowego we wrocławskim seminarium

Krajowe Duszpasterstwo Niesłyszących przeprowadziło we Wrocławiu kurs podstaw języka migowego o profilu katechetycznym. Wśród uczestników byli zarówno świeccy jak i duchowni, którzy będą współpracować z niesłyszącymi na polu duszpasterskim.

Szkolenie trwało kilka dni, a dokładnie 90 godzin dydaktycznych i zawierało zajęcia teoretyczne oraz praktyczne, jak spotkania z niesłyszącymi. Całość zakończyła się 9 lipca egzaminem we wrocławskim seminarium. W komisji egzaminacyjnej zasiadły tylko osoby niesłyszące.

– Taki kurs jako ogólnopolskie duszpasterstwo zorganizowaliśmy po raz trzeci. Tym razem we współpracy z fundacją Fonis. To nasz autorski program nauczania na poziomie podstawowym. Nauka literek i alfabetu, literowanie, znajomość znaków języka migowego oraz gramatyki, tak różnej od języka polskiego. Chodzi też o wykorzystywanie przestrzeni, składni oraz mimiki – tłumaczy ks. Tomasz Filipowicz, krajowy duszpasterz osób niesłyszących.

Uczestnicy kursu na co dzień chcą i współpracują na poziomie duszpasterstwa z osobami głuchymi. Będą mogli np. tłumaczyć im modlitwy.

– Już od kilku lat czułam pragnienie, by nauczyć się biegle migać. Ten język zawsze wydawał mi się fascynujący, więc chciałam spróbować. A poza tym mam zamiar pomagać osobom głuchym w codziennym życiu, np. w tłumaczeniu im ogłoszeń od spółdzielni itp. Najpierw skończyłam szkolenie bardzo podstawowe – takie 15-godzinne. A teraz przyszedł czas na taki kurs. Myślę, że będę się rozwijać w tym kierunku – mówi Alicja Motyka z Żor.

Ks. Jakub Glinka przyjechał do Wrocławia z diecezji sosnowieckiej, gdzie pojawiła się pilna potrzeba kapłana z umiejętnością migania.

– W naszej diecezji jest tylko jeden ksiądz, który potrafi migać i zostałem przez niego poproszony o naukę języka migowego. Chcemy zapewnić niesłyszącym z naszego regionu kontakt z sakramentami i z liturgią. Po kursie będę się starał jak najczęściej obcować z osobami niesłyszącymi. Kurs dał mi podstawy, ale czeka mnie jeszcze sporo pracy, żeby utrwalić tę wiedzę i indywidualnie szlifować umiejętności językowe – opowiada ks. Glinka.

Rafał Czerko jest klerykiem III roku w diecezji siedleckiej. Wziął udział w kursie za namową swojej cioci – matki chrzestnej.

– Ona stała się niejako przekaźnikiem Bożego wezwania, że warto tu przyjechać. W mojej diecezji nie funkcjonuje zinstytucjonalizowane duszpasterstwo dla niesłyszących. Nie ma także księży, którzy mogą posługiwać, migając. A ja zgłosiłem się na kurs głównie z pobudek samorozwojowych. Nigdy nie miałem kontaktu z osobami głuchymi, nikogo takiego nie znałem, więc to dla mnie zupełnie nowy temat – oznajmia kl. Rafał.

Kurs odebrał bardzo pozytywnie, szczególnie ze względu na kontakt bezpośredni z niesłyszącymi. Dla niego był to intensywny i bardzo pożyteczny czas.