Kustosz Ziemi Świętej: niech światło narodzone w kruchości oświeci nasze serca

„Niech to światło, narodzone w kruchości groty, oświeci nasze serca i nasze wspólnoty, obdarzając pokojem, odwagą i odnowioną ufnością w przyszłość” – zachęca o. Francesco Ielpo OFM. Kustosz Ziemi Świętej i gwardian Góry Syjon w napisał artykuł z okazji świąt Bożego Narodzenia dla portalu katholisch.de, jak światło Betlejem daje nadzieję, zwłaszcza w czasach konfliktów, strachu i podziałów.

Publikujemy tekst artykułu.

Dla nas, chrześcijan, Boże Narodzenie to coś więcej niż data w kalendarzu: to żywa pamięć wydarzenia, które zmieniło bieg ludzkiej historii. Boże Narodzenie to święto, w którym świętujemy narodziny Jezusa, wiecznego Słowa, które stało się ciałem i zamieszkało wśród nas (por. J 1, 14). To dzień, w którym Bóg postanowił objawić się nie w majestacie możnych, lecz w skromnej i prostej przestrzeni groty w Betlejem.

Betlejem, małe miasteczko w Judzie, to miejsce, gdzie Syn Boży, w całkowitej kruchości, przybrał ludzką postać. Nie było tam ani świateł, ani królewskich pałaców: tylko prowizoryczne łoże, słoma i drewno, zapach stajni i płacz dziecka. I właśnie w tej małości – w małości dziecka narodzonego w pokorze – objawia się zaskakująca prawda: Bóg postanawia zstąpić do najgłębszych głębin naszego człowieczeństwa, aby przywrócić nam nadzieję.

Betlejem, małe miasteczko w Judzie, to miejsce, gdzie Syn Boży, w swojej całkowitej kruchości, przybrał ludzką postać. Rozpoznawanie obecności Boga w ubogich

W naszych latach naznaczonych konfliktami, cierpieniem i podziałami, patrzenie na to dziecko oznacza patrzenie na światło, które nie gaśnie, nawet gdy wszystko wokół wydaje się spowite ciemnością. Światło Betlejem zachęca nas, byśmy nie poddawali się rezygnacji, ale rozpoznali obecność Boga w ubogich, zmarginalizowanych, zranionych życiem i we wszystkich, którzy kroczą w ciemności. To światło zrodzone z kruchości i widoczne tam, gdzie nie liczy się władza, ale godność każdego człowieka.

Betlejem to nie tylko miejsce geograficzne, ale symbol ludzkiej egzystencji. Tutaj rozumiemy, że Bóg nie unika naszego cierpienia, nie odwraca się od ran świata, ale obejmuje je i przemienia. Bóg rodzi się w kruchości, ponieważ pragnie, aby nadzieja rozkwitła tam, gdzie wszystko wydaje się stłumione przez zło i strach.

W te święta Bożego Narodzenia jesteśmy wezwani, aby nieść to światło w nasze codzienne życie i dawać o nim świadectwo poprzez gesty pokoju, otwartości, dialogu i wzajemnego zrozumienia. Modlitwa o pokój w Ziemi Świętej oznacza również prośbę, aby każde serce otworzyło się na pojednanie, pokonało mury i podziały oraz zbudowało mosty braterstwa.

Radość nie jest ucieczką od rzeczywistości

Boże Narodzenie obchodzone tutaj, między Jerozolimą a Betlejem, przypomina nam, że radość nie jest ucieczką od rzeczywistości, ale obecnością Boga pośród trudności. Jezus nie narodził się po to, by uwolnić nas od problemów świata, lecz by towarzyszyć nam w rzeczywistości – z nową perspektywą, która może objąć nadzieję i przemienić każdą ranę w ziarno życia.

Niech to światło, narodzone w kruchości groty, oświeci nasze serca i nasze wspólnoty, obdarzając pokojem, odwagą i odnowioną ufnością w przyszłość. Niech tajemnica Wcielenia zakorzeni w każdym z nas pewność, że Bóg nadal kroczy obok nas i że w każdym zakątku świata obecność Chrystusa jest źródłem prawdziwej nadziei.

Francesco Ielpo OFM (ur. 1970) jest kustoszem Ziemi Świętej i strażnikiem Góry Syjon od czerwca 2025 roku. Jako kustosz Ziemi Świętej, W imieniu papieża jest strażnikiem Miejsc Świętych. Obok łacińskiego patriarchy Jerozolimy kard. Pierbattisty Pizzaballi, jest najwyższym rangą przedstawicielem katolików w Izraelu, Palestynie, Jordanii i na Cyprze.

O. Ielpo jest Włochem, urodził się w Laurii w regionie Bazylikata (prowincja Potenza) 18 maja 1970 r. W 1998 r. złożył śluby wieczyste w Zakonie Braci Mniejszych Franciszkanów, a w 2000 r. przyjął święcenia kapłańskie.

Od 1994 r. do 2010 r. nauczał religii. Od 2000 r. pełnił funkcję rektora Instytutu Luzzago w Brescii. W latach 2006-2010 był członkiem Krajowej Rady FIDAE (Federacji Instytutów Działalności Edukacyjnej). W latach 2007-2010 pełnił funkcję definitora prowincji lombardzkiej. Od 2010 r. do 2013 r. był proboszczem parafii św. Antoniego z Padwy w Varese.

Od września 2013 r. do 2016 r. był komisarzem Ziemi Świętej w Lombardii, a od 2016 r. do 2023 r. kontynuował tę funkcję w prowincji północnych Włoch. Od 2014 r. jest członkiem zarządu Stowarzyszenia Pro Terra Sancta. Od 2022 r. pełni funkcję przewodniczącego Fundacji Terra Santa, delegata Kustodii Ziemi Świętej we Włoszech.