75-lecie kapłaństwa ks. Zygmunta Zaborskiego

75 lat temu ks. kanonik Zygmunt Zaborski otrzymał święcenia kapłańskie. Mszy św. dziękczynnej z tej okazji 7 lipca w kaplicy pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Domu Księży Emerytów im. Jana Pawła II w Częstochowie przewodniczył metropolita częstochowski abp Stanisław Nowak.

Mszę św. z abp. Nowakiem koncelebrował sam jubilat oraz m.in. ks. Andrzej Przybylski, rektor Wyższego Seminarium Duchownego, ks. prał. Czesław Mendak – dyrektor Domu Księży Emerytów i kapłani reprezentujący parafie, w których pracował ks. Zaborski. W uroczystościach wzięły udział siostry Kanoniczki Ducha Świętego oraz rodzina jubilata.

W homilii abp Stanisław Nowak przypomniał, że „służba w kapłaństwie to wielka łaska dla ludzkości”. – Kapłani służą Jezusowi w rozdaniu, a nawet w rozdarowywaniu siebie, by było zbawienie świata – mówił abp Nowak. „Kapłaństwo oznacza, że Jezus daje siebie. Jezus jest rozdany” – dodał metropolita.

Hierarcha podkreślił, że „kapłaństwo to narzędziowość wobec Jezusa”. – Im bardziej kapłan daje siebie, umiera dla siebie, tym piękniejsze jest kapłaństwo. Jakże piękna jest też wierność kapłańska – przypomniał metropolita częstochowski.

Na zakończenie uroczystej Mszy św. ks. Zaborski, zwracając się do wszystkich zgromadzonych, wyraził wdzięczność za dar kapłaństwa i wierności powołaniu. – Kiedy dzisiaj w rocznicę święceń kapłańskich spoglądam okiem pamięci w przeszłość mojego życia kapłańskiego, widzę przeobfite dary Boże, które płynęły z rąk Twoich, Panie Boże, by spełniała się Twoja wola i osiągnięty cel mój od wieków wyznaczony. Jestem 75 lat w służbie ołtarza. Zdaje sobie sprawę z ogromnej łaski i sam siebie słowami liturgii pytam, co oddam Panu za wszystko co dla mnie uczynił, mimo moich niedoskonałości i słabości? – mówił jubilat.

„Do pracy duszpasterskiej nie jestem już sposobny, ale dokąd będę przy zdrowym umyśle, będę wzywał Imienia Bożego i na ołtarzu Pańskim będę składał wszystkie dolegliwości starszego wieku oraz szeptał paciorki za moich dobrodziejów, ufny w nieskończona Dobroć i Miłosierdzie Boże” – podkreślił kapłan.

Ks. Zygmunt Zaborski urodził się 2 kwietnia 1911 r. w Lelowie. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Lelowie uczęszczał do Gimnazjum im. Romualda Traugutta w Częstochowie. Dalszą naukę kontynuował jako kleryk w Częstochowskim Wyższym Seminarium Duchownym z siedzibą w Krakowie. Był także studentem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, na którym uczęszczał na seminarium naukowe z zakresu historii Kościoła prowadzone przez ks. prof. Tadeusza Glemmę.

Święcenia kapłańskie otrzymał 7 lipca 1935 r. na Jasnej Górze z rąk bp. Teodora Kubiny, pierwszego biskupa częstochowskiego. Jego praca duszpasterska związana była m.in. z parafiami: Żytno, Praszka, Strzemieszyce, Sosnowiec (Nowy Sielec), Chotów, Wiewiec, Będzin, Cykarzew, Opatów. Był również kapelanem sióstr nazaretanek w Częstochowie. W 1952 r. został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa i osadzony w więzieniu na okres kilku miesięcy.

Posługę kapłańską ks. Zaborski łączył z zamiłowaniem do historii. Jest autorem wielu publikacji, m.in. „Z dziejów parafii Lelów i Staromieście”(1998 r.), „Parafia Wiewiec. Zarys dziejów”(1999 r.) , „Trudne czasy. Parafialna kronika Schodowa i Będzina oraz wspomnienia z połowy XX wieku”(2000 r.), „Nie z ciała ani z wiedzy. Wspomnienia o Marcjannie Grzanka (1882-1941”(2000 r.), „Parafia Chotów. Zarys dziejów” (2005 r.).

Towarzystwo Historyczno-Kulturalnego im. Walentego Zwierkowskiego w 2006 r. przyznało ks. Zygmuntowi Zaborskiemu za wybitne zasługi dla Ziemi Lelowskiej złoty medal im. Walentego Zwierkowskiego. Natomiast Zarząd Lelowskiego Towarzystwa Historyczno-Kulturalnego im. Walentego Zwierkowskiego w oparciu o uchwałę z dnia 18 stycznia 2010 r. wnioskował o nadanie tytułu Honorowego Obywatela Lelowa. Rada Gminy Lelów specjalną uchwałą nadała ks. Zaborskiemu tytuł Honorowego Obywatelstwa Gminy Lelów.