Łękawica – 10. rocznica beatyfikacji bł. o. Michała Tomaszka OFMConv

W kościele parafialnym w Łękawicy koło Żywca odbyły się 7 grudnia br. uroczystości dziękczynne z okazji 10. rocznicy wyniesienia do chwały ołtarzy bł. o. Michała Tomaszka OFMConv., rodaka z tej parafii, oraz jego współbraci męczenników z Pariacoto – bł. o. Zbigniewa Strzałkowskiego OFMConv. i ks. Alessandro Dordiego.

Szczególne miejsce w obchodach zajęli koledzy rocznikowi i szkolni bł. o. Michała, jego najbliższa rodzina, a także współbracia franciszkanie – m.in. o. dr Marek Augustyn, kolega rocznikowy męczennika, który przewodniczył uroczystej Eucharystii i wygłosił homilię. Obecni byli także m.in. o. Ryszard Jarmuż OFMConv, wieloletni misjonarz z Ameryki Południowej, o. Witold Kuźma OFMConv, o. Marek Dubanik OFMConv – misjonarz z Boliwii.

Przy ołtarzu modlił się również ks. Marcin Madura, autor litanii do bł. Michała odmawianej w parafii 9. dnia każdego miesiąca oraz w czwartki. Dziekana żywieckiego reprezentował ks. Kamil Piwowarczyk z żywieckiej konkatedry.

Koledzy szkolni oraz rodzina błogosławionego włączyli się aktywnie w Liturgię Słowa.

W homilii o. Marek Augustyn ukazał postać św. Jana Chrzciciela jako przewodnika adwentowego nawrócenia, zestawiając jego radykalizm i wierność prawdzie z życiem i męczeństwem bł. Michała, bł. Zbigniewa i ks. Alessandro. Przypomniał surowe warunki pracy misjonarzy w Pariacoto, ich bezinteresowną posługę i duchową jedność z powierzonym im ludem. Podkreślił, że podobnie jak Jan Chrzciciel, także polscy misjonarze „pozostali do końca pasterzami swoich wspólnot” oddając swoje życie.

Kaznodzieja przytoczył również fragmenty przesłania papieża Leona XIV, skierowanego z okazji rocznicy beatyfikacji. Ojciec Święty wskazał w nim, że życie i śmierć męczenników z Chimbote są „wyzwaniem dla Kościoła do jedności i misyjności” oraz przypomnieniem, że prawdziwa komunia rodzi się z daru z siebie.

Jak przypomniał, Leon XIV w swoim liście do misjonarzy pisał, że „współczesny świat najbardziej potrzebuje świadków, którzy nie tylko mówią o Chrystusie, ale żyją Jego Ewangelią aż do końca”.

„To zdanie mogłoby być mottem życia Michała i Zbigniewa” – zauważył o. Augustyn. „Papież wskazywał, że prawdziwa siła ewangelizacji nie rodzi się z posiadania, wpływów czy sukcesu, ale z gotowości oddania siebie. Takie było ich życie. Nie pojechali do Peru, by coś zdobyć. Pojechali, by się dawać” – dodał.

Kaznodzieja zauważył, że przesłanie Leona XIV nabiera dziś szczególnej aktualności, bo świat – jak mówił papież – „łatwiej słucha świadków, którzy potrafią kochać aż do ofiary”. Dlatego męczennicy z Pariacoto stają się dla współczesnych chrześcijan nie tylko wzorem heroizmu, ale i przypomnieniem, że Ewangelia ma swoją pełnię tam, gdzie rodzi się dar z siebie.

„Franciszkanie z Pariacoto nie zginęli dlatego, że mówili o Bogu, ale dlatego, że w swoim życiu uczynili Go najważniejszym. Męczeństwo było konsekwencją ich miłości. I właśnie tego Leon XIV oczekuje od Kościoła dziś” – zaakcentował o. Augustyn.

Uczestnicy liturgii modlili się o rychłą kanonizację męczenników z Pariacoto oraz o to, by ich świadectwo umacniało wiarę i jedność parafialnej wspólnoty. Na zakończenie Mszy św. kapłani udzielili specjalnego błogosławieństwa dzieciom. Najmłodsi – zgodnie z tradycją – otrzymali słodkie „Michałki”. Wszyscy parafianie mogli uczcić relikwie swego rodaka.

W liturgii uczestniczyli parafianie, przedstawiciele władz samorządowych i powiatowych, delegacje pocztów sztandarowych oraz zespoły regionalne, które zadbały o oprawę muzyczną.

W czasie Mszy św. proboszcz parafii ks. Andrzej Ślęczka wyraził wdzięczność wszystkim uczestnikom liturgii oraz osobom zaangażowanym w przygotowanie obchodów, w szczególności władzom samorządowym oraz rodzinie bł. o. Michała za stałą życzliwość i wsparcie dzieł upamiętniających męczennika.

„Dziękujemy również Ojcu Świętemu, Leonowi XIV, który w czasie tegorocznych Rorat duchowo nam towarzyszy. Jemu także wyrażamy wdzięczność za to, że tak mocno docenił dzisiejszą, dziesiątą rocznicę wyniesienia do chwały ołtarzy naszych błogosławionych. To dla nas prawdziwy znak z nieba” – powiedział proboszcz i powtórzył za kaznodzieją, że kanonizacja męczenników z Pariacoto może być bliższa, niż nam się wydaje.

O. Michał Tomaszek urodził się 23 września 1960 r. we wsi Łękawica, należącej wówczas do archidiecezji krakowskiej, a dziś w diecezji bielsko-żywieckiej. Po maturze zgłosił się jako kandydat do zakonu franciszkanów. Wyższe studia filozoficzno-teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Duchownym ojców franciszkanów w Krakowie. Święceń kapłańskich udzielił mu 23 maja 1987 r. w bazylice św. Franciszka w Krakowie biskup pomocniczy Albin Małysiak.

Przez dwa lata pracował w franciszkańskiej parafii w Pieńsku jako wikariusz i katecheta. 24 lipca 1989 wyjechał na placówkę misyjną do Pariacoto w peruwiańskich Andach. Tam zginął wraz ze swym współbratem, o. Zbigniewem Strzałkowskim. Zostali zamordowani 9 sierpnia 1991 r. przez terrorystów „Sendero Luminoso” (Świetlistego Szlaku).

Proces beatyfikacyjny polskich franciszkanów rozpoczął się 1996 roku. W 2002 roku zakończył się proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym. Dokumentacja została przesłana z Peru do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie. W 2011 r. ukończono opracowywanie tzw. „positio”, czyli kluczowego dokumentu procesu beatyfikacyjnego.

3 lutego 2015 r., po sesji zwyczajnej kardynałów i biskupów Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, Ojciec Święty Franciszek wyraził zgodę na beatyfikację polskich franciszkanów: o. Zbigniewa Strzałkowskiego i o. Michała Tomaszka. Michał i Zbigniew zostali wyniesieni na ołtarze 5 grudnia 2015 r. w Chimbote.

Błogosławieni należeli do krakowskiej Prowincji św. Antoniego Padewskiego i bł. Jakuba Strzemię, która w Peru prowadzi misję od 1988 r. O. Zbigniew Strzałkowski i o. Michał Tomaszek byli pierwszymi, którzy rozpoczęli pracę misyjną w andyjskim Pariacoto. Franciszkanie nadal prowadzą tam swoją działalność, a także w Limie i w Chimbote.