List kard. Glempa o ewangelizacji w mediach

O wykorzystaniu mediów w ewangelizacji oraz o Radiu „Józef” pisze kard. Józef Glemp w liście pasterskim, który jest czytany 1 września we wszystkich kościołach archidiecezji warszawskiej.

Publikujemy pełną treść Listu Pasterskiego kard. Józefa Glempa

*Umiłowani Bracia i Siostry!*
*1. Wydarzenia ostrzegają i uczą*
Trudno mi, abym kierując do was słowo w dniu pierwszym września, nie wspomniał rocznicy wybuchu II wojny światowej. Wojna ta rozpoczęta w roku 1939, zaważyła na losach milionów osób i pozmieniała ustroje państw. Nie ma w Polsce rodziny, która by nie została dotknięta śmiercią bliskich, wygnaniem, głodem, przymusową pracą lub znakami pogardy człowieka. Znów we wrześniu, ale dnia jedenastego, po 62 latach od tamtego wydarzenia, nad światem zawisła groźba zakłócenia społecznego pokoju przez fanatyczny terroryzm. Wieże w Nowym Jorku, symbol zorganizowanego dobrobytu, są po ich zniszczeniu czytelnym ostrzeżeniem dla świata, podobnie jak ostrzeżeniem pozostaje obraz ruin Warszawy z roku 1944. Między tymi wielkimi zakrętami dziejów przychodzi nam zmagać się z kłopotami, które często są owocem niewrażliwego sumienia i żądzy posiadania posuniętej do grzechu. Ten smutny obraz świata przywołuję w dzień, w którym na Jasnej Górze i w innych miejscowościach, nasi rolnicy składają Bogu dziękczynienie za plony. Zwrócenie się do Boga pełnego miłosierdzia jest właściwą drogą na wyzwolenie się z lęków, jakie niesie sytuacja społeczna i ekonomiczna. dzielimy się chlebem, bo Bóg z nami dzieli się niebem. Ludzie pokoju i sprawiedliwości muszą wziąć losy świata w swoje ręce, a nie zostawiać go oszustom, handlarzom narkotyków, kłamcom i terrorystom. Od strony Kościoła winien wyraźniej docierać proroczy głos całego Ludu Bożego.
*2. Prorocze zadania Ludu Bożego*
Sięgając do czytań liturgicznych przeznaczonych na dzisiejszą niedzielę otrzymujemy pouczenie o potrzebie głoszenia prawdy nawet za cenę wielkiej ofiary. Oto prorok Jeremiasz wyznaje, że uchylał się przed głoszeniem niepopularnych prawd. Bał się być prawdziwym prorokiem. Prawdziwy prorok musi bowiem stanąć obok fałszywych i przeczyć pochlebstwom. Postawę wahania Proroka przełamał sam Bóg. Wyznaje Prorok: „tedy zaczął trawić moje serce jakby ogień nurtujący w moim ciele” (Jer 20,9) i prorok wszedł na drogę mówienia prawd niechętnie słuchanych.
Podobną metodę uniku chciał zastosować św. Piotr, gdy namawiał Jezusa, aby w Jerozolimie nie podejmował spraw przykrych, przygotowanych ze strony przeciwników, by zaniechał programu cierpień i śmierci w Jerozolimie. Za swoje pouczenie Piotr otrzymał porządną nauczkę! „Zejdź mi z oczu, szatanie” (Mt 16,23) – powiedział Chrystus. Do oceny wdrożenia planów Bożych winien piotr, a my za Piotrem, przyłożyć miarę Bożą, a nie ludzką. Takie jest też zadanie Kościoła: ma nie tylko odnaleźć inny punkt widzenia na bieżące sprawy, ale go także wyrazić i o nim głośno wszystkim mówić.
Jak powiedzieć ludziom, pełnym żądzy posiadania, że nie warto zdobyć nawet całego świata za cenę utraty swojej godności, rodziny, przyjaźni – jednym słowem – za cenę swojej duszy? Może niejedni roześmieją się, że ktoś jeszcze mówi o duszy. Trzeba to jednak powiedzieć głośno, bo prawdę osiąga się także ze spotkania ze zdaniem przeciwnym.
Dzisiejsze słowo Boże przypomina nam o zadaniach prorockich, które podejmowali powołani ludzie, podejmował Chrystus, a za Chrystusem cały Kościół. W jaki sposób czyni to Kościół dziś, świadomy zadań prorockich, jakie spoczywają na Ludzie Bożym? Pragnę, abyśmy się zastanowili nad jednym ze sposobów, dostępnym ludowi Bożemu w naszych czasach i w naszej Archidiecezji.
*3. Radio Józef – środek przekazu w służbie Ewangelii*
Takim środkiem jest Radio Józef, słuchane w promieniu stu kilometrów od Warszawy. Wiadomo, że nowa ewangelizacja dokonuje się wieloma sposobami, jednak żywe słowo Kościoła Warszawskiego najszerzej dociera przez Radio Józef na flach ultra krótkich w paśmie 96,5.Przez kilka lat nasze Radio udzielało swoich częstotliwości Radiu „Plus”, które zachowując charakter katolicki, mogło dzielić się programem ze słuchaczami innych rozgłośni diecezjalnych. Obecnie Radio „Plus” ma własną częstotliwość, dlatego więcej uwagi możemy zwrócić na Radio Józef. Prawdą jest, że nasza Archidiecezja nie dysponuje wieloma środkami przekazu. Mamy wprawdzie Wydawnictwo Archidiecezjalne, które publikuje książki, mamy drukarnię i księgarnie, mamy miesięcznik „Wiadomości Archidiecezjalne Warszawskie”, zasadniczo przeznaczony dla duchowieństwa, mamy własny miesięcznik „Wierzyć życiem”. Natomiast tygodnik o wielkich tradycjach „Przegląd katolicki”, na skutek trudności finansowych, musiał zostać zawieszony. Stąd też wypełnienie obowiązku ewangelizacji przez media łączymy z rozwojem Radia Józef.
Niedawno wydałem dekret, w którym zgodnie z poleceniem Prawa kanonicznego podaję normy, w jakich działają media archidiecezjalne lub inne, za zgodą biskupa diecezjalnego. Będziemy prosić Opatrzność Bożą i upraszać wstawiennictwa Matki Bożej i Jej Oblubieńca św. Józefa, patrona Radia, aby gromadził przy naszej rozgłośni ofiarnych i pełnych apostolskiego ducha redaktorów dla wypełnienia prorockich zadań, jakie spoczywają na Kościele warszawskim.
Radio Józef będzie więc informowało o wydarzeniach w Archidiecezji i świecie. Będziemy oczekiwać nie tylko katechez i wskazówek do modlitwy, ale także kompetentnych uwag o życiu kulturalnym, ekonomicznym lub politycznym. Nie powinno w Radio „Józef” zabraknąć głosu dzieci i młodzieży.
Jak każda instytucja, Radio Józef winno mieć wsparcie finansowe. Jako pomoc finansową dla Radia Józef wskazuję następujące sposoby:
. Przekazanie tacy z pierwszej niedzieli każdego września;
. Tworzenie przy każdej parafii „Kół Przyjaciół Radia Józef”, którym będzie patronować Akcja Katolicka;
. „Parafialne Niedziele z Radiem Józef”, na które każda parafia winna zapraszać przedstawicieli redakcji Radia;
. Powszechna zbiórka do puszek w Patronalny dzień Uroczystości św. Józefa. Radio Józef winno liczyć na życzliwe wsparcie bezimiennych lub imiennych dobroczyńców, których dziś zwie się sponsorami.
Nie tylko mówienie, ale także słuchanie prawd Bożych, a także nauk świeckich, przedstawionych po Bożemu, wchodzi w zakres ewangelizacji.
Prawdy objawione przez Boga są tak wielkim skarbem, że kościół musi z największą pieczołowitością strzec słowa Bożego i dbać o uporządkowane jego głoszenie. A więc nie każdy, nie wszędzie i nie w jakikolwiek sposób może głosić słowo Boże. Nad głoszeniem słowa Bożego w świecie czuwa Ojciec Święty i Stolica Apostolska; w poszczególnych krajach konferencja Episkopatu; a w diecezji biskup. Myślę, że wydany dekret, jak i niniejszy List Pasterski pomogą nam wszystkim wypełnić zadania prorockie przez posługę Radia Józef i innych mediów.
Wszystkim Redaktorom, Instytutowi Archidiecezjalnemu Środków Przekazu i wszystkim Słuchaczom z serca błogosławię.

_*Józef Kardynał Glemp arcybiskup metropolita warszawski*_