Lubelskie upamiętnienie Jana Pawła II w 8. rocznicę jego śmierci

Jesteśmy pokoleniem JP2 i chcemy kontynuować dziedzictwo Ojca świętego – podkreśliła studentka podczas wieczornego spotkania na dziedzińcu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 2 kwietnia. W 8. rocznicę śmierci papieża Polaka Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Archidiecezji Lubelskiej zorganizowało w centrum Lublina oraz na terenie uniwersytetu happening, spektakl i widowisko artystyczne. Świadectwem o pracy, modlitwie i przyjaźni Ojca św. podzielili się prof. Maria Braun-Gałkowska i ks. prof. Andrzej Szostek.

Wczesnym popołudniem na głównym deptaku miasta młodzież przedstawiła galerię „żywych rzeźb” ilustrujących różne odsłony działalności Jana Pawła II. Happening zatytułowano „Papież bez granic”.

Młodzieżowa Akademia Teatru przygotowała z kolei spektakl Karola Wojtyły o miłości małżeńskiej „Przed sklepem jubilera”. Prezentacja również miała charakter plenerowy.

Wszystkim punktom papieskiego programu przyświecały słowa: „Nikt nie żyje samotnie i nikt samotnie nie umiera”. Późnym wieczorem młodzi i dorośli spotkali się na dziedzińcu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, gdzie przed pomnikiem papieża zaprezentowano widowisko artystyczne „Chodź za mną”. Złożyły się na nie fragmenty tekstów Wojtyły, dynamiczne scenki z jego biografii oraz utwory wykonane przez solistów zespołu GospelON. Przy alejce wzdłuż dziedzińca umieszczono informacje i cytaty z miejsc odwiedzanych przez Jana Pawła II – szczególnie takich, gdzie z powodów społeczno-politycznych słowa papieża miały wyjątkową nośność.

Szczególne przesłanie zawarte było w słowach dwojga świadków przez wiele lat osobiście spotykających się z Karolem Wojtyłą – Janem Pawłem II, którzy pomimo zimowej aury zechcieli uczestniczyć w tym przedsięwzięciu upamiętniającym papieża a wcześniej profesora KUL.

Prof. Maria Braun-Gałkowska opowiedziała o atmosferze wspólnych wyjazdów z „Wujkiem”, jak nazywano ks. prof. Wojtyłę. Zawiązana w czasach studenckich grupa „Święta lipka” spotyka się do dziś. „Wujek” bardzo uważnie słuchał, umiejętnie mobilizował młodzież do nauki, pracy nad sobą i poważnego myślenia o życiu, a bycie z nim pozwalało podpatrywać autentyczna bliskość z Bogiem.

„Był nie tylko naszym profesorem – był naszym Mistrzem” – podkreślała była studentka ks. Wojtyły. Fenomen znakomitych kontaktów Jana Pawła II z młodymi ludźmi prof. Gałkowska tłumaczy m.in. jego wewnętrzną spójnością i prawdą – nie było „innego Wojtyły” dla swoich i „na zewnątrz” i to tak bardzo pociągało młodych.

Ks. prof. Andrzej Szostek MIC przypomniał z kolei „wyjazdowe” seminaria naukowe i znakomitą u profesora-kardynała zdolność syntezowania różnych wątków i analiz. Szczególną uwagę ks. Szostek zwrócił jednak na kapłaństwo Wojtyły. Sprawowanie Eucharystii każdorazowo było dla niego misterium zjednoczenia z Bogiem, które jakby całkowicie wciągało go w inną, nadprzyrodzoną Rzeczywistość.

Karol Wojtyła jako ksiądz, biskup i kardynał w latach 1954-1978 kierował Katedrą Etyki na wydziale filozoficznym KUL. W tym czasie napisał m.in. książki „Miłość i odpowiedzialność” oraz „Osoba i czyn”. Jako papież w 1983 r. otrzymał od swojej uczelni najwyższą godność – honorowy doktorat, a odwiedził ją podczas pielgrzymki w 1987 r. Od ponad 30 lat działa na KUL-u, powstały jako jeden z pierwszych w świecie, Instytut Jana Pawła II. Po śmierci Papieża – swego Profesora w kwietniu 2005 r. uczelnia przybrała nazwę Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II.