Lublin: spotkanie osób życia konsekrowanego

W lubelskiej parafii pw. Matki Bożej Różańcowej, a jednocześnie w sanktuarium Matki Bożej Latyczowskiej abp Stanisław Budzik przewodniczył uroczystej Eucharystii dla osób życia konsekrowanego pochodzących z archidiecezji lubelskiej. – Nasz lokalny Kościół jest żywy, skoro na jego glebie wyrosły i wciąż wyrastają nowe powołania do życia poświęconego Bogu – mówił abp Budzik. Inicjatywa wpisuje się w przeżywany w Kościele powszechnym Rok Życia Konsekrowanego.

W homilii metropolita lubelski mówił do zakonnic i zakonników, że październikowa modlitwa różańcowa to nie tylko modlitwa ludzkich warg, ale przede wszystkim kontemplacja tajemnic zbawienia. – Razem z Maryją upodabniamy się do Chrystusa, uczymy się Jej wiary i miłości, aby nieść Go współczesnemu światu – tłumaczył hierarcha.

Dodał, że wielką radością dla Maryi jest obecność tak wielu osób życia konsekrowanego pochodzących i pracujących w archidiecezji lubelskiej. – Okazuje się, że nasza diecezja jest bardzo bogata w powołania do życia konsekrowanego, nasz lokalny Kościół jest żywy, skoro na jego glebie wyrosły i wciąż wyrastają nowe powołania do życia poświęconego Bogu – podkreślał abp Budzik.

Mówił także do osób życia konsekrowanego, że do każdego z nich Bóg w różnych momentach życia powiedział, jak do Maryi podczas zwiastowania „raduj się, bo Pan jest z tobą”. – Wy wszyscy, którzy jak Maryja poświęciliście swoje życie Chrystusowi jesteście blisko Boga. Mimo swoich słabości pozostajecie w zasięgu promieniowania Jego miłosierdzia. Jesteście wciąż młodzi, młodzi świeżością waszej ofiarnej miłości, ufności i wiary – tłumaczył metropolita lubelski.

Cennym doświadczeniem metropolity jest ciągły kontakt z zakonnikami i zakonnicami podchodzącymi z archidiecezji, ale pracującymi na całym świecie. – Oni wszyscy zapewniali, że łączą się dzisiaj z nami duchowo – mówił arcybiskup dodając, że zawsze pamiętają gdzie narodziło się ich powołanie do życia wedle rad ewangelicznych. Jego zdaniem ciągle potrzeba wdzięczności za ten dar.

– Ufam, że zakończyła się ponad czterowiekowa Jej wędrówka najpierw z Rzymu przez kraje Europy Środkowej do Latyczowa, gdzie obraz przebywał w sumie z kilkudziesięcioletnią przerwą 250 lat – przypominał abp Budzik. Obraz następnie trafił do Warszawy, Lwowa, Łucka i do Lublina, najpierw do sióstr Służek NMP Niepokalanej, a rok temu do parafii Matki Bożej Różańcowej.