Lwowskie obchody 74. rocznicy zamordowania polskich profesorów

W dniach 2-4 lipca we Lwowie różne środowiska z Polski i Ukrainy, m.in. prezydent RP Bronisław Komorowski, osobno obchodzili 74. rocznicę mordu profesorów polskich na Wzgórzach Wuleckich w tym mieście.

W trakcie jednodniowej wizyty we Lwowie 2 lipca Bronisław Komorowski złożył wiązankę kwiatów pod symbolicznym nagrobkiem z krzyżem zbudowanym w 1991 r. przez rodziny zamordowanych. Na tym skromnym pomniku znajduje się tablica z napisem w językach polskim i ukraińskim: „W tym miejscu 4 lipca 1941 roku hitlerowscy oprawcy rozstrzelali polskich profesorów lwowskich uczelni i członków ich rodzin” oraz z pełną imienną listą ofiar.

Wieczorem 4 lipca przy tym pomniku zgromadzili się przedstawiciele miejscowych organizacji polskich, a wspólną modlitwę poprowadził o. Petro Frankiw OFMConv. z kościoła św. Antoniego we Lwowie.

„Tradycyjnie zbieramy się tutaj przy tym pomniku symbolicznym – powiedział Janusz Balicki, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Opieki nad Grobami Wojskowymi we Lwowie. – Opiekujemy się tym miejscem pamięci”.

„Nasza obecność jest świadectwem, że my pamiętamy o tej strasznej tragedii nie tylko tych rodzin pomordowanych profesorów, o tragedii całego narodu polskiego” – mówił Emil Legowicz, prezes Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej.

Podziękowanie za pamięć lwowskim Polakom złożył obecny konsul RP we Lwowie Dariusz Michalik.

Po złożeniu kwiatów i zapaleniu zniczy nad Wzgórzami Wuleckimi zabrzmiały polskie pieśni religijne.

„To miejsce nie jest nam obojętne. Nam mieszkającym we Lwowie i wam – spadkobiercom lwowskiego świata akademickiego, którzy po wojnie w większości zamieszkali we Wrocławiu” – powiedział do delegacji profesorów z Wrocławia metropolita lwowski abp Mieczysław Mokrzycki, który 2 lipca w katedrze lwowskiej przewodniczył Mszy św. w intencji pomordowanych polskich profesorów lwowskich.

Od 2011 r. władze miasta i obwodu lwowskiego oraz Politechnika Lwowska organizują obchody oficjalne „ku pamięci profesorów lwowskich” nieco wcześniej i przy nowym pomniku położonym niżej tego miejsca. 3 lipca w tegorocznych obchodach uczestniczyła delegacja uczelni wyższych z Wrocławia, jak również przedstawiciele uczelni wyższych ze Lwowa. Złożyła kwiaty zastępca konsula generalnego RP we Lwowie Longina Putka. Jedynie z ust rektora Politechniki Wrocławskiej prof. dr hab. inż. Tadeusza Więckowskiego padło stwierdzenie, że pomordowani byli Polakami. „Spotykamy się w tym miejscu szczególnym od wielu lat – mówił prof. Więckowski. – Miejsce szczególne dla Ukrainy, miejsce szczególne dla Polski. Miejsce szczególne dla akademickiego Lwowa, ale również miejsce szczególne dla akademickiego Wrocławia. Bo to miejsce, w którym w mocy z 3 na 4 lipca 1941 roku zostali pomordowani polscy, lwowscy profesorowie. Kiedy mówimy o dwóch akademickich miastach Lwowie i Wrocławiu, Wrocławiu i Lwowie zadajemy sobie zawsze pytanie: czy byłyby możliwe te miasta akademickie bez tych, którzy tworzyli przed wojną akademicki Lwów? Myślę, że historia potoczyła by się zupełnie inaczej gdyby nie oni”.

„Pamiętajmy, żeby ich los się nie powtórzył. Ale pamiętajmy również o tym, że pamięć o nich zobowiązuje nas wszystkich, Ukraińców, Polaków do budowania wspólnej przyszłości” – powiedział rektor Politechniki Wrocławskiej.